Verslag: pg.lost + Celestial Wolves - TRIX (Antwerpen) - 22/10/2017

Review:Concerten
  Erik Vandamme    24 oktober 2017

Dat TRIX in Antwerpen een pleisterplaats is voor muziekliefhebbers van alle rassen, kleuren en geuren. Het werd op zondag 22 oktober nog maar eens bewezen. Terwijl in de grote zaal de Piraten van Alestorm hun opwachting mochten maken - een concert dat trouwens compleet was uitverkocht. Maakten postrock liefhebbers zich op voor een intieme avond met twee gewaardeerde bands binnen dat genre. De bovenverdieping was zodanig ingericht dat er een beperkt publiek binnen kon. Een groot voordeel voor bands als pg.lost en Celestial wolves die het rechtreeks contact met de fans zeker kunnen gebruiken.


  • Celestial Wolves: "Met enorm veel vuurkracht, een broek boordevol 'goesting' en het oog gericht op de toekomst''

We volgen de jongens van Celestial Wolves al sinds het prille begin van hun carrière. De bandleden zijn nauw verbonden met het festival Dunk!festival, en stralen diezelfde warmte uit als het festival zelf. Dat was medio 2010 zo, dat blijkt nog steeds het geval. Niet alleen op het podium, maar ook naast het podium blijven de heren sympathieke mensen die leven voor hun muziek. Daarvoor kun je enkel maar bewondering opbrengen. De intieme sfeer in Trix bar was hen op het lijf geschreven. Ook al kregen ze amper een half uur om hun kunnen te tonen. Celestial Wolves gooiden hun beste songs in de strijd. Jericho en Re-Entry zijn niet alleen mijn persoonlijke favoriete tracks van de band, ze zijn naar mijn bescheiden mening zowat twee van de sterkste tracks die de heren tot nu toe al hebben geschreven.

Dat bleek nog maar eens toen we bij beide songs een golf van kippenvelmomenten voelten opborrelen, zoals we niet elke dag meemaken. Als er toch iets is veranderd? Dan is het de inbreng van subtiele, hartverscheurende vocalen die dicht aanleunen bij wat acts als AmenRa naar voor brengen. Die vocale inbreng, kan trouwens gezien worden als een enorme meerwaarde binnen het geheel. Gecombineerd met harverscheurende riffs en drum salvoes. Die recht doorheen je hart boren, liepen prompt koude rillingen over onze rug van innerlijk genot.

Naast deze twee kleppers stond er ook één gloednieuwe song op de setlist: Aeolist, Descend! is te vinden op een split EP met de Brusselse band OMSQ. Deze EP REPEAT kun je beluisteren via bandcampCelestial Wolves zou, volgens we hebben vernomen, in 2018 gloednieuw werk uitbrengen. We zagen in elk geval een band op het podium die na al die jaren nog steeds met even veel vuurkracht, een broek boordevol 'goesting' en het oog gericht op de toekomst . Hun ding stond te doen. We kijken dan ook uit naar de eventuele nieuwe wegen die de band zou inslaan.

Setlist:

  • Intro
  • Jericho
  • Aeolist, Descend!
  • Re-Entry
  • pg.lost: "De temperatuur doen stijgen naar het kookpunt"

Toen we medio 2013 pg.lost aan het werk zagen op Dunk!festival schreven we daarover:

pg.lost is zowat een publiekslieveling op het festival. Ze brengen een soort post-rock dat je niet onberoerd laat. Zoals was te denken, losten pg.lost de hoge verwachtingen in. Dit ondanks het feit dat alles wat dezelfde kant opging. Een typische aankleding zoals we in het genre gewoon zijn? Inderdaad. Maar wat belangrijk is het klinkt vooral hartverwarmend mooi. pg.lost is dan ook zo een van die groepen die weten waar ze mee bezig. Kortom.  pg.lost bracht de gehele zaal in opperste vervoering zonder daar meer of minder aan toe te voegen. Meer hadden we dan ook niet nodig om over de streep te worden getrokken.

Vorig jaar bracht pg.lost met Versus een plaat uit waarop de band aangaf klaar te zijn om de grote stap voorwaarts te zetten, naar de hoogste regionen in het postrock landschap. De schijf zit boordevol songs waaruit meer dan ooit blijkt dat deze band de temperatuur naar een kookpunt kan doen stijgen. Op een eenvoudige, maar heel gedreven wijze. Ook op het podium van TRIX voelden we een deugddoende warmte over ons neerdalen, die we zonder meer grensverleggend zouden durven noemen. De band doet donkere walmen uit hun instrumenten opstijgen, die je niet verstikken maar doen wendelen in een warm deken tegen de koude wind buiten. Elke song grijpt ons bij de keel, en laat ons verweesd achter. Nee, vernieuwend is het nog steeds niet wat pg.lost doet. Maar ze brengen wel het soort post-rock waardoor je intensief gelukkig wordt. Vooral naar het einde van de set toe, als alle teugels worden gevierd. Ontstaat door het vormen van een muur van klanken en riffs, een intensiviteit die we onaards durven noemen.

Een soort intensiviteit die we trouwens enkel gewaar worden bij grote namen binnen het genre, zoals Explosions in the Sky of Mogwai. Twee bands die de kunst verstaan je zodanig in diepe vervoering te brengen, zodat je gewoon letterlijk wordt weggeblazen. pg.lost benaderen anno 2017 deze perfectie heel dicht. Bewezen ze in Trix op deze avond. En dat lijkt ons veelbelovend naar de toekomst van de band toe. Meer nog, met deze ingesteldheid zien we ze nog potten breken binnen het postrock genre, en lijkt de doorbraak naar een ruim publiek een kwestie van tijd. Is dan ook onze eindconclusie.

Setlist:

 

  • Crystalline
  • Off the Beaten Path
  • Ikaros
  • Versus
  • Vultures
  • A Final Vision
  • Terrain
    Encore:
  • Yes I Am