De opening: Graspop Metal Meeting - Donderdag 16/06/2016

Review:Festivals
 Filip Vanhoof    17 juni 2016

Na enige research kon ik alvast één snelle conclusie trekken over Graspop Metal Meeting: van zodra je de weide op komt valt je stress en zorgen als een kaartenhuisje ineen. Het is telkens een soort van thuiskomen waar men op je wacht met heel wat lekkers. Zij het voor zij die absoluut erg veel topacts live aan het werk willen zien, zij het voor zij die eerder hun gading en plezier vinden door op de camping te blijven feesten.   Dit festival ademt rust en gezelligheid uit als geen ander. Een relaas van de eerste dag van het festival waar tegenwoordig ook al een hele programmatie mee gepaard gaat.   


Het is niet de eerste keer dat moeder natuur deze ervaring probeert teniet te doen maar dat is buiten de bezoekers gerekend. Het publiek is elk jaar weer wat internationaler en de zonnigere culturen kregen bij het aanschuiven aan de ingang alvast te maken met ons Belgisch weer karakter. Het begon voorzichtig maar elke paar minuten nam de bui in intensiteit toe. Op een gegeven moment voelde iedereen zonder kwaliteitsvolle poncho het water over hun lijf lopen. Je hoorde echter niemand klagen of jammeren: het is nu eenmaal een festival. Er werd gewoon doorgegaan met praten en lachen alsof er niets aan de hand was. Eens je de drukke wachtrijen kon passeren haastte men zich desalniettemin naar de camping om zo snel mogelijk de tent op te zetten.  Dat gaat niet voor iedereen even vlot maar her en der zag je vreemden elkaar helpen waar nodig.  Naast me liep een man met een lange baard hopeloos te sleuren met een voor één man ondoenbaar aantal zakken. Twee anderen kwamen hun hulp aanbieden.  De anonieme man nam dit dankbaar aan en hiermee wordt nogmaals bewezen dat metalliefhebbers een zorgend karakter hebben. Althans, de meeste ....

De bui hield zo’n dikke twee uur aan en het logische gevolg was dat de wegen binnen het domein in sneltempo een modderpoel vormden.   De weide zelf bleef lang gespaard maar na de passage van duizenden mensen die de eerste bands op donderdag wensten te bekijken was het daar ook snel om zeep. Helemaal doorweekt en bezorgd om mijn eigen bagage kon ook ik de camping bereiken. Ook daar kwam weer meteen hulp en kreeg ik een droog shirt aangeboden. Ik nam dit dankbaar aan. De enige band die ik deze avond kon bekijken was het Duitse Primal Fear dat mocht optreden in de Marquee die daar speciaal voor geopend werd. Voor het optreden was de weg naar dit podium nog afgesloten .

Grotendeels door de koude heb ik beslist toch maar de tocht door de modder aan te vangen om wat warmte op te zoeken. Achteraf bekeken een prima zet! Ralf Scheepers en de zijnen lieten zich niet kennen en zetten voor een in het begin maar voor een kwart gevulde marquee een energieke show neer. De klank was in het begin nog wat te scherp maar de kwaliteit steeg recht evenredig met het bezoekersaantal. Steeds meer mensen kwamen de Marquee binnen. Toeval of niet, technisch te verklaren of niet; de band ging beter klinken. Deze heren worden al wel eens smalend ‘wannabe’ Judas Priest genoemd en dat is er ook duidelijk aan te horen. Vooral dan in de arrangementen en de typische uithalen waarbij op het einde nog heel even een hogere noot wordt gehaald.  Dit inclusief galm zodat dit in de verf kan worden gezet. 

Mijn buurman wist me te vertellen dat Ralf Scheepers, de zanger, ooit gesolliciteerd heeft bij Judas Priest toen ze zonder zanger vielen.  Uiteindelijk ging de eer naar Tim ‘The Ripper” Owen. Zeker geen schande om tegen deze topzanger, steevast zonder volwaardige band, te verliezen.Na het optreden koos ik eieren voor mijn geld en ben ik huiswaarts gekeerd.   Gezien de omstandigheden werd het toch nog, zoals altijd, een zeer aangename dag.   Of om het met de laatste woorden van Primal Fear te zeggen: Metal Is Forever!  Het moet echter gezegd worden dat ik na 'verhoor' bij omstaanders ook heel wat positieve commentaren heb gekregen over de shows van Fleddy Melculy (onze recente metal sensatie), Your Highness, Spoil Engine en Bark. Helaas, door omstandigheden kon ik deze niet meepikken.