Interview Thurisaz: 20 jaar geschiedenis en de toekomst

Interviews:Nederlands
 Jens Deklerck    17 oktober 2017

Eén van de jubilarissen op Evil Or Die Fest 2017 was Thurisaz. 20 jaar geleden ontstond de band als een groep vrienden die zoals zovele bands in de eerste plaats lekker muziek wilde maken. Ondertussen is hun carrière rijk gevuld met klassieke metal albums zoals “The Pulse Of Mourning” uit 2015. Hun absolute meesterwerk “Circadian Rhythm” geldt als een absoluut pronkstuk van Belgische metal. Dik anderhalf uur voor hun optreden schoven we aan tafel met gitarist/vocalist Peter Theuwen en keyboardspeler/vocalist Kobe Canniere voor een korte, maar interessante babbel over hun carrière en hun toekomstplannen.


Jullie bestaan dit jaar 20 jaar. Hadden jullie gedacht na 20 jaar nog actief te zijn?

Peter Theuwen: Eigenlijk niet. We hebben met Thurisaz eigenlijk een heel project doorlopen dat we niet konden voorzien. We zijn heel jong begonnen en het project is geleidelijk gegroeid. Ik denk dat we zeker met trots mogen terugkijken op hetgeen we allemaal gedaan hebben. We hebben onder meer twee maal op Graspop gespeeld en veel mooie optredens in het buitenland gedaan. Gehoopt hadden we dit als jonge, beginnende band uiteraard wel, maar voorspellen kun je dat uiteraard niet.

Hoe zou je zelf de evoluties van de band in enkele lijnen samenvatten?

Kobe Canniere: We hebben muzikaal wel wat verschillende periodes gekend. In het begin waren er vooral de invloeden van de black metal. Daarna zijn de doominvloeden er wat meer gekomen.
PT: De rode draad door onze muziek is wel dat we altijd ons ding hebben gedaan. We hebben ons nooit iets aangetrokken van genres en altijd een mix van genres gemaakt. En dat is wat ons dan weer eigen maakt, wat van ons een unieke groep maakt, denk ik dan. Er wordt vaak gezegd dat Thurisaz een eigen sound heeft. Hett is eigenlijk wel chic als je dat kan doen en daar ben ik wel trots op. Uit ervaring probeer je als band door de jaren heen altijd professioneler te worden en de show zelf beter te maken. Als we de eerste 10 jaar vergelijken met de laatste 10 jaar dan spelen we nu veel strakker, zijn we veel meer op mekaar ingespeeld. We hebben bovendien het geluk dat we een vaste man hebben voor licht en geluid. Ieder optreden dat ze kunnen meekomen bepaalt enorm de sfeer van het optreden.

20 jaar actief in de muziekwereld is een mijlpaal. Zien jullie dit moment als een moment om terug te kijken en zijn er andere dingen gepland dan anders?

KC: Dit jaar hebben we toch wel beslist om toch een beetje achteruit te kijken, omdat we er toch wel iets speciaals van willen maken. Het hoogtepunt van 20 jaar Thurisaz is het optreden dat op 8 december zal plaatsvinden in De Kreun in Kortrijk. Het is niet enkel 20 jaar Thurisaz. Het is ook 10 jaar sinds ons "Circadian Rhythm" album uitkwam. Dus het zal een dubbel jubileum zijn. We gaan het hele Circadian Rhythm album integraal spelen aangevuld met een best of van de andere CD’s. Het zal een extra large show zijn met strijkers en gastmuzikanten. Het wordt dus zeker iets speciaal.

Hoe blijven jullie nieuwe uitdagingen vinden?

PT: Een drietal jaren geleden zaten we even in een dip tussen albums in. Het was tijd om een nieuw album te maken, maar ja….
KC: Hoe langer je samen speelt, hoe moeilijker het wordt. Iedereen heeft meer en meer zijn eigen ideeën over de richting die je wil uitgaan. Dus het samenkrijgen van al die ideeën is niet evident. Dus zijn we even van dat idee af gestapt om een nieuw project op te starten. We zijn toen eigenlijk 6 maanden bezig geweest met een volledig akoestisch optreden met strijkers. We hebben daarmee 2 uitverkochte optredens gedaan met een set van nummers die we normaal gezien niet live brengen, omdat deze enerzijds niet in de sets pasten, maar ook als een eerbetoon aan de band die ons doorheen de jaren hebben beïnvloed. Het was zeker intensief om te doen, maar ook de max en het deed ons ook wel deugd.
PT: We hebben de bewust even die zijstap te maken, want dat is uitdagender. Nu zitten we op het punt om even van dit soort uitdagingen af te stappen en ons te concentreren op nieuw materiaal. We zien wel waar we uitkomen zonder daar een datum op te plakken.

Als we de discografie van Thurisaz bekijken dan merken we op dat jullie gemiddled om de ongeveer vier jaar een nieuw album op de markt brengen. We zijn ondertussen 2 jaar na "The Pulse Of Mourning". Kan je ons iets vertellen over de stand van zaken?

PT: We hebben de voorbije 2 jaren al wat stukken bijeen geschreven, maar het zijn nog geen nummers. Het moeilijkste is om van de verschillende riffs een song te maken. En dat bedoel ik een goed nummer dat goed samenhangt, dat interessant en uitdagend is. Dat vraagt tijd. We hebben ons voorgenomen om ons niet op te jagen. Het moet vooral af zijn.

In elk van jullie albums staat staat het sfeervolle centraal en de lyrics volgen. Zien jullie dit nog steeds op dezelfde manier?

PT: Dat is een concept dat goed werkt voor ons.
KC: Er zijn denk ik nog nooit teksten op voorhand geschreven voor een Thurisaz nummer. De muziek primeert.
PT: Dat wil niet zeggen dat we niet al heel snel melodieën hebben qua zang, maar zonder dat we daar echt tekst of woorden op plakken. Daarna wordt dat ingevuld in functie van het nummer dat we muzikaal al gemaakt hebben.

Op "The Pulse Of Mourning" is er een opvallende rol weggelegd voor strijkers. Is dit de richting die jullie uitwillen?

KC: Geen idee. Soms zijn er momenten dat het strijkers moeten zijn en soms wil ik iets totaal anders. We zien wel of we verder doen met de strijkers.
PT: Zoals het er nu naar uit ziet, denk ik dat het gevoel van sfeer maken iets anders is. Het blijft Thurisaz, maar er zijn andere invloeden en andere invalshoek. In het vorige album zat inderdaad wel veel orkestratie. Als we bezig zijn met nieuwe stukken merken we dat Kobe inderdaad op zoek is naar nieuwe klanken en uitdagingen. Het kan dat het iets meer to the basic zal zijn, al kan er best nog orkestratie in zitten.
KC: Misschien iets meer synthklanken dan de echte orkestratie, maar er staat nog niets vast. Het is allemaal nog experimenteel en het kan nog alle kanten uit.

Na al die jaren zijn jullie een toonbeeld van standvastigheid geworden. De originele bezetting is zo goed als intact, behalve op de positie van de bas. Hebben jullie in Nick Meganck de blijver gevonden?

PT: Zeker weten. Nick is een machtige kerel. Het is een technisch zeer goed onderlegde en goede bassist en bovendien een heel gemotiveerde mens om mee te werken.
KC: Als we hem vragen om ergens aan te werken of een extra repetitie te doen, dan is hij daar altijd toe bereid.
PT: En per slot van rekening spelen we metal, dus moet er toch 1 iemand lang haar hebben. (hilariteit)

Hebben jullie ten slotte nog een boodschap voor de fans?

PT: Ik wil de mensen vooral uitnodigen voor 8 december. Het zal een unieke show zijn! Afkomen dus!

Dat is zeker en vast genoteerd. Ik dank jullie voor de tijd en het interview. Veel geluk straks op het podium.

 

Evenement 20 jaar Thurisaz: Evenement