Jeugdhuis T-Klub te Lokeren verhuisd in 2018 naar een nieuwe locatie. Dit op de voormalige terreinen van de vroeger school Windekind gelegen tussen Heilig-Hartlaan en Kazernestraat te Lokeren, met de daarbij horende Kapel. Op 12, 13 en 14 januari zakten we af naar het openingsweekend. Iets dat ik als, geboren en getogen Lokeraar, niet aan mij mocht laten voorbij gaan. Op vrijdagavond stond alles in het teken van 'de sfeer opsnuiven' met bovendien enkele gesmaakte hip hop optredens tot adembenemende dans kunsten. Terwijl het zaterdag tijd was voor het hardere werk met het evenement 'Tees is Lokers'. Zondag 14 januari sloten we dat weekend af met een gezellig 'koffie & Jazz' namiddag. Kortom, voor ieder wat wils op dit gezellige weekend. Ons verslag:
Laten we echter even terugkeren in de tijd. T-klub werd medio 1960 opgericht door George Jocqué Donowalt - beter bekend als Pater Jo Don. Die op 26 november dat jaar een oproep richtte naar de Lokerse Jeugd. In 1961 riep hij de Lokerse jeugd op af te zakken naar het Gildenhuis. Er kwamen circa 92 jongeren opdagen. Het begin van wat nu VZW Jeugdclubs kan genoemd worden . T-klub verhuisde regelmatig naar verschillende locaties. Ikzelf heb nog de beste herinneringen aan die periode toen T-klub gehuisvest was op de Oude Vismijn, begin jaren '80. De locatie waar ook de voormalige Lokerse Feesten zijn ontstaan, en bovendien doorging.
T-klub heeft ook af te rekenen gehad met vele tegenslagen, tot zelfs een brand die hun locatie totaal vernielde. Het was bovendien ook niet altijd even gemakkelijk om de uiteenlopende jongeren culturen met elkaar te verbinden. Maar toch heeft T-klub altijd de vinger op de pols gehouden van nieuwe muzikale strekkingen, binnen het alternatieve muziekgebeuren. Het jeugdhuis heeft ook een verleden binnen het metalgebeuren.
Echter is T-klub doorheen de jaren vooral uitgegroeid tot een jeugdhuis waar iedereen welkom is. En dat bedoelen we in de heel brede zin van dat woord. In het boekje ''50 jaar VZW Jeugdclubs'' lezen we dat er in de jaren '80 zelfs een Centrum voor jonge migranten werd opgericht. In 1993 verhuist T-Klub naar Koophandelstraat. Anno 2018 waait er weer een frisse wind door T-klub. Niet alleen op vlak van concerten, ook de basis van de jeugdwerking waardoor T-klub groot is geworden, werd verder uitgebreid. Al deze bovenstaande stellingen, is dan ook de reden waarom het jeugdhuis medio 2018 nog steeds stevig in de schoenen staat. De toekomst ziet er rooskleurig uit. Pater Jo Don, Die helaas in 2011 overleed, zou heel tevreden zijn over hoe de jeugdwerking in Lokeren is geëvolueerd.
Dat bleek nog maar eens aan de ruime opkomst op de eerste avond, op vrijdag 12 januari. Na enkele fijne toespraken, over toekomst en verleden. Was er ruimschoots de tijd voor een leuke babbel, tussen pot en pint. In eerste instantie gratis aangeboden ter gelegenheid van de opening. We zagen mensen opdagen die aan de wieg hebben gestaan van het jeugdhuis. En hen verbroederen met de nieuwe lichting van jonge mensen die met vol enthousiasme de werking van het jeugdhuis verder zetten. Ook de opkomst was heel kleurrijk. Jong, oud en allochtone jongeren stonden broederlijk naast elkaar een pint te drinken of een fijne babbel te slaan.
Deze locatie, in de voormalige kapel, blijkt bovendien op meerdere vlakken een schot in de roos. Niet alleen is er veel ruimte om te dansen voor het podium. Er zijn verschillende lokalen waar je fijn kan vertoeven. De gezelligheid komt gewoon op jou af als je de site binnenkomt, en laat je niet meer los tot je buiten gaat. Kortom, dit lijkt een fijne locatie om te vertoeven als je houdt van een avondje muziek en samen met vrienden genieten. Ter gelegenheid van dit openingsweekend was er ook een Foodtruck net voor de parking buiten, met heel lekkere gerechten. Verzorgd door Foodtruck De Koezina.bezoek gerust hun facebook pagina
Uiteraard was er ook de muzikale omlijsting. Die werd verzorgd door o.a. DJ Random and MC Shuffle, die oudere en jongere muziek bijeen bracht tot een magisch geheel. Dansen werden er nog niet veel gedaan, maar de heren zorgden ervoor dat de sfeer zelfs nog werd opgekrikt. Als ''vuur aan de lont steken..'' kon dat wel tellen. Naast DJ's, die de aanwezigen warm hielden, waren er nog aantreden van enorm talentvolle hip hop artiesten.
Zo zagen we het Eldin aan het werk, een collectief van Hip Hop artiesten die hun songs duidelijk brengen vanuit het hart van die muziekstijl. Deze jongeren hebben het hart inderdaad op de juiste plaats, en zorgen voor de eerste dansers vooraan het podium. De opkomst was eigenlijk ook vrij groot te noemen, het publiek genoot duidelijk met volle teugen. Naast Eldin waren er nog enkele korte maar heel fijne Hip Hop gerichte optredens van o.a. S&S (Stoornis & Sur5r Live), die eveneens een wervelende Hip Hop show neerzetten die ons met verstomming deed slaan.
Kortom. Na de Heisa rond de omhooggevallen kwast als Boef. Is de inbreng van zulke artiesten als voornoemde, een verademing binnen het geheel. Meer nog, deze jongeren brengen het soort Hip Hop dat de gevoelige snaren raakt, met daarbovenop een hoge dosis gevoel voor humor.Maar ook een spiegel durven voorhouden. Gewoon, Hip Hop vanuit de straat. Zoals het hoort!
Bovendien willen we toch even een pluim op de hoed steken van een collectief dansers die onder de naam MOB hun kunsten kwamen tonen. Dit gezelschap bestaat eveneens uit jong en minder jonge talentvolle dans talenten, die op enorm hoogstaand niveau grenzen verleggen binnen het 'dans gebeuren'. Om 18u mochten beginnende hiphop talenten alvast hun kunsten tonen, om de avond met een knal te openen. Later op de avond kregen deden enkele gevorderde talenten dat kunstje nog eens over. Bekijk gerust even de website van MOB voor meer informatie.
Op de tweede avond van het openingsweekend van VAGEVUUR, de nieuwe locatie van T-klub, stellen we nogmaals vast dat deze site enorm veel mogelijkheden schept naar de toekomst toe. Deze keer gingen er een viertal optredens door van locale talentvolle bands. Maar naast de concertzaal in de gezellige kapel, beschikt de site ook over een soort bar/café. Waar je niet alleen even tot zinnen kunt komen voor of na het concert,. Achteraan in de hoek is er een klein podium voorzien voor eventueel een akoestische set. Het zou op zondag benut worden voor het Jazz optreden. Ook op het, laat ons maar zeggen, buiten terras. Waar in de zomer van 2017 Bar Bagijn plaats greep, zijn er massa mogelijkheden.
Kortom. Lokeren heeft naast de benedenzaal van Sporthal, jeugdhuis Okapi en het cultureel centrum een heus concertzaal of evenementen zaal bij gekregen. Waarvan de mogelijkheden nog verder moeten worden uitgewerkt. Echter, voor optredens, culturele aangelegenheden en dergelijke meer? Lijkt me dit de perfecte plaats om te vertoeven. Dit geheel terzijde. Maakten we ons op voor een heuse concertavond, met alles erop en eraan.
De avond werd geopend door een piepjonge band, die naast fijne covers blijkbaar ook enkele eigen nummers voor ons in petto hadden. 3rd Level stond in eerste instantie een beetje zenuwachtig op het podium. Zanger en frontman van dienst was tevreden met de grote opkomst voor het concert van 3rd Level. We zijn persoonlijk wel wat meer gewoon uiteraard, maar de opkomst was inderdaad toch wel vrij hoog te noemen zo vroeg in de avond. Dit jonge trio ging er vanaf het beging stevig, energiek en pittig tegenaan. Door het brengen van covers als Californication van Red Hot Chili Peppers, of Killing in the Name van Rage Against The Machine naar voor te brengen leg je de lat uiteraard enorm hoog.
Puur instrumentaal was daar dan ook niets aan op te merken. De gitaar riffs klieven doorheen je vege lijf, en drumsalvo's waren eveneens van enorm hoogstaand niveau. Vocaal kwam 3rd Level echter iets tekort, de stem kwam vaak niet boven de instrumenten uit. Bij bijvoorbeeld de cover van Rage Against the machine misten we de extra punch en woede die zanger zack de la Rocha op het publiek loslaat. Waardoor de hel pas echt losbarst.
Gezien de heel jonge leeftijd van elk van de bandleden kunnen we daar echter wel begrip voor opbrengen. Een stem als deze van Zack is uiteraard vrij uniek en moeilijk tot zelfs vrij onmogelijk na te bootsten. We zagen echter wel een band met enorm veel potentieel en groeimogelijkheden naar de toekomst toe. Dat bleek bijvoorbeeld bij de eigen nummers die 3rd Level naar voor bracht. Zo was er bij die songs puur instrumentaal geen speld tussen te krijgen, het dak er ging er telkens opnieuw compleet af. Bovendien bleek de stem toch wat beter te passen bij die eigen songs. Naarmate de set vorderde werden de zenuwen bovendien overwonnen en leek 3rd Level het publiek en ook ons compleet over de streep te trekken. Dit vooral door een overdonderend finale die bovendien eindigde met een gesmaakte cover van MotorheadAce of Spade. ''Een nummer dat nu zeker niet mag ontbreken'' zei de zanger daarover. Want inderdaad ''always keep on rockin' and rollin".
Neo Minor had via hun facebook pagina wat minder goed nieuws te melden:
''Beste fans, Er is een tijd van komen en een tijd van gaan en de tijd van gaan is nu gekomen. Tanguy Heireman vertrekt op een geheime buitenlandse missie onder Portugese zon en zal ons hierdoor niet kunnen vergezellen in de volgende maanden. Tanguy doet dat daar goed. Je krukje wordt hier warm gehouden!" Uiteraard is dit geen definitief afscheid, maar Tanguy werd toch even in de bloemetjes gezet op deze avond.
Neo Minor brengt dromerige soundscapes, met een knipoog naar dreampop tot aanverwante, waarbij vooral het hart diep wordt geraakt. We gingen prompt een beetje meer vooraan gaan staan. Want achteraan was de zaal omgevormd tot een praat café. Nochtans was er op het podium heel wat te beleven. Puur instrumentaal bekeken bezorgen de zwevende piano klanken, lekker aanstekelijk gitaar partijen en fijne drumsalvo's je alvast een krop in de keel. Waardoor we prompt in een diepe trance terecht waren gekomen. Echter de grote meerwaarde binnen het geheel is de vocale inbreng. Astrid haar engelachtige stem en uitstraling doet ons hart compleet smelten. Ze beschikt dan ook over dat unieke talent om de luisteraar te ontroeren, hypnotiseren en te doen vertoeven in verre onontgonnen oorden.
Kortom:
Neo Minor brengt aanstekelijke dreampop die aan de ribben blijft kleven. Het soort muziek waarop je enerzijds zweeft over de dansvloer. En anderzijds in diepe ontroering geraakt, en zelfs een traan wegpinkt van innerlijk genot. De band is pas ontstaan in 2015 en liet nu al een diepe indruk op ons achter. We voorspellen hen dan ook een meer dan gouden toekomst.
Tijd voor een potje pure, old school hard rock met Bullet 'N Arrow. Deze band is ontstaan in 2015 en brengt inderdaad het soort hard rock dat ons doet terugdenken aan bands als Van Halen, Motley Crue en dergelijke meer. De band bracht pas een EP uit. Escape. Waarop we al merkten hier met een band te maken hebben die over de vuurkracht beschikt om een complete zaal plat te spelen. De kapel was voor deze band dan ook vol gelopen. Zo verwonderlijk is dat niet, want een stevig potje hard rock? Dat gaat er altijd in als zoete koek. Bullet 'N Arrow blijkt bovendien een band te zijn die op technische enorm hoog niveau staat te soleren, enorm veel variatie in hun set stopt en bovendien is er de charismatische frontman /zanger die over een klok van een stem beschikt waardoor iedereen overslag gaat.
Meerdere keren waren we onder de indruk van de potjes magie die gitaristen Lenny en Yenzy uit hun instrumenten toverden. Gerugsteund door een vlijmscherpe baslijn. Gebracht door Faedra, die bovendien beschikt over een heel uiteenlopend stembereik. De keren dat haar stem samensmolt met deze van zanger Kurt kwamen de haren op onze armen recht te staan van puur genot. Bovendien zijn er die gestroomlijnde drumpartijen van Kenneth, die mogen gezien worden als de ultieme kers op de taart.
We kunnen dan ook besluiten:
De lat werd voortdurend heel hoog gelegd. Vanaf het begin hield de Bullet 'N Arrow de aanhoorders in een stevige houdgreep en liet geen moment meer los tot het bitter einde van de set. En vooral bij de strakke songs ging het dak er dan ook compleet af. Maar ook bij de rustigere momenten binnen de set, bleek de band de aandacht scherp houden. Kortom. Bullet 'N Arrow bestaat uit enorm talentvolle muzikanten en een zanger die weet hoe zijn publiek in te pakken. Maar vooral. Maar vooral, Bullet 'N Arrow bracht een potje pure, lekker old school hard rock, vanuit het hart van deze muziekstijl. Is onze eindconclusie.
Nog meer rock-'n-roll vanuit het hart bracht The Electric Mole. We citeren even uit de introductie op de facebook pagina van The Electric Mole: '' The Electric Mole is een enthousiaste band met een charismatische zanger die er telkens weer in slaagt elk publiek in vuur en vlam te zetten. Door de jaren heen heeft de groep een eigen solide sound in elkaar getimmerd met een niet voor de hand liggende muziekkeuze.''
Die stelling blijkt inderdaad te kloppen. Deze band bestaat uit muzikanten die duidelijk heel wat waters hebben doorzwommen. Uit menig video clip blijkt trouwens dat Electric Mole de luisteraar een spiegel wil voorhouden, maar ook beschikt over een dosis zelf relativering. Dat blijkt ook op het podium het geval te zijn. Hoewel er duidelijk een boodschap schuilt achter de songs die de band naar voor brengt, is het dus vooral de bedoeling hier een wervelend rock feestje te bouwen van de bovenste plank.
Kortom:
The Electric Mole zorgen ervoor dat het publiek vooraan het podium compleet uit de bol gaat, en zelfs over gaat tot een lekker potje moshen. Dit door het brengen van een aanstekelijke, energieke en heel strakke set. Waardoor het dak er compleet afgaat. The Electric Mole beschikt dan ook over meesterlijke muzikanten die de ene magische klank na de ander salvo uit hun instrumenten toveren Maar vooral over een zanger frontman die over het soort charisma beschikt van de groten op aarde. En bovendien een stem die je enerzijds diep raakt, anderzijds aanzet tot stevig uit de bol gaan. The Electric Mole levert dus de kers op de taart af om deze avond met een knaller van formaat af te sluiten. Is onze eindconclusie.
We sloten deze leerrijke driedaagse af met een bijzonder feestje. Nee, geen feest waarbij het dak er afgaat op beats, dance en techno muziek. - niet dat daar iets mis mee is - Een Jazz feest van de bovenste plank met daarbovenop Pannenkoeken met koffie. Dat kregen we voorgeschoteld
In het gezellige café van T-klub trad omstreeks een 14u het Jazz gezelschap Boss Ross aan. Deze band bestaat uit het huisorkest van Lokerse Jazzklub. Boss Ross bestaat uit: Arnold De Schepper (bas), Jan Ghijselen (gitaar) ,Danny Verleyen (saxen), Arne De Schepper (drums) en Guido Ros (keyboards en leider). Voor de rijkelijke geschiedenis van Boss Ross verwijzen we jullie graag door naar volgende link
Rekening houdende met de indrukwekkende reputatie van Lokerse Jazzklub is het logische dat hun huisorkest bestaat uit eerste klasse muzikanten, die op onaards hoog niveau staan te soleren. Dat bleek maar eens toen de heren hun eerste set van een paar reeksen op deze dag/avond, met brio inzetten. Jazz gaat vooral over improviseren. Nu deze heren zijn meesters daarin. Een mooi voorbeeld hoe Boss Ross je op het verkeerde been zet? Als drummer Arne schijnbaar een song eindigt, voegt Danny daar plots vanuit het niets nog een hemelse saxofoon solo aan toe. Die raar maar waar perfect past binnen het plaatje.
Ik verteldetrouwens aan sommige mensen aan de bar ''als je Jazz kunt spelen, kan je alles aan''. Misschien is niet iedereen met deze stelling eens, maar als je ziet en hoort hoe de heren van Boss Ross niet alleen elkaar blindelings vinden, maar verrassende wendingen uit hun mouw schudden zoals alleen een goochelaar van het uitzonderlijk kaliber dat kan tijdens een show? Dan moet ik deze stelling enkel maar bekrachtigen. Set na set slaat dit gezelschap ons met verstomming, bezorgen ons een krop in de keel of doen ons ademloos luisteren en vooral genieten.
Het spreekt uiteraard in hun voordeel dat Boss Ross mag aantreden in een locatie als T-klub. Want in dit gezellig café wordt als het ware een huiskamersfeer geschapen die perfect past binnen het concept Jazz. Het publiek bestond uit jonge mensen met kinderen, jongeren tot ouderen. Een bont en kleurrijk gezelschap als het ware. Dat is niet zo verwonderlijk eigenlijk . Jazz leeft weer, dat is al meerdere keren gebleken. Zowel jong als oud vallen terug voor Jazz. De reden? een Jazz optreden raakt je als muziekliefhebber niet zomaar, het maakt - als je er voor open staat - een ander mens van u. Met dat gevoel liet ook Boss Ross ons achter. Een warme gloed daalde over ons neer, en we voelden ons even in de zevende hemel terwijl we nipten van onze koffie en beten in onze smakelijke pannenkoek.
Want ook dit laatste was een extra meerwaarde binnen het geheel op deze namiddag. De heel lekkere pannenkoeken met koffie, aan democratische prijzen. Werden aangeboden door The Crepeshop - Bakfietsbarista.
Kortom, deze driedaagse werd afgesloten met gezelligheid voor alle leeftijden. Waaruit we kunnen besluiten. T-klub richt zich duidelijk op een heel ruim publiek aan cultuur en muziekliefhebbers. Ook de muziekstijlen die ze programmeren zitten in een brede omkadering. Voor alle informatie, toekomstige evenementen en dergelijke meer. Volg VAGEVUUR via hun facebook pagina
