Eén van de sterkst groeiende metalbands op het moment. Dat mag Dyscordia zeker genoemd worden. Dat merkten we al bij hun debuutplaat “Twin Symbiosis” waarmee ze bewezen te staan als een huis, en een sound voort te brengen die geluidsmuren kan doen verpulveren. Ook op het podium heeft Dyscordia ondertussen hun kunnen al bewezen. Zo stonden ze in 2014 op Graspop Metal Meeting.
Onder de vleugels van het vermaarde Alcatraz Booking timmert deze jonge, beloftevolle band verder aan de weg. Ondertussen bewezen ze zowel op als naast het podium uit het goede hout gesneden te zijn. Meer nog in het Melodische Progressieve Metal wereldje kunnen ze zonder enig problemen hun mannetje staan tegenover de zogenaamde 'grote bands' in dat muziekgenre. Dyscordia blies ons bovendien compleet omver op het festival Rebelrock, te Genk. Waar ze aantraden samen met o.a. Obsalva Bliksem en Valkyre Onze reporter schreef daarover: “Hun progressieve metal met een knipoog naar ander subgenres ging er dan ook in als zoete pap. Dyscordia kreeg het publiek wonderwel mee en vormde naar onze bescheiden mening het eerste hoogtepunt van de avond”. Met Words in Ruin brengen Dyscordia op 5 maart een gloednieuwe plaat op de markt. Via het eigen label Road Mark Productions en de plaat wordt verdeeld door Suburban. Wij namen het album onder de loep en stellen wederom vast dat deze band op een hoog, heel hoog progressieve metal niveau staat te spelen.
Die stelling wordt reeds bewezen bij het kort en bondige Templum Creationis. De lat vanaf het begin heel hoog leggen, en dat tempo blijft aanhouden? Dan moet je als band heel sterk in de schoenen staan. Nu dat blijkt bij Dyscordia geen probleem. Niet alleen valt daarbij de technisch hoogstaande manier op waarop gitaar riffs je hart doorklieven, of knallende drum salvo's onze hersens inslaan. De begenadigde stem van frontman Piet Overstijns geeft ons de ene na de andere adrenalinestoot. Geholpen door de griezelig perfecte grunts van Stefan Segers.
Uiteraard speelt het feit dat elk van de respectievelijke bandleden in het verleden deel uit maakten van verschillende gerenommeerde bands uit de West-Vlaamse metalscène. Die dosis ervaring binnen de scene, ze sleuren het ook mee tijdens knallende songs als Bail me Out en Reveries tot A Perfect Day. Maar gelukkig resulteert die ervaring en hoge technische speelwijze niet in een routineus album. Telkens voelen we een zeker spelplezier uitstralen, zowel vocaal als instrumentaal. Deze band speelt dus, ondanks alle ervaring binnen de scene, nog steeds als jonge wolven die nog steeds alles moeten bewijzen. Net de kruisbestuiving tussen ervaring en spontaniteit is het grote pluspunt aan Words in Ruin.
Elk van de songs ligt zo een beetje in diezelfde lijn merken we wel. Is dat een nadeel? Doorgaans wel. Maar als de knetterende gitaar riffs je als klauwen de strot dicht knijpen. Waarna de knallende harde drum salvo's je hoofdpijn bezorgen. Om af te sluiten met vocalen die je kippenvel bezorgen, tot de luisteraar in die beroering te brengen of de songs te laten meebrullen. Wie zijn wij dan om daar ook maar ene kritiek op te geven. Dus worden begane wegen verder bewandeld op songs als Never Will, Sacred Soil of Souls. Waarbij niet alleen die lat heel hoog blijft liggen, maar we ook zonder enige schroom de songs zitten mee te brullen op onze kamer. Met alle klachten van buren tot gevolg.
Daarbij zijn we aan het volgende pluspunt gekomen aan Words in Ruin. De muziek van Dyscordia bevatte steeds een heel hoog meezinggehalte, en dat blijkt op deze nieuwe plaat ook het geval. Waardoor de songs één voor één smeken om live gebracht te worden. Pas op het podium komen ze nog meer tot hun recht, hebben we de indruk. Het zal in elk geval zorgen van een stevig potje headbangen, meezingen en uit de bol gaan binnen enkele stevige moshs. Of de harten sneller doen slaan, tot kippenvel bezorgen bij de prachtige 'ballad' die Sacred Soil of Souls blijkt te zijn. Waaruit weer eens blijkt dat Dyscordia van vele markten thuis blijkt te zijn.
Zijn er dan echt geen minpunten aan deze nieuwe plaat? Kort en bondig. Nee! Telkens opnieuw bezorgen Dyscordia ons de ene na de andere adrenalinestoot. Telkens opnieuw doen ze ons verstomd staan van de hoge technische manier van spelen. Maar vooral, telkens opnieuw worden tempo's zodanig hoog opgedreven, en zijn de songs op een zodanig hoogstaand niveau gebracht. Dat deze jongens totaal niet moeten onderdoen voor enige internationaal metalact. Hoog tijd dat deze jongens de erkenning krijgen die ze verdienen. Met Words in Ruin Lijken Dyscordia dan ook de plaat te hebben gemaakt die hun grote doorbraak zou moeten betekenen. Wat ons betreft verdienen ze dat al langer, maar met deze plaat zetten de heren gewoon de puntjes op de 'i'. Perfectie, levenservaring en jeugdig spelplezier worden op dit album mooi verweven tot een spannend en indrukwekkend geheel. Het al even prachtige artwork van deze plaat is trouwens van de hand van gitarist Guy Commeene
We zeiden het al, indrukwekkend!
Dyscordia zal Words in Ruin aan het publiek voorstellen op 8 april, De Kreun te Kortrijk. Waar ze samen aantreden met Fields of Troy en Thurisaz. Maar u kan de band ook al vroeger aan het werk zien. Op 5 maart in Moen spelen ze tijdens Moen Live in zaal Tap en op 27 maart maken ze het mooie weer op het evenement 5 jaar Elpee te Deinze.
Tracklist:
De plaat komt uit via het label Road Mark Productions en wordt verdeeld door Suburban.
