Casino Boite: Altertape + STUFF. - Concertzaal De Casino (Sint-Niklaas) - 18/12/2015

Review:Concerten
  Erik Vandamme    22 december 2015

We zakten, voor de laatste keer dit jaar, weer eens af naar de gezellige zaal De Casino te Sint-Niklaas. Voor weer een aflevering 'Casino Boite' Deze keer waren het experimentele soundscapes, beklijvende jazz klanken - of toch in die richting - en songs waarop je bezwaarlijk stil kon blijven staan, die als rode draad kunnen gezien worden doorheen  deze zachte winteravond. Kortom Altertape en STUFF. sloten de reeks 'Casino Boite' van 2015 af door middel van een stomende set. . Ons verslag:


Altertape zijn geen onbekende meer voor ons. We bespraken vorig jaar nog hun album Glasstic Drops. We schreven daarover het volgende: Altertape brengt met Glasstic Drops een bonte variatie van muziekstijlen en brengt ons in vervoering van begin tot einde, zij het enerzijds met rustgevende en zalvende soundscapes, tot beklijvende jazzklanken. Maar vooral zijn er op dit debuut veel experimentele uitspattingen en tempowisselingen aanwezig, die ons benieuwd maken naar de toekomst. Met deze plaat, en het geluid ervan, kunnen ze namelijk alle kanten uit en hoeven ze zich niet op één enkel genre vast te pinnen. Nee, Altertape slaagt er met dit debuut in ons een groot spectrum van hun kunnen te laten zien en horen, wat ons hoopvol doet uitzien naar een gouden toekomst. Elk van de songs zijn pareltjes geworden waarmee bovendien elke emotie in je hart en ziel wordt aangesproken.

Eerder dit jaar kwam een nieuwe EP op de markt: Nandrin Sessions. In de casino te Sint-Niklaas ging Altertape uitvoerig grasduinen doorheen de nummers van hun debuut, maar was er dus ook voldoende aandacht voor de nieuwe songs van voornoemde EP. De experimentele uitspatting, dito subtiele soundscapes die gaan van zalvende naar je bij de strot grijpen. Ze bleken ook op het podium genoeg aan bod te komen. Daardoor kregen we een set voorgeschoteld die niet alleen kon beklijven, maar ons ook rillingen bezorgde. Bovendien kreeg je door de enerzijds zwevende aanpak, en de vaak snoeiharde drum partijen, de neiging stevig te gaan headbangen. Maar vooral presenteren Altertape een heel gevarieerde set, waarbij de percussie de toon leek aan te geven.

Het komt niet veel voor, doorgaans zijn het de gitaristen die op de voorgrond lijken te treden naast de zanger. Maar deze keer was het dus wel de drums die het meest in het oog sprongen binnen het geheel. Zonder uiteraard afbreuk te willen doen aan de knappe inbreng van gitaar en baslijnen. Altertape hun muziek omschrijven als Jazz is deze band duidelijk tekort doen, maar de invloeden van die muziekstijl zijn duidelijk wel merkbaar. Echter binnen een heel experimenteel kader, en met subtiele uitstapjes naar verschillende andere stijlen. De muziek van Altertape heeft daardoor , op plaat, wellicht tijd nodig om 'door te dringen tot de luisteraar'. Maar op het podium zorgen die experimentele uitspattingen ervoor dat we in een deugdoende trance lijken te belanden. Heel knappe performance , zonder meer.

Ook STUFF. draagt 'experimenteren met geluiden' hoog in het vaandel. We zagen ze eerder dit jaar al aan het werk op Les Nuits Botanique. Wie STUFF. ooit live heeft gezien zal het met ons eens zijn. Een optreden van deze band is niet zomaar een concert, het is een totaalbelevenis waarbij heel uiteenlopende emoties worden aangesproken. Waardoor je de ene keer stevig staat te dansen, en de andere keer als in een soort hypnose, voor je uit staat te staren. Zo horen een streepje funk, tot jazz, maar eveneens explosieve elektronische muziek.

Gewoonweg een mengelmoes aanbieden van verschillende genres, zonder te door de mand te vallen? Dan moet je wel heel sterk in je schoenen staan. De knappe drumpartijen klinken heel uiteenlopend, van subtiel tot hard uithalen. Knappe gitaarpartijen snoeien je eerst de keel, om daarna kippenvel te bezorgen. Om nog niet te spreken van de blaasinstrumenten die ons Jazz hart sneller doen slaan. "Er is geen muziekstijl te kleven op STUFF." hoordenwe op iemand ons op Les Nuits Botanique zeggen,. Dat blijkt naderhand nog steeds te kloppen.Wat een optreden van STUFF. zo uniek maakt is net het schipperen tussen die vele uiteenlopende emoties die op ons, en de bomvol gelopen zaal, lijken af te komen. Bovendien blijken elk van de instrumentalisten begenadigde artiesten te zijn die hun instrumenten perfect kunnen bespelen, maar ook vloeien de klanken eveneens perfect in elkaar. Het is me een raadsel hoe ze in de chaos op het podium enig structuur kunnen brengen, maar STUFF. slagen daar daadwerkelijk volledig in.

Bovendien zijn elk van hen bijna constant in beweging, het lijkt wel of ze zelf in een soort trance staan te dansen en te spelen. Dit heeft ook zijn uitwerking op het publiek, dat - vooral toch de eerste rijen - stevig mee lijkt te dansen en in diezelfde trance te vertoeven. Om naderhand, badende in het zweet, verweesd achter te blijven. STUFF. grijpen je met hun muziek, en performance, van begin tot einde bij de strot en laten geven ons geen enkele adempauze. Dat is hoe we een 'dans feest' - als we dat zo mogen noemen - nog het liefst willen beleven.

Voor de tweede keer dit jaar waren we enorm onder de indruk van de perfect geoliede machine, met een heel menselijk gelaat, die STUFF. bleken te zijn. Het zorgt ervoor dat ze binnen het muziekwereldje zonder meer een unieke parel kunnen, en mogen genoemd worden.