Enkele maanden geleden hebben we in een artikel aandacht geschonken aan enkele talentvolle artiesten uit de Filippijnen. Over de single Reptilian Blues, de eerder uigebrachte single van HATEURE, schreven we: Een eerste luisterbeurt leert ons dat we hier te maken hebben met een typische sludge/doom metal aanpak. Waarbij de rillingen over de rug lopen, vooral door de verdovende drums en snoeiharde gitaren. Bovendien is er voldoende variatie, en zelfs een redelijk experimentele aanpak merkbaar binnen deze song. Maar vooral door die stem 'vanuit het graf' breekt er angstzweet uit. Deze circa elf minuten durende song drijft je als luisteraar tot diepe waanzin. Het doet ons uitzien naar meer. Ondertussen heeft de band een EP op de markt gebracht onder de titel Body & Soil. Deze EP bevat amper drie songs. Maar met een duurtijd van circa vijf tot elf minuten, kan je deze plaat zien als een soort mini full album. We gaven het album enkele luisterbeurten.
De dreigende, angstaanjagende ondertoon van eerder genoemde song vinden we ook terug bij Body & Soil. Deze song doe je naar adem happen. Een beklemend gevoel van onbehagen lijkt je te overvallen, en bij de keel te grijpen. Traag, als een gif, lijken de demonen je herspan te willen bewerken. De stem, die je eigenlijk wat op de achtergrond hoort, geeft bovendien een meerwaarde aan dit duister geheel. Haast fluisterend worden geen al te lieve woordjes in het oor gesproken. De ondertoon blijft de gehele tijd wat op diezelfde angstaanjagende lijn liggen. En net het feit dat Body & Soil je als klauwende handen bij de strot grijpt, zorgt ervoor dat je geboeid blijft luisteren. Maar vooral die trip ondergaat.
Zo mogelijk krijgen we nog meer angstaanvallen bij het meer dan elf minuten durende Reptilian Blues. Begane donkere wegen worden verder bewandeld. Maar toch krijg je niet het gevoel dat alles op dezelfde lijn ligt. Binnen deze, en ook de andere songs, liggen voldoende tempoveranderingen en variatie om de aandacht levendig te houden. Dit net door het perfect combineren van verschillende uiteenlopende muziekstijlen. Gaande van Doom, over Sludge naar en postmetal. Dat laatste is ook merkbaar met bij het derde nummer. Koleoptera doet je denken dat er een rustmoment gaat komen, midden in de song. Ergens kan je op adem komen, maar niet voor lang. Zodra de rust even lijkt te zijn weergekeerd, worden we met schreeuwende geluiden en een griezelige scream weer murw geslagen.
Kortom: Hateure heeft hier een EP samengesteld die de haren op onze armen doet rechtkomen, en ons angstvallig achter ons doet kijken. Deze muziek bevat bovendien zoveel verschillende elementen die je ook terugvind bij Sludge postmetal tot doom, dat elke fan van die verschillen genres hierin zijn of haar gading zou moeten vinden. Het angstzweet breekt je telkens opnieuw uit. Vaak subtiel en heel traag, dan weer hard en medogenloos. Tot je rillend van angst uit deze donkere nachtmerrie ontwaakt. Een nachtmerrie die we echter enorm kunnen smaken, net door de ruime variatie en verschillende uiteenlopende emoties die we daardoor te verwerken krijgen. Dank voor deze heel donkere trip doorheen de ziel, mijne heren.
Deze EP is ook te beluisteren , en aan te kopen, via bandcamp. https://hateure.bandcamp.com/releases
Tracklist:
1. Body & Soil - 05:44
2. Reptilian Blues - 11:52
3. Koleoptera - 07:45
