In het elektronische genre is Mari Kattman al lang geen onbekende meer. Zo leende ze haar stem aan vermaarde artiesten binnen het genre als Psy'Aviah en iVardensphere. Ook haar medewerking aan het project van de al even bekende artiest Jean-Marc Lederman is ons niet ontgaan. Het project Mari & The Ghost is een samenwerking tussen Mari Kattman en Jean-Marc Lederman. We krijgen dromerige soundscapes voorgeschoteld, die de wondermooie stem van Mari nog wat beter in de verf zetten. De platenhoes laat een sterrenhemel zien, en doet denken aan menig pop plaat waar alles rozengeur en maneschijn lijkt te zijn. Hoewel de donkere schaduw links een andere inbreng doet vermoeden. Vergis u dus zeker niet, Superstitions is totaal geen kleffe popplaat geworden: integendeel zelfs! Net het schipperen tussen verschillende uiteenlopende melancholische aspecten, met vaak een donkere achtergrond, is de rode draad doorheen het geheel.
Bij nummers als Satellite of Wolves worden minimale percussie en synthesizergeluiden knap gecombineerd met de zalvende stem van Mari. Het tweede nummer - Wolves - doet me denken aan wat Psy'Aviah ook doet. Het combineren van synthpop met EBM klanken, is hier zeker aanwezig. De gelijkenis valt echt opvallend te noemen. Dat mag gezien worden als een pluspunt binnen het geheel. Hierdoor slaagt Mari & The Ghost erin te schipperen tussen zwevende zeemzoetigheid en harde EBM. Vooral de weemoedigheid waarmee de songs zijn samengesteld raken ons enorm. Luister maar naar het dromerige, wondermooie The Days Becomes the Night. Net zoals het contrast groot is als de dag over gaat naar nacht. Een uur geleden scheen de zon nog uitbundig, en dan zitten we plots in het donker. Dat gevoel, tussen beide aspecten in, wordt perfect weergegeven in de muziek op deze plaat. Iedereen heeft wel al genoten van de ondergaande zon aan het strand? De vernoemde song is daar enkel een mooi voorbeeld van.
De song Love in the Mist krijgt zelfs een eerder huilende, donkere naklank. Zonder echter teveel te blijven hangen in die duisternis. Maar de melancholie waarmee deze song is samengesteld doet ons wel tot tranen bedwingen. Om daarna over te gaan tot een huppelende, vreugdevolle songs die de zon weer doen stralen boven de donderwolken. Love Greeds heeft dan weer iets bevreemdend, dat je ook terug vind in verschillende EBM songs.
Mari & The Ghost lijkt binnen dit concept dus vooral graag te willen experimenteren met elektronische geluiden, en combineert dit door allerlei uiteenlopende elektronische soundsapes en vocalen boven te halen. The Drifter is daar wederom een mooi voorbeeld van. Hier menen we aspecten terug te vinden van Trip Hop tot Dubstep. Na deze eerder uptempo song worden we weer eens ondergedompeld in een bad vol weemoedigheid. In I Will Always horen we weer die haast huilende vocalen die een mens kippenvel bezorgen, en je binnen een intimistische dromerig sfeer in een soort trance doet belanden.
Na dit vertoeven in een tranental is het hoog tijd om weer de dansschoenen aan te trekken. You Think i'm God krijgt weer een portie synthpop en EBM mee, waarop je bezwaarlijk stil kan blijven staan. Ook al zijn, door de vocalen, de dromerige soundscapes ook niet ver af. Maar ook hier weer bewijst Mari & The Ghost van vele markten thuis te zijn. Het ene moment vertoeven we in een zwevend landschap, het andere krijgen we 'harde' - ik wik mijn woorden - klanken over ons heen. Want nergens worden geluidsmuren afgebroken, nog de trommelvliezen aangevallen. Maar deze song is een voorbeeld van de eerder zonnige aanpak die Mari & The Ghost eveneens weet tentoon te spreiden.
Unwounded By Storms gaat weer die intieme en weemoedige kant op. Waarbij de stem van Mari als een donsdeken je zacht toedekt, na een zoveelste nachtmerrie. Of zachtmoedig door de haren streelt, om je pijn te verzachten. Nogmaals, zonder al te klef en zeemzoetig te gaan klinken. De magische manier waarop Mari & The Ghost met emoties lijkt te spelen, zonder de grenzen van het ondraaglijke te benaderen. Het is gewoon met geen woorden te omschrijven.
Kortom, met dit debuut album heeft Mari & The Ghost de lat alvast heel hoog gelegd. Aan alle verwachtingen, gezien de medewerking van beide aan top artiesten binnen het elektronische genre, zijn zonder meer voldaan. De emotionele impact waarmee alle songs zijn samengesteld schipperen telkens tussen weemoedigheid, tot zelfs donkere gedachten. Naar een zonnige aanpak die je aan het dansen zetten. Bovendien horen we streepjes EBM tot synthpop over dreampop naar trip hop en dubstep binnen de sound. Maar vooral blijkt Mari over een stem te beschikken die je kippenvel bezorgt, en bedwingend als de bekende sirenes op de zee, je in een diepe trance naar haar doen luisteren. De kruisverstuiving tussen die stem en sublieme elktronica die Jean-Marc Lederman weet voort te brengen, is zonder meer hemels te noemen. Superstitions is een gensverleggende debuutplaat die ons bovendien hoopvol doet uitzien naar de toekomst. De experimentele aanpak, en gebruik maken van uiteenlopende elektronische muzikale aspecten, doen vermoeden dat we van deze artiesten in die toekomst nog veel moois mogen verwachten. Wij waren alvast onder de indruk van deze magische trip.
Maar de luisteraar, die heeft altijd het laatste woord. Via Bandcamp kunnen jullie de cd niet alleen beluisteren , maar ook digitaal aankopen. Geniet met volle teugen!
Tracklist:
1. Satellite 03:10
2. Wolves 04:38
3. The Day Becomes The Night 04:19
4. Love In A Mist 03:57
5. Love Greeds 03:34
6. The Drifter 03:48
7. I Will Always 03:57
8. You Think I'm God 03:56
9. Unwounded By Storms 03:43
10. (Wash Upon) The Shores 04:42
