Je hebt zo van die artiesten die kwalitatief enorm hoogstaande platen uitbrengen, maar toch telkens door de algeinteressante mene media wat worden genegeerd. Daarin willen wij, mede met andere websites die vol passie muziek beleven, graag verandering in brengen. Black swan van Pilod is al een tijdje geleden op de markt gekomen, hoog tijd om dit pareltje onder de loep te nemen. Deze band is geen onbekende voor ons. Sunny forecast, circa drie jaar geleden op de markt gekomen, kon ons al enorm bekoren. We schreven daarover: Pilod bracht met Sunny Forecast een heel emotionele plaat uit die het midden houdt tussen pijn en vreugde. Naast de heel bedreven muzikanten,is het meest opvallende echter de vocale aankleding. De warme , heel weemoedige stem, doet ons hart bloeden. Maar ook straalt de plaat diepe hoop uit, het is niet zo dat het de zwartgallige weg op gaat. Bovendien is Sunny Forecast een heel toegankelijk album, naar een ruim publiek toe. Daardoor zouden menig concertzalen, of festivalweides deze zomer, in vervoering kunnen geraken. Zonder probleem zouden ze een heel ruim publiek voor zich moeten kunnen winnen die fan zijn van shoegaze, indierock tot zelfs een streepje postrock, maar vooral luisteren met hun hart. Knappe plaat, we zien alvast uit naar meer in 2015!
Ook op Black Swan blijven de weemoedigheid en melancholie, stevig overeind staan. Niet alleen dankzij de hartverwarmde instrumentale aankleding, maar ook door de bloedstollende tot hartverscheurende vocalen. Die de luisteraar telkens koude rillingen bezorgen. Lion Ego, Victory at Hand en het wondermooie Black Swan bezorgen je telkens een krop in de keel. Als er een verschil merkbaar is met de vorige plaat, dan is dat het feit dat er vaak wat meer dynamiek zit in de songs.
Zonder echter de melancholische ondertoon uit het oog te verliezen, worden de teugels iets meer gevierd. Zoals bij de titelsong het geval is, waarbij gitaren naar een zeker hoogtepunt worden gedreven. Of Level 4, waarbij de breekbare stem van Frédéric Baervoets klinkt als een aanklacht. Alsof hij al zijn frustratie uitschreeuwt. Bovendien zijn er ook een paar leuke tot samenwerkingen op deze schijf. Zo mocht trompettist gerd van Mulders op Black Island zijn kunsten tonen, de warme trompet klanken doen de song dan ook tot een hoogtepunt stijgen. Tine Anthonis van Illuminine doet met haar cello op Foundations de haren op onze armen recht staan, van puur innerlijk genot. Beide artiesten zorgden dus vooral een meerwaarde binnen het geheel.
We kunnen dan ook besluiten:
Pilod brengen ook nu weer een kwalitatief hoogstaande plaat naar voor die harten breekt, en zielen in beroering brengt. Met dank aan de kruisbestuiving tussen zwevende, kippenvelbezorgende instrumenten. En die indrukwekkende, snikkende stem van Frédéric die ons uiteindelijk compleet verdooft. Black Swan is de logische opvolger van Sunny Forecast. Echter voel je wel aan, dat de band ook is geëvolueerd in sound en aankleding. Ook al is die eerder genoemde dosis weemoedigheid, die ons op de vorige plaat over de streep trok, nog steeds aanwezig. Maar Pilod durven, met een paar naar een hoger tempo gedreven songs, ook grenzen verleggen en zichzelf opnieuw uitvinden. Nu nog de erkenning krijgen binnen het zogenaamde slowcore , Indie genre. Want dit trio moet voor grote bands binnen die muziekstijl totaal niet onder doen. Black Swan is een plaat geworden voor fijnproevers. Die met een open geest naar muziek luisteren. Muziek, die harten breekt en zielen tot intense ontroering weet te brengen. Is onze eindconclusie.
Tracks:
Lion ego
Victory at hand
Black swan
The heart
Level 4
Black island
Blind date
Foundations
Your triumph
