Angström ontstond in 2015 uit de samenwerking tussen DJ/producer Tom Moons en jazz-zangeres Gudrun Roos. In hun zelfverklaard ‘labo’ begonnen ze hun verschillende muzikale achtergronden te versmelten tot een nieuw geheel. Dit geheel kreeg de naam Angström, genoemd naar de Zweedse natuurkundige die zijn naam gaf aan een meeteenheid en een maankrater. We blijven echter wijselijk bij de muziek. In februari van dit jaar mondde het ondergrondse experiment uit in het debuutalbum “The Echoes Of My Mournful Song” dat in eigen beheer werd uitgebracht. Wanneer twee op het eerste zicht verschillende karakters zich verenigen in de melting pot van Brussel dan moet dit concept wel uitmonden in een gevarieerd resultaat.
De twee eerste tracks (Inhale en Obsessed) zijn duidelijk geïnspireerd door de trip hop van bands als Massive Attack. Terwijl Tom nog voor een veilige aanpak kiest, gaat de donkere, doch heldere zangstem van Gudrun met de aandacht lopen. Het titelnummer The Echoes Of My Mournful Song is, in tegenstelling tot haar voorgangers, een toegankelijk electro-rock nummer dat door de aangenaam stuwende elektronica, zijn meer up-tempo karakter en enkele gitaarstukken een luchtiger sfeer uitstraalt.
De volgende opvallende track is Engel. Laat u niet misleiden door de Nederlandstalige titel. De titel verduidelijkt enkel dat dit een Engelstalige remake van de Gorki-song ‘Engel Red Mij’ is. Tijdens dit nummer wordt opnieuw gebruik gemaakt van elektrische gitaren, ditmaal vooral om de dromerige sfeer van de beginminuten te doorbreken. Van Massive Attack is ondertussen weinig tot geen sprake meer. De trip-hop moet steeds vaker een meer ambient geluid naast zich dulden. Dit wordt al duidelijk tijdens het dromerige Wake Up Call, maar zal zijn hoogtepunt kennen tijdens Lonely Road en I Didn’t See It Coming.
Tussendoor wordt met Freak het meest experimentele stukje muziek gelanceerd. Een piano introduceert en begeleidt Gudrun die nu haar jazzy capaciteiten ten volle kan uitspelen. Daarop kan knoppenwizard Tom Moons niet achterblijven en profileert hij zich met een smak freaky electro-collages.
Jazz, electro, gitaarriffs, trip hop… de inspiratiebronnen zijn hierbij nog niet opgebruikt. In een notendop komen achtereenvolgens nog een loungy trompet (Lonely Road), drum & bass (Pills) en de flamencogitaar (In Silence) aan bod. Een enorm rijk klankpallet met veel verrassingen dus, maar helaas kan niet elke track helemaal overtuigen. Met name Pills en Demon brengen net iets te weinig om de aandacht vast te houden. Desondanks zal menig luisteraar na het beluisteren van deze plaat met een voldaan gevoel terugdenken aan de voorbije 50 minuten.
Conclusie: Angström is van vele markten thuis en laat dit ook duidelijk blijken. Op “The Echoes Of My Mournful Song” experimenteren en variëren ze dat het een lieve lust is binnen hun electro-setting. De sterke vocaliste maakt het geheel helemaal af. Ondanks het feit dat een duidelijker rode draad welkom was geweest, is de Belgische elektronische scene een veelbelovende band rijker.
TRACKLIST:
1. Inhale 5:39
2. Obsessed 4:29
3. The Echoes Of My Mournful Song 3:19
4. Demon 3:59
5. Engel 3:39
6. Wake Up Call 5:22
7. Freak 4:14
8. Lonely Road 4:39
9. I Didn’t See It Coming 3:55
10. Pills 5:10
11. In Silence 3:59
