Cirrha Niva - Out Of The Freakshow

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Erik Vandamme    22 november 2016

De Nederlandse Progressieve metalband Cirrha Niva werd opgericht in 1993. De band heeft ondertussen verschillende demo's en platen uitgebracht. In een recent interview deed gitarist Rob Willemse uit de doeken wat die naam betekend. We citeren: Cirrha Niva is afgeleid van Cirrha & Nisa, de bergtoppen van de Parnassus, symbool van goddelijke wijsheid, Poëtische Inspiratie en het menselijk weten/kennis. Dit komt uit het boek “La Divina Commedia” geschreven door Dante Alighieri. Het volledige interview kunnen jullie hier nog eens nalezen: http://www.snoozecontrol.be/interviews/6353/. For Moments Never done, hun laatste plaat, dateert al van 2009. Dus werd het hoog tijd om weer eens iets nieuw op het publiek los te laten. Out of the Freakshow, de naam zegt het zelf, doe je als luisteraar niet alleen huiveren van puur genot, maar bovendien vertoeven in een wat vreemd aanvoelende wereld. Met songs die angst bezorgen, maar ook een zekere gemoedsrust.


I guess laat al een tipje van de sluier zien en horen. Eerder bevreemdende klanken, gecombineerd met een stem die je koude rillingen bezorgt, het is de rode draad doorheen de song en eigenlijke het volledige album. From Ego is puur genot voor liefhebbers van bizarre riffs, waardoor je als luisteraar eigenlijk niet goed weet wat er net aan het gebeuren is. Echter is dat net wat Out of the freakshow zo boeiend maakt, de - laat ons maar stellen - vrij experimentele aanpak. Het trekt ons uiteindelijk compleet over de streep. Met als ultieme orgelpunt die toch wel heel tot de verbeelding sprekende vocalen, die telkens zorgen voor kippenvelmomenten. Luister maar naar het heel lang uitgesponnen 24/7 Smile, een song die je van begin tot einde een krop in de keel zal bezorgen. Zonder meer is deze trip niet voor iedereen een even hapklare brok vlees, de meest toegankelijke wegen worden niet ingeslagen. Maar telkens voelen we toch die ijzingwekkende klauwen onze strot dichtknijpen bij elke riff, en bij elke hoog stembereik. Want het is, en dat kunnen we niet genoeg herhalen, die vocalen die ons de uiteindelijk doodsteek bezorgen, waardoor we prompt overslag gaan.

Al is het album een tikkie complexer is dan de voorganger het brengt volgens mij de toegankelijkheid, openheid en melodie zeker niet in gevaar. Ik dring er inmiddels wel op aan dat recensenten het album vaker beluisteren voordat ze hun oordeel vellen. Wist Rob ons in eerder vernoemde interview te vertellen. We hebben dat advies dan ook gevolgd. En wat stellen we vast? Dat laatste blijkt zeker te kloppen. Bij een eerste luisterbeurt lijken de wat bevreemdend aanvoelende klanken je eerder de wenkbrauwen te doen fronsen, maar na enkele luisterbeurten voel je toch degelijk aan dat hier is over nagedacht. Nee, dit is geen progressieve metal Plaat voor beginnelingen, maar voor gevorderde luisteraar, die het genre door en door kennen. De Freakshow die deze heren , vocaal en instrumentaal, daarbij opvoeren doen wel degelijk de haren op onze armen recht komen. Bezorgen ons ook angstaanvallen, en zelfs donkere gedachten komen boven drijven. Dat is het soort progressieve metal, waarvoor we heel graag uit onze zetel zouden komen om dit live te aanschouwen.

Want binnen elk van de songs stellen we ons de vraag ''hoe zal dat op het podium overkomen, met een bijgaande show opvoering''. Deze plaat smeekt dus gewoon om live gebracht te worden. Met bijhorende visuele effecten, en eventuele verkleedpartijen zal dit een onvergetelijke totaalbeleving worden, voor oog en oor. Afraid to Bleed, Silver Tongues - met wederom die verdomd indrukwekkende vocalen - Time  ze doen je als progressieve metal liefhebber watertanden, vooral door de combinatie vandie telkens opnieuw bevreemdend aanvoelende aankleding gecombineerd met indrukwekkende perfectie, zowel vocaal als instrumentaal. Het sluitstuk Just another Legacy , een parel van meer dan elf minuten, bevestigt deze stelling nog maar eens.

Onze eindconclusie: Geef deze plaat echt meerdere kansen, eer je hem opzij zet. Het loont zeker de moeite, eens je hebt begrepen waar het echt om draait. Cirrah Niva verleggen met Out of the Freakshow als het ware grenzen binnen het typische progressieve metal gebeuren. In plaats van de gemakkelijke weg te kiezen, en zichzelf te herhalen en zo te vervallen in een routine klus. Durven ze echter onontgonnen wegen in te slaan, en te experimenteren met hun geluid. Waardoor een plaat wordt voortgebracht, die is uitgegroeid tot een inderdaad heel 'freaky' aanvoelend kunstwerk, dat je koude rillingen zal bezorgen. Vreemd zal doen opkijken. Maar uiteindelijk verweesd zal achterlaten, tot een ware krop in de keel bezorgen. Wij waren alvast diep onder de indruk. Heel diep onder de indruk.

Tracklist:

1. I Guess
2. From Ego
3. 24/7 Smile
4. Afraid To Bleed
5. Silver Tongues
6. Time
7. Reprise Of A Beautiful Day
8. Just Another Legacy