Paaspop - 05/04/2015 - van onbekend naar bemind

Review:Festivals
  Inge van Nimwegen    8 april 2015

De Paaszondag belooft een warmere dag te worden dan de voorgaande, en dat doet de sfeer niets dan goed. De Rotterdammers van The Kik trappen deze laatste festivaldag af in stijl. Ontspannen staan zij op het podium en stuk voor stuk spreken hun ‘60s popliedjes aan. Het is verbazingwekkend dat het werkt, maar het werkt, zelfs in een festivaltent van deze omvang. Ieder tekst vertelt een verhaaltje: of deze nu gaat over iets abstracts als de liefde of over de kat van de buurman, maakt geen verschil. Allen zijn even aandoenlijk.


Waar de verwachtingen hoog lagen was voor Mister and Mississippi in de Phoenix. Het publiek is in grote getale toegestroomd, maar wordt hier geconfronteerd met enerzijds geluidsproblemen en anderzijds weinig interactie. De set is de moeite van het luisteren waard, maar een oorverdovende bas voert de boventoon en dit is jammer. Menig luisteraar verlaat de tent dan ook voortijdig, en een climax in dit optreden blijft uit. Jammer, maar helaas; genoeg ander vermaak op de festivalweide. Er zijn immers genoeg feestjes te vieren hier, ook in de vorm van coverbands die het werk van oude legenden tot leven doen komen. Doe Maar Net Alsof is er hier een van. Het stel jonge knullen weet een leuke, onderhoudende show weg te geven in de Loco Royale, maar zeggen dat ze niet van echt te onderscheiden zijn is overdreven.

The Gentle StormEen bezoekje aan de Jack Daniels stage voor The Gentle Storm konden wij natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Deze bijzondere verzameling muzikanten zet een groots geluid neer wat hangt tussen de metal en folk, maar wat voornamelijk gekenmerkt wordt door de werkelijk uitmuntende harmonieën van zangeressen Anneke van Giersbergen en Marcela Bovio. De set is afwisselend met enkele meeklap en –dansmomenten, terwijl op andere enkel luisteren volstaat. Het eerste album ligt pas sinds kort in de schappen, maar het klinkt alsof de groep al jaren in deze samenstelling optreedt. Maar als er een groep het voorbeeld is van hoe snel een carrière vaart kan nemen is het Dotan. Maar eerst genieten we tussendoor nog even van Sven Hammond. Deze soul-zanger zal voor heel wat aanwezigen wel de ontdekking van het uur geweest zijn. De zanger weet op een zeemzoete manier het hele zootje ongeregeld dat zich al 3 dagen tegoed doet aan fantastische muziek met zich mee te krijgen. Die laatste danspassen worden uit je lijf getrokken en ik ging er spontaan op gaan bewegen. Stilstaan is echt geen optie en voor wie hem nog niet kent ... zeker opzoeken.

Was het vorig jaar nog een halfvolle Apollo, is deze tent te klein. Tot aan buiten probeert men de volle klanken van dit spektakel op te vangen. Vol verwachting wacht men op de vele hits die het afgelopen jaar van album ‘7 Layers’ zijn gekomen: ‘Fall’ en ‘Home’ zijn hier slechts twee van. Wat technisch een prachtig optreden is en heerlijk klinkt, blijft over het algemeen echter op de achtergrond; deze groep doet niet aan entertainment, enkel aan muziek. Niet bij iedereen valt dit in de smaak, zo blijkt, hoewel afsluiter ‘Home’ wel weer op flinke meezingmomenten mag rekenen.  

Dotan

(Dotan)

Vintage Trouble brengt de pit weer terug in deze dag. De groep afkomstig uit California heeft pas één album op hun naam staan, maar lijkt dit al jaren te doen. Je waant je in de nabijheid van een ’60s jukebox waar de voetjes van de vloer moeten op funky, catchy deuntjes. Zanger Ty Taylor heeft een zeer soepele stem waarmee hij het publiek zonder enige moeite voor zich weet te winnen; dit opgeteld bij zijn smooth dance moves betekent een Nederlandse overwinning voor Vintage Trouble. Nothing But Thieves is wat deze reporter betreft de nieuwe ontdekking van deze Paaspop-editie. Het jonge Britse vijftal, strak in zwart gekleed, weet een flinke portie herrie te brengen (die best wat beter afgesteld had mogen worden, dat wel). De engelachtige vocalen van de zanger doen nog het meest denken aan Muse, hoewel met een schurend rauw randje. De jongens laten alles zien wat ze te bieden hebben: van grootse stadionrock tot kleine ballads waar de zanger zelf daar aangedaan is. Nothing But Thieves: een naam om in de gaten te houden!

Ook op het hoofdpodium staat dEUS, die een lekkere set weggeven. Deze is voor een deel van het aanwezige publiek echter niet weggelegd; zij die al staan te wachten op The Kooks weten er maar weinig raad mee. Blijft dat deze vier mannen al jaren doen waar ze goed in zijn, en ondanks dat de techniek deze dag niet erg mee wil werken kan er teruggekeken op een zeer degelijk optreden. Van problemen valt bij Rival Sons daarentegen niet te spreken. Alles lijkt vlekkeloos te verlopen en de Phoenix is eigenlijk te klein voor deze bluesrockers. Het is dringen om binnen te komen, maar direct de moeite waard; er wordt tevreden meegeknikt op de maat van de muziek.

Voor The Kooks is zelfs de grote Apollo te klein. De groep, die vorig jaar album ‘Listen’ uitbracht, moet het hebben van hun lieve, lekker in het gehoor liggende (indie)pop, maar ook vooral van hun charmes op het podium. Het plezier van het viertal straalt er in alles van af, en dat weet z’n weg ook te vinden naar het publiek. Het is echter niet dit laatste album wat het meest populair is: dat is het eerdere werk als ‘She moves in her own way’ en ‘Ooh La’. De moves van zanger Luke Pritchard doen zo nu en dan denken aan Mick Jagger, de vocalen zijn ijzersterk; alles aan dit optreden klopt.

Peter Pan Speedrock mag de Phoenix afsluiten. Volgens het trio is dit inmiddels alweer hun 20ste optreden op Paaspop, en het publiek weet waar ze voor in is: lekker een uurtje losgaan en bier gooien op hun snelle mix van punk, rockabilly en metal. Het officiële einde wordt verzorgd door zangeres Anouk; of misschien is het beter te zeggen dat Paaspop de eer heeft Anouk als headliner op het podium te verwelkomen.  Zij is de Ziggo Dome en het Sportpaleis niet vreemd, en gewend aan publiek van deze omvang; desondanks is zij allerminst afstandelijk en heerst er een gemoedelijke sfeer. Eigenlijk komen er enkel hits voorbij op de setlist. Bij gevoelige ballad ‘Michel’ raakt de zangeres zelf ook van aangedaan; ‘Modern World’ en afsluiters ‘Nobody’s Wife’ en ‘Girl’ worden ook door het publiek luidkeels meegebruld. De tocht huiswaarts is tegen die tijd al door velen ingezet.

Het enige wat ons nu rest is nagenieten van Paaspop 2015 met alle foto’s en goede herinneringen, en beginnen met aftellen voor de 2016 editie: minder dan een jaar, want deze zal plaatsvinden op 25, 26 en 27 maart!

(The Kooks)