De Deense heren van Meridian brachten op 9 maart 2018 een EP met vier nummers uit. In plaats van wat langer te wachten om een volledige plaat uit te brengen hebben ze beslist om vier nummers te selecteren voor een EP, wat resulteerde in The Fate Of Atlantis.
Meridian bestaat anno 2018 uit Lars Märker (zang), Martin J. Andersen, Marco Angioni (beiden gitaar), Peter Bruun (bas) en Klaus Agerbo (drums).
De band ontstond in 2005 wanneer drummer en bassist elkaar ontmoeten en ontdekten dat ze samen een passie hadden voor old school heavy metal. Zelf evolueren ze met de hulp van zanger Lars Märker al snel naar een krachtige melodieuze sound. Hun eerste EP All The World's A Cage wordt uitgebracht in 2007 en bevat vanzelfsprekend de eerste songs die ze samen hebben geschreven. Met oudere leden op de gitaar kwam in 2009 hun tweede EP Inside The Machine uit in eigen beheer. Een eerste volledige plaat liet door line-up aanpassingen en ontevredenheid over het eindresultaat even op zich wachten. In 2013 tekende ze een deal bij Might Music en kwam de eerste langspeler Metallurgy uit, in 2016 gevolgd door Breaking The Surface
De cover van de nieuwe EP doet eerder vermoeden dat het om een prog metal band gaat, maar enkel de titeltrack gaat die richting uit. Meridian speelt up-tempo melodieuze heavy metal. Openen doen ze meteen lekker catchy met "Off To War" waarbij je door de solo's heen meteen de krachtige stem hoort van Lars, die zingt over het veiligste beroep ter wereld : drone-piloot in oorlogsgebied. "Off to War, seems just like a game!".
Op "Fragments Of Life" laten ze meteen een andere kant zien van zichzelf. Er wordt gas terug genomen zonder dat het een ballad wordt, mede door het gevoelige thema van vroegtijdige dementie en de gevolgen die dat heeft voor iedereen in de omgeving. Hier hoor je dat de zang ook zeker overeind blijft wanneer het wat gevoeliger ligt.
De cover komt tot leven in het nummer "Fate Of Atlantis", waarbij de zandloper aftelt naar het einde van de wereld, veroorzaakt door de opwarming van de aarde. Het is natuurlijk een dankbaar thema om over te schrijven. En op dit nummer hoor je weer een andere kant van de Denen. Hier wordt nog wat rustiger gemusiceerd, zonder de melodie uit het oog te verliezen. Alles gaat wat trager, met licht progressieve invloeden.
Afsluiter "Scream For Me" is naast de favoriete kreet van Bruce Dickinson wederom een krachtige, catchy song, opgenomen als tribute voor een band die ze niet verder specifiëren. Kenners mogen er altijd een opmerking aan toe voegen onderaan ;-).
Al bij al een meer dan leuke melodieuze heavy metal EP, zonder meer. Potten gaan ze nergens breken, maar de kwaliteit is zeker aanwezig om in menig collectie terecht te komen. Meer informatie via hun facebook.
