Seno Nudo - Any Common Sense (Dear.Deer Records)

Review:CD-reviews uit BeNeLux
  Erik Vandamme    28 april 2018

Hoewel de Belgische nois rock/indie band Seno Nudo nog maar pas om de hoek komt kijken. Heeft elk van de bandleden al wat water doorzwommen. Meer nog de band zag het levenslicht onder de naam La Tentation Nihiliste en bracht onder die naam een EP uit. Bovendien bouwde de band een reputatie uit in zowel Belgie als Frankrijk. Onder de naam Seno Nudo worden nieuwe wegen ingeslagen. We citeren de Engelstalige introductie op de facebook pagina van Seno Nudo even: "Seno Nudo evolves in a dark and melancholic universe, inspired by the 90s indie rock scene. Loud guitars, tense rythmic, suspended moments with strings, Seno Nudo builds continuous dialogues between male and female vocals, interspersed by field recordings and film extracts." Any Common Sense kwam op 27 April 2018 via dear.deer.records.


Het is net dat flirten tussen oorverdovende noise, streepjes donkere melancholie. Met daarbovenop twee uiteenlopende stemmen. Die ervoor zorgen dat je een heel veelzijdig en kleurrijke plaat voorgeschoteld krijgt. Ook al is die kleur eerder omgeven door walmen van duistere intensiteit. Door het brengen van een gevarieerd aanbod, wordt je als aanhoorder als het ware gehypnotiseerd. Tot je in een al even duistere trance terecht bent gekomen.

Naast die bijzondere vocale aankleding, waren we eveneens onder de indruk van  de combinatie tussen verschroeiende noise klanken met een percussie die aanvoelt als mokerslagen vanuit de Hel. Of toch in die richting. Seno Nudo brengt geen gemakkelijke brok vlees naar voor, maar fijnproevers die houden van verdovende tot intense drones en noise geluiden, zullen zich hier zeker kunnen in vinden. Vooral moet je deze schijf van begin tot einde gewoon ondergaan. Laat je dus gewoon meedrijven op die walmen van donkere intensiviteit op songs als Still My hero (for now), Any common Sense, Precious Play en afsluiter I Wonder - met zowaar een subtiele knipoog naar post punk elementen. En meteen ook de meest toegankelijke song op deze schijf.

We kunnen dan ook besluiten:

Seno Nudo schippert op deze schijf voortdurend tussen de trommelvliezen doen barsten en, binnen een heel intieme sfeer, eerder gevoelige snaren raken. Net dat aanbieden van een gevarieerd aanbod zorgt ervoor dat deze moeilijke brok vlees, toch goed verteerbaar wordt. Meer nog, het smaakt naar meer van dit soort donkere intensiteit. Maar vooral.  Seno Nudo kan binnen dat Noise rock gebeuren zeker nog potten breken. Fans van deze muziekstijl, die houden van een donkere en experimentele omkadering. Zullen voor deze schijf zeker en vast overslag moeten  gaan. Ook wijzelf lieten ons gewillig onderdompelen in dat duister bad, tot we compleet 'zen' waren geworden en het daglicht zelfs pijn deed aan onze ogen. Na deze donkere trip boordevol intensieve melancholie.

Tracklist:

  1. I surrender
  2. Still my hero (for now)
  3. Dig *cry * drive
  4. It Dallies
  5. We Always Knew
  6. Any Common Sense
  7. Precious Play
  8. I wonder