Steve 'n' Seagulls is een Finse band, bestaande uit vijf leden. Samen toverden zij al enkele tijd de beste metalplaten om tot de echte countrysongs van weleer. Nu hebben ze hun eerste album uit, Farm Machine. Op dit album zijn geen nieuwe nummers te vinden, alleen echte klassiekers.
Beginnen doet dit kwintet met een cover van Black Dog, één van de vele Led Zeppelin klassiekers. Hiermee slaan echter direct de bal mis. Black Dog steunt op zijn bluesgehalte en de sexappeal en dat is nu net wat zij er hier uitgehaald hebben. Maar niet getreurd, Thunderstruck en TheTrooper zijn wel een schot in de roos en erg amusant om naar te luisteren. Deze nummers zijn in hun origineel veel sneller en opgewekter. Dit maakt het perfect voor Steve 'n' Seagulls om er hun country op los te laten.
Deze drie voorgaande songs typeren de rest van het album. Er zitten enkele geweldige nummers bij zoals Seek and Destroy, Holy Diver en Run to the Hills. Maar soms zit het gewoon echt verkeerd zoals bij nummers als Ich Will en Nothing Else Matters. Bij Cemetery Gates moeten ze zelfs gaan opletten dat ze niet de parodiele tour op gaan. Een nummer zo traag, hoog en emotioneel wordt helemaal belachelijk gemaakt wanneer dit in countryvorm gebracht wordt. Verder mist het album door de zeer uiteenlopende covers ook wel enige cohesy.
Ze hadden wel net zoals Apocalyptica door dat Metallica nummers het meest toegankelijk zijn tot covers. Er zijn er dan ook drie op dit album te vinden. De vraag is eerder of ze net zoals Apocalyptica in de toekomst ook eigen nummers zullen gaan maken. Dit zal beslissend zijn voor de verdere ontwikkeling van deze band, want zo kunnen ze geen albums verder blijven maken. Het is duidelijk te horen dat elk lid van de band uitstekend kan omgaan met zijn instrument. Hun muzikale kennis lijkt uitstekend en het gevoel zit er in. Hebben ze het echter ook in zich om hun eigen nummers te kunnen componeren, dat is nog maar de vraag. En het antwoord kan alleen de toekomst uitwijzen.
Al bij al een goed album die verschillende metalsongs fris en opgewekt brengt, maar een betere keuze van nummers had wel zeker gemogen. Sterker nog, dit had een hemelsbreed verschil gemaakt. Ik hoop dan ook dat ze vooral in de toekomst aan eigen nummers zullen werken. De manier waarop zij hun instrumenten beheersen en op elkaar inspelen, maakt mij hier heel nieuwsgierig naar.
