End Of The Dream kwam op 24 maart met hun debuutalbum All I Am op de markt. Deze Nederlandse band richt zich naar het gothic metalgenre en werd in 2010 opgericht in ’s Hertogenbosch. Misschien een idee om deze band het volgende jaar op Paaspop te laten aantreden?
Het album opent met Follow The Angels en grijpt je al meteen naar de strot. De muziek schippert echter tussen bands uit datzelfde genre, eveneens afkomstig uit Nederland. Bij kenners zou er alvast een belletje moeten gaan rinkelen. Door Micky H. achter de micro te plaatsen hebben ze een streepje voor bij mij. Wat een stem, wat een vocaliteit komt er uit dat lijf gebruld. Eventjes lijkt het gitaarwerk op de achtergrond te verdwijnen maar even snel komt het terug naar de voorgrond.
Track nummer 3, Colder, opent prachtig met enkele keynotes maar niet veel later beukt de rest van de band mee in het geheel. Zowaar een kippenvelmoment op mijn tedere lichaamsdelen overvalt mij en krijg ik er moeilijk uit. De passie is duidelijk voelbaar in de zangerers haar stem en ze weet de luisteraar keer op keer mee te nemen naar haar eigen dromen.
Voorts ligt het gehele album wat over dezelfde lijn. Voor mij blijft de zang er steeds uitspringen en aanschouw ik de muzikanten als het ondersteunende type. Daar waar de vocaliteit op sommige momenten eens de ondertoon dient te nemen, daar doet ze het helaas niet. Wat, voor sommige fans, geen probleem zou mogen opleveren.
All I Am is een knaller geworden. Liefhebbers van dit genre kunnen het zich bekoren MAAR moeten rekening houden dat dergelijke groepen in mondjesmaat blijven toestromen en ze dus naarmate de tijd vordert uniek uit de hoek zullen moeten komen om het publiek te blijven verassen. Blijf zo doordoen maar zorg bij het tweede album voor een verassend element.
Tracklist:
