10 jaar Der Klinke: het interview!

Interviews:Nederlands
  Van Muylem    22 maart 2019

10 jaar, zolang bestaat de New Wave/Gothic band Der Klinke. Zonet brachten ze hiervoor een vette schijf uit: Decade. Koen Asaert en ik reviewden die en omdat die danig in de smaak viel besloten we wat vragen te stellen aan frontman Chesko.
Der Klinke is overigens ook een sterke liveband die op de Mysteria Fantasy Fair,  de Fonnefeesten en het W-Fest te zien en te horen is.


Der Klinke, van waar komt die naam eigenlijk?

Der Klinke is ontstaan uit de reunie van De Klinke, het newwave café in mijn tuinhuis dat in de periode 1985 – 1989 nogal legendarisch was. In 2009 werd deze dus heropend.. Beelden van De Klinke zowel in de jaren 80 als nu zijn trouwens te zien in de videoclip van “Clear Mind”

Decade is geen best of maar een anniversary cd dewelke voor de gelegenheid volledig geproduced (dus ook opnieuw gemixt) werd door Jan De Wulf aka John Wolf van Your Life on Hold, Waarom nu juist geen best of?

Een “best off” is een commercieel concept waarbij nummers van verschillende albums zonder enige aanpassingen worden samengebracht en opnieuw uitgebracht. Dat wou ik niet. Ik wou wel een selectie maken van die nummers uit de vorige albums die bepalend waren en bovendien ook nog relevant zijn voor wat we vandaag zijn. Dit is al een heel ander criterium om nummers op te selecteren, maar nummers die al eens uitgebracht waren heb ik eigenlijk productiegewijs ook losgelaten dus heb ik Jan gevraagd of hij deze allemaal opnieuw wou mixen, producen dus, in zijn studio.

Hoe was het om met Jan De Wulf samen te werken?

We kennen mekaar al lang en wonen eigenlijk in bijna dezelfde huizenblok. Jan was en is dus ook vertrouwd met het cafétje De Klinke en ons allereerste nummer Clear Mind werd in 2009 ook door hem gemixt en trouwens ook bij hem de vocals opgenomen. Het was dus leuk om nu voor deze Decade terug samen te zitten. Uiteindelijk hebben we dus 18 nummers gedaan, deze staan allen op de digitale release, 16 op de cd, en 9 op de vinyl.

Jan: hoe was het om de productie en de mix op jou te nemen?

Jan : Nu ik er even over nadenk ben ik al 25 jaar bezig met het maken en produceren van muziek. De voorbije kwarteeuw heb ik met vallen en opstaan de knepen van het vak geleerd. In het begin was alles nog heel primitief, maar zowel de studio en de kennis is blijven groeien en evolueren. Beetje bij beetje werd ik er beter in en vond ik mijn eigen methode. De tijd was rijp om die ‘skills’ ook eens bij een ander project dan van mezelf uit te proberen. Het stond al lang op mijn verlanglijstje, en ik ben blij dat Chesko me voor het ‘Decade’ album dat vertrouwen gaf. Het was heel plezant en ik denk dat we blij mogen zijn met het resultaat: de mix zit lekker strak. Nu kijk ik al uit naar het volgend project.

Hoe gemakkelijk was het om Serge Feys aan het werk te krijgen?

Serge en ik zijn al jaren vrienden, zelfs lang voor ik begon muziek te maken. Hij is iemand die sowieso dag en nacht werkt. In 2014 bij de release van “The Gathering of Hopes” vroeg hij mij zelf of hij “The Facts of Life” mocht remixen. Deze remix is dus eigenlijk ook reeds bijna 5 jaar oud maar door samenloop van omstandigheden hebben we die pas nu officieel kunnen uitbrengen.

Naast deze groep zijn sommigen onder jullie ook nog actief bij The Bollock Brothers en Red Zebra, hoe combineren jullie dat? Gebeurt het al is dat jullie op dezelfde affiche staan?

The Bollock Brothers en Red Zebra stonden inderdaad al enkele keren op dezelfde affiche. Met Der Klinke probeer ik dat ergens te vermijden omdat we ons echt allemaal volledig willen geven in elk optreden en twee optredens na mekaar met een andere band is dan echt bijna onmogelijk. Doch is het niet langer onvermijdelijk. Zo staan Der Klinke en Red Zebra samen op de Fonnefeesten te Lokeren op 8 Augustus.

Is het niet bij jullie opgekomen om eventueel aan bovenstaande groepen iets te vragen om jullie 10 jaar te vieren?

Professioneel niet. We zijn allemaal vrienden van mekaar en vieren onze 10 jaar dan ook graag als vrienden.

Waarom Wool-E en niet Out of Line? Ik heb echt het gevoel dat jullie met deze schijf op een internationaal label thuishoren?

Misschien die vraag eens stellen aan Out of Line ? Ik ben niet iemand die gaat bedelen naar labels. Toen het na “The Gathering of Hopes” duidelijk werd dat de samenwerking met Echozone drastisch zou veranderen heb ik wel een mail gestuurd naar enkele labels waaronder Fabrika Records maar niemand heeft ooit geantwoord. Het was op het Dubhfest festival in 2015 of 2016 waar we optraden en Dimitri met zijn Wool-E stand stond, dat wij voor het eerst aan de praat zijn geraakt over het eventueel uitbrengen van een nieuwe Der Klinke op zijn label. En vergis je niet.. Wool-E Discs is wel degelijk een internationaal label.. Whispering Sons, A Slice of Life, Factice Factory, The Breath of Life, True Zebra, het zijn allemaal bands op of toch begonnen op Wool-E. Wij zijn alvast blij met deze samenwerking.

Waarom staat er slechts 1 nummer van het Square Moon album op Decade? Square Moon staat nochtans vol sterke nummers.

Dank u, ja en dat kan ook gezegd worden van The Second Sun, The Gathering of Hopes, en The Unexpected dus ja, keuzes, zoals ik zei het moest ook nog relevant zijn voor wat we vandaag doen. De mensen kunnen trouwens Square Moon ook nog steeds kopen. The Unexpected daarentegen is uitverkocht op cd daarom misschien dat we toch iets meer nummers daaruit hebben genomen. Maar met “Decade” sluiten we 10 jaar af en beginnen we een nieuw hoofdstuk. Vandaar dat ik zei dat het geen best of is, maar een selectie van nummers die we graag meenemen in onze tweede decade.

Wie zingt er eigenlijk allemaal in Curtains?

Zoals steeds mezelf en Sam Claeys, de bassist. Het is wat eigen geworden aan onze sound dat hij de tweede stem doet.

Videclips maken is blijkbaar iets wat jullie graag doen, leg het eens uit?

Hahaha, wel ja, is inderdaad altijd wel plezant maar het eindresultaat moet natuurlijk ook steeds professioneel zijn. Voor de videoclips hebben we reeds sinds het prille begin Manu Coulier als vaste cameraman.

Hoe lastig is het om als Belgische underground band de nodige aandacht te krijgen, los van de gelijkgezinde underground media? Hoe hard steekt het dat buitenlandse hiphop en rap meer aandacht krijgt op Studio Brussel en co dan steengoed Belgische underground muziek? Alternatieve muziek moet al langer wijken, maar toch …

Tja, steken doet dat niet meer. Na 10 jaar ben je dat wel gewoon. Voor “Curtains” nog eens opnieuw geprobeerd, gesterkt door persoonlijke berichten van Marcel Vanthilt en Gust De Coster, doch ook deze keer vingen we bot. Onze plaat is op een week tijd bijna volledig uitverkocht, ook zonder radio. En er is goede radio.. De Dag Des Oordeels bijvoorbeeld elke maandagavond van 20 tot 22u op www.trudofm.be
 

Mochten jullie de locatie van jullie volgende optreden kunnen kiezen, wetende dat er sowieso genoeg volk zal opduiken, waar zou dit dan plaatsvinden?

Ik ben steeds verrast dat onze zalen telkens vol zijn.. dus geen probleem daar. We hebben reeds opgetreden in Het Depot te Leuven, in De Zwerver te Leffinge, De Grote Post te Oostende, De Vooruit in Gent, De Trix in Antwerpen, zelfs De Klinker in Aarschot hahaha…dus ja ik ben blij met elk optreden.. maar een festival zoals Amphi in Duitsland zou natuurlijk wel leuk zijn. We staan trouwens binnenkort op W-Fest, op 15 augustus, alsook op de Msyteria Fantasy Fair in openlucht te Aarschot op 4 mei.. Genoeg redenen om dus heel tevreden te zijn.

En wat zijn de toekomstplannen voor Der Klinke? Als die er überhaupt zijn. ik heb wel eens horen waaien dat Decade de afsluiter van Der Klinke is.

Ja, dat gevoel had ik inderdaad toen ik begon met de plannen voor “Decade” ik wou sowieso dit jubileum niet onopgemerkt laten voorbijgaan.
Maar met de try-out in december in de B52 was ik zo “overwhelmd”, nog nooit die club zo afgeladen vol gezien. Zelfs niet voor She Past Away of The Chameleons.. en daar sta je echt dicht bij je fans.. en ja, er is toen iets magisch, iets onbeschrijfelijks met me gebeurt… Na “Where It ends” ben ik van het podium gegaan waarna Sam de ganse zaal nog minuten lang “This is where it ends” uit volle borst heeft laten scanderen en toen wist ik nee, dit is niet Where it Ends en we zijn terug het podium opgekomen met een beklijvende versie van “The Gathering of Hopes” en die avond was voor mij de laatste keer dat we “Where it Ends” gebracht hebben en het besef dat dit het begin was van een nieuw hoofdstuk.

Wat kunnen we jullie nog toewensen? Wat is nog jullie ultieme natte droom vanuit het Der Klinke standpunt?

Nog veel optredens en Fenne Kuppens met Anne Clark samen als guest vocalistes hebben op één van onze nieuwe nummers lijkt me wel leuk.