De Duitsers band Sweet Ermengarde ontleend zijn naam aan een kortverhaal van HP Lovercraft, Sweet Ermengarde. In 2013 brachten ze hun debuut op de markt. Raynham Hall werd in vele recensies omschreven als een typisch gothic rock album, in verlengde van acts als bijvoorbeeld Fields Of The Nephilim. Ook de eerder psychedelische kant van bijvoorbeeld The Mission vinden we erin terug. Kortom, duistere melancholie van heel hoogstaand niveau. Eerder dit jaar brachten Sweet Ermengarde een gloednieuwe plaat op de markt. Ex Oblivione. Waaruit blijkt dat deze stelling nog steeds blijkt te kloppen.
We menen, binnen de duistere echo's die op ons afkomen. Zowel vocaal als instrumentaal. Zelfs een streepje Sisters of Mercy te ontwarren binnen het geheel. Echter is het dus vooral een plaat geworden die alle elementen van typische, zogenaamde, gothic muziek samenbrengt. Ex Oblivione bezorgt je koude rillingen. Net als het donkere bos op de platenhoes, voelen we ons wegdrijven over zwarte landschappen, binnen een nog steeds melancholische aankleding. Into Oblivion doet de luisteraar verder wegglijden, zowaar brengen de vocalen je onder diepe en vooral duistere hypnose. Best indrukwekkend te noemen.
Elk van de songs hebben een duurtijd van ongeveer vijf tot zeven minuten. Om dan de aandacht scherp te houden, moet je wel uit het goede hout gesneden zijn. Sweet Ermengarde brengen geen monotoon geluid met Ex Oblivion . Naast de weemoedigheid, is er ook plaats voor steviger werk. Het is net dat schipperen tussen die uitersten. Breekbaar tot lekker loos gaande riffs, dat ervoor zorgt dat we gespannen blijven luisteren. Zwevende boven de donkere bossen, krijgen we telkens een krop in de keel en voelen onze adem stokken. From (Sleep is Better than Prayer) , Tender Russian Roulette - wellicht de meest toegankelijke song op deze plaat - tot Dreamlands doen ons wegdromen, en verdoven onze donkere hart telkens opnieuw.
Tussen donker en licht. Als de vuurrode zon aan de horizon plaats maakt voor de maan, daar vindt je de muziek van Sweet Ermengarde terug. Dead of Night is niet alleen een titel met heel veel betekenis, maar omschrijft het gevoel dat we hebben bij het beluisteren van Ex Oblivion. Duisternis die geen angst aanjaagt, maar eerder je in een diepe duistere trance doet belanden. Telkens opnieuw. Met lang uitgesponnen, indrukwekkende huzarenstukken die één voor één je een gevoel van opperste weldadigheid bezorgen, binnen telkens opnieuw een donkere omkadering.
Afsluiten doen deze Duitse grootheden met het meesterlijke, circa elf minuten, pareltje. For Your Bodies Are The Temples Of The Holy Ghost. Waarbij we ons nog een laatste keer laten onderdompelen in een heel duister aanvoelend bad van diepe melancholie. Binnen die telkens experimentele omkadering, voelen we een gemoedsrust over ons neerdalen die met geen woorden is te omschrijven. Een experimentele aanpak trouwens, die we ook merken op het betere werk van eerder vernoemde The Mission of Fields of the Nephilim, vinden we ook terug bij Sweet Ermengarde. Bij voorkeur stellen we dan ook voor Ex Oblivion te beluisteren met een open hart, en de ogen gesloten. Waardoor de songs tot het diepste van je genen 'voelt' vloeien, als koude rillingen over je rug die je zelfs tot tranen bedwingen. Wij waren alvast diep onder de indruk van deze donkere intensieve trip.
http://sweetermengarde.bandcamp.com/album/ex-oblivione
Tracklist:
1. Ex Oblivione 07:30
2. Into Oblivion 07:04
3. From Beyond (Sleep Is Better Than Prayer) 04:19
4. Port Of Hope 04:55
5. Tender Russian Roulette 04:02
6. I have been in love with no one, and never shall, unless it should be with you 02:05
7. Carmilla 06:53
8. Dreamlands 05:56
9. Drain 04:05
10. Nigredo-Clad 04:15
11. Dead Of Night 06:38
12. Beneath This House 05:26
13. For Your Bodies Are The Temples Of The Holy Ghost 11:06
