Het verwondert ons telkens opnieuw hoe het label Consouling Sounds er blijft in slagen om artiesten en bands kansen te geven, die grenzen verleggen binnen de muziek. Honger van Steffie Van Cauter is een schoolvoorbeeld van hoe dit label te werk gaat. Die onontgonnen parels zoeken, ze een plaat laten maken, en afwachten wat de reacties zullen zijn. Nu, wij hadden wat tijd nodig om deze toch we vreemd aanvoelende plaat op ons te laten inwerken. Honger is geen hapklare brok vlees, merkten we bij een eerste luisterbeurt. Meerdere luisterbeurten later, merken we binnen het aanbod toch een zekere melancholie, wat de titel van deze plaat verklaart. Steffie Van Cauter laat haar 'honger' om haar kunstwerk aan de wereld te tonen uitvoerig horen op deze prachtplaat voor liefhebbers van muziek die tot kunst verheven wordt. Onze bevindingen:
Het sleutelwoord op Honger? Absurditeit in alle vormen, talen en kleuren. Steffie Van Cauter brengt haar songs niet enkel in het Nederlands. Ook de Duitse taal, Frans en Oost-Vlaams passeren de revue. Niet enkel vocaal, ook instrumentaal bewandelt deze dame de minst gemakkelijk, maar heel interessante en integrerende weg. Een streepje accordeon tot beklijvende percussie, het komt allemaal naar voor op Honger. Naast de absurditeit van manier van zingen en bespelen van instrumenten, zullen ook de teksten wat wenkbrauwen doen fronsen. Maar net dit maakt deze plaat zo interessant om de nodige kansen te geven.
Om maar een voorbeeld te geven: Vis
iële verse geirnot
verse vis
verse mosselen
paneiring
bakeiring
opgelegde mosselen
sprot
stokvis
gekookte krekelen
en gepelde garnalen
ai op tit zit, go'j em nie missen!
Een eigenzinnige ode aan de Vis? Zo lijkt het wel. Steffie plaatst daarbij bovendien al even bevreemdende geluiden en vocalen, waardoor je als luisteraar een inspanning moet doen om 'het te begrijpen'. Ergens doet het ons wat denken aan kleinkunst met een hoek af? Een vergelijking die wellicht niet op gaat, want dit is niet echt kleinkunst. Maar net zoals men bij deze muziekstijl vaak een verhaal wordt vertelt, doet Steffie dat ook. Ze vertelt over de Vis.. Op een zodanig luchtige, integrerende manier dat ik prompt goesting kreeg naar een verse vis op de pan.
Titeltrack Honger doet ons denken aan de Cabaretiers, tot franse Chanson. Waarbij de stem van Steffie je doet wegdromen naar de tijd van toen. En daardoor wederom een andere wending neemt binnen het geheel, zowel vocaal als instrumentaal. Bustjes letterlijk over Borsten, bevat nog meer absurditeit, zowel wat tekst betreft als manier waarop de song wordt gebracht. Waardoor je raar zal opkijken, maar een glimlach niet kan onderdrukken
K'em mor kleine bustjes
G'è ze nog nie gezien
Meniër
'K è ze toch gezien!
Daarmee zijn we aan het grote pluspunt gekomen aan deze plaat. Letterlijk kan je stellen dat deze melancholische, ingewikkelde tot eigenzinnige muziek je honger doet krijgen om dit kunstwerk, in de ruime zin van het woord, volledig uit te pluizen tot de honger is gestild. Echter blijf je stuiten op onuitputtelijke stukjes, die een heel andere wending lijken te geven aan het geheel. Waardoor je als luisteraar ontdekkingen blijft doen tot het oneindige. De honger is en zal nooit gestild worden, en dat is net de bedoeling van deze knappe 'kunst plaat' met een grote 'K'. Bovendien vloeien percussie, accordeon en vocale aspecten zodanig perfect in elkaar dat je als luisteraar in een diepe trance terecht komt. Steffie verstaat dus niet alleen de kunst om het woord absurditeit in een kunstvorm te gieten. Ze hypnotiseert je als het ware met haar stem en bevreemde muziek. Daardoor voelt het aan alsof we wegdrijven naar een heel andere wereld, waar we telkens opnieuw op zoek zijn naar één ding. Die onvoorstelbare honger naar kunst proberen stillen. Tot het oneindige.
Tracklist:
1. Frühstück 03:42
2. Tijd 04:17
3. Succes 05:20
4. Intermezzo I 04:58
5. Vis 03:39
6. Schweigen 05:31
7. Intermezzo II 02:57
8. Honger 02:26
9. Bustjes 03:42
10. Hosen 04:48
