We schreven het al in een eerder verslag. Deze derde festivaldag Main Square Festival stond geheel in het teken van de meer dan twee uur durende set van Radiohead. Dit was ook te merken, want gedurende de gehele dag kon je vrij gemakkelijk van het ene naar het andere podium geraken, zonder weg gedrumd te worden door de massa. Een heel groot verschil met de andere twee festivaldagen, toen het al van in de late namiddag letterlijk over de koppen lopen was. Radiohead sloot het festival dus compleet af, en starten hun set rond tien voor tien. Om er na middernacht mee op te houden. Naar goede gewoonte bewandelde Thom Yorke eigenzinnige wegen. Nee, hier stond geen hit machine te spelen, de band koos niet voor de gemakkelijke weg om hun publiek te bekoren. Echter, zagen we vanaf het begin van de set, tot het pril einde de festivalsite compleet vol staan met een enthousiaste menigte. Missie geslaagd dus?
Radiohead begon hun set met een heel ingetogen Daydreaming van het album A Moon Shaped Pool en bleef door het volledige concert grasduinen door oudere en nieuwer werk. We kregen dus vooral een gevarieerde set aangeboden van ingetogen en dansbare songs als 15 step. Hits bracht Radiohead ook. My Iron Lung zat reeds vroeg in de set. Echter, we gaven het al een, Radiohead maakte het zijn publiek niet gemakkelijk. Aan bindteksten doet Thom ook zelden, vooral laat deze band de muziek voor zich spreken. In samensmelting met een magische lichtshow, beelden op het scherm en beklijvende tot intensieve songs. Voelden we een warme gloed over ons neerdalen. Enerzijds pinkten we daarbij een traan weg, anderzijds stonden we in diepe trance mee de dansen op wonderbaarlijke songs als All I Need, Let Down en Bloom.
Radiohead zijn steeds meesters geweest in experimenteren met elektronische geluiden en die te combineren met een rock attitude. Dat wordt ook op main square festival uitvoerig uit de doeken gedaan. Grasduinend doorheen hun complete oeuvre legt de band de lat daarbij telkens opnieuw enorm hoog. Willen of niet wordt je door de intensieve manier waarop de songs naar voor worden gebracht, meegesleurd naar een heel andere wereld. Bij voorkeur met de ogen gesloten, voelt het aan alsof we uiteindelijk in een totaal andere dimensie zijn aanbeland. De heel magische lichtshow, hypnotiseert je mogelijk nog meer, in samensmelting met die al even bedwelmende huzarenstukken die de band naar voor brengt.
Thom zijn wat klagerige stem, het past gewoon binnen het aanbod. Dat merken we telkens opnieuw op. Dat de frontman zijn publiek amper aanspreekt, doorgaans zou dit storend werken. In het geval van Radiohead stoort dit allerminst. De band blijft begane, gevarieerde, wegen bewandelen waardoor de aandacht amper verslapt. Na een wonderbaarlijke Exit music( for a film) en Bodysnatchers. Bezorgt Thom en zijn kompanen ons een waar kippenvelmoment bij No Suprises. In de eerste bisronde. Om daarna op datzelfde elan door te gaan tot het einde met Paranoid Android
We kunnen dan ook besluiten:
Radiohead bracht een indrukwekkende set van meer dan twee uur naar voor, waar nieuwer en ouder werk elkaar vonden. Ingetogen momenten, waarbij je een speld kon horen vallen, werden afgewisseld met eerder dansbare elektronische huzarenstukken. Zonder meer bracht Thom en de zijnen iedere aanwezige daardoor in diepe ontroering, van pril begin tot bitter einde. Daardoor slaagde de band er met brio in, een volledig Citatel te ontroeren en bedwelmen. Na een meer dan twee uur vertoeven in onaardse schoonheid tussen intensieve muziek en indrukwekkende beelden, voelden we een warme gloed over ons neerdalen. Zo een gevoel dat je nooit meer kwijt wil geraken. Radiohead zal altijd eigenzinnige wegen bewandelen, en daardoor niet iedereen kunnen bekoren. Maar wij, en duizenden mensen samen met ons, genoten met volle teugen van deze trip naar een heel andere, onaards mooie wereld. Waar een spel van licht en geluid je verweesd doen achterblijven.
Setlist:
· Daydreaming
· Desert Island Disk
· Ful Stop
· 15 Step
· My Iron Lung
· Myxomatosis
· All I Need
· Videotape
· Let Down
· Bloom
· Separator
· Reckoner
· There There
· The Gloaming
· The Numbers
· Exit Music (for a Film)
· Bodysnatchers
· Encore:
· No Surprises
· Nude
· Climbing Up the Walls
· Everything in Its Right Place
· Idioteque
· Encore 2:
· You and Whose Army?
· Weird Fishes/Arpeggi
· Paranoid Android
