Laten we deze recensie beginnen met een omschrijving, die we te lezen krijgen op de website van het label Consouling Sound. It’s been stated many times: there’s something in the waters of Ghent. Turns out, it also contains some weird concoctions. Inderdaad, we zijn er haast zeker van dat er iets in het water zit in Gent dat ervoor zorgt dat bands of artiesten opstaan, die de meest duistere en grauwe kant van muziekbeleving in een mens naar boven brengen. Nochtans is Gent op zich een heel vredevolle stad, waar het fijn vertoeven is. Neem nu Vonnis. Deze band bestaat uit enkele enorm sympathieke jongeren waarmee je, als je hen zou tegenkomen op straat, prompt een pint gaat gaan pakken in één van de vele gezellige cafés in het Gentse. Echter, als Vonnis op het podium staat lijkt het wel of duivelse demonen het hebben overgenomen en de boel zonder verpinken in gort slaan. Via het label Consouling Agency bracht Vonnis op 24 juni een EP op de markt Evil.Against.Evil die bovenstaande stelling nog wat meer in de verf zet.
Calculating Infinity staat voor een chaotische, duistere aanpak die we ook terugvinden bij bands als AmenRa of Oathbreaker, om maar twee voorbeelden te geven. Diezelfde hartverscheurende donkere aankleding, zowel vocaal als instrumentaal, waardoor je letterlijk die eerder vernoemde demonen strak in de ogen kijkt. Waarna we ons met het angstzweet op de lippen, gewillig laten meedrijven naar de diepste kelders van de Hel. Want ontsnappen, blijkt onmogelijk te zijn. Vinden we dus ook terug bij Vonnis. Vernieuwend is het allemaal niet meer, maar Vonnis slaagt er wel in die diep gewortelde donkere gevoelens van waanzin, die we bij eerder vernoemde acts terugvinden, naar boven te brengen binnen deze vier hartverscheurende songs.
Deze EP heeft een duurtijd van amper twaalf minuten, dat is vrij kort. Maar in die korte tijd levert Vonnis je een visitekaartje af, waarbij je onder hypnose wordt gebracht door scherpe uithalen, duivelse vocalen en snoeiharde riffs die je niet enkel verdoven maar ook je hart en trommelvliezen verpulveren onder een muur van oorverdovende geluiden. Chante du Cyngne voelt aan als een wilde, plots opkomende tsunami die alles om zich heen verplettert. Je blijft verweesd achter, kijkt verschrikt om je heen en bent blij dat je deze wervelstorm hebt overleefd. // lijkt een rustpunt - ook al is dit een understatement - van amper twee minuten. Waarbij je toch een zekere dreiging gewaar wordt, om er zeker van te zijn dat de angst niet overgaat
Bij APOPTOSIS komen we weer op die wilde rollercoaster naar de hel terecht, uitstappen is hierbij niet aan te raden. Want telkens voelt de instrumentale en vocale aankleding aan als vuurtongen uit de hel, die je voetzolen likken. Snoeihard, en meedogenloos blijft Vonnis op de luisteraar inhakken, tot ieder van hen totaal buiten zinnen achterblijft na deze oorverdovende en chaotische trip. De vierde song EVIL.AGAINST.EVIL geeft je die ultieme doodsteek, waarna je uiteindelijk totaal verweest achterblijft. Je voelt je hart bonken in je keel, kijkt nog één keer de demonen strak in de ogen, en ondergaat de trip doorheen duistere walmen alsof het einde nabij is. Waanzin, pure waanzin.
We kunnen dan ook besluiten:
In navolging van bands als AmenRa, Oathbreaker en vele andere, is ook Vonnis een band die grenzen verlegt binnen het brengen van ultieme duisternis. Met EVIL.AGAINST.EVIL brengt deze band dan ook een EP uit die niet zomaar aan de ribben blijft kleven, of je wegvoert naar die diepe grotten van de Hel. Nee, Vonnis blijkt een uitzonderlijke parel te zijn binnen dat donkere muziek firmament, die binnen de chaos die ze aanbieden, je gedurende twaalf oorverdovende minuten bij de keel grijpt en geen seconde los laat. Inderdaad, al voorgedaan. Maar binnen het gedoodverfde concept verlegt Vonnis, zoals we aangaven, wel degelijk grenzen. Die ons telkens opnieuw doet wegglijden over die donkere walmen van ultieme duisternis. Als de Apocalyps nadert, dan zal dit wellicht zijn op de tonen van EVIL.AGAINST.EVIL, is onze eindconclusie.
Tracklist:
