We citeren even de introductie die we over de band lezen. ''ELEFANT is het nieuwste muzikale project van Wolf Vanwymeersch (The Van Jets), Mario Govaert, Maarten Flamand (Antler King, Ian Clement) en Stijn Vanmarsenille (Future Old People Are Wizards). Op het podium verschijnt dit gezelschap in witte overalls en geverfde gezichten en ook de muziek is op zijn minst niet alledaags te noemen. Ze mengen zoawel kraut, noise rock, oosterse invloeden, sludge én pop" Wie de bands waar de heren bij spelen een beetje kent, kan zich eveneens voorstellen welke richting Elefant uitgaat. Toen we de heren zagen aantreden op de CD voorstelling van Maudlin in Oostende schreven we daarover: " Voorwaar kregen we daardoor dus een heel filmische, bevreemdend tot humoristische set aangeboden. Waarbij inderdaad de grenzen van absurditeit tot de puntjes worden afgetast." Op 11 mei komt eindelijk het eigenlijke debuut op de markt van Elefant. Konark Und Bonark bewijst dat 'absurditeit in al zijn geuren en kleuren' ook op plaat de rode draad vormt doorheen het geheel bij een band als Elefant.
Ga het, zowel muzikaal als wat de songtitels betreft, zeker niet te ver gaan zoeken. Elefant brengt vooral heel filmische muziek naar voor. Die bovendien alle kanten uitgaat. Dreigend zou ik bijvoorbeeld songs als Oh My Dog (Oh Mein Hund), Schrag, Landman misschien niet direct willen noemen. Maar er hangt daarbovenop ook een donker wolkje boven de muziek van Elefant. Echter wordt die donkere ballon telkens doorprikt door een hoge dosis zelfrelativering en humor.
Telkens je enig structuur ontdekt binnen de song, grijpt Elefant terug naar die hoge dosis absurditeit, en zet je zo weer op het verkeerde been. Net door het brengen van een gevarieerd aanbod aan veelkleurige - laat ons maar zeggen - mafheid blijf je geboeid luisteren en vooral genieten. Want Elefant blijft op de gehele schijf op diezelfde rare elan doorgaan. Meer nog, na enkele luisterbeurten doen we plots nieuwe ontdekkingen.
Ook al ligt die humor heel hoog, en neemt de band zichzelf niet al te serieus. De gestroomlijnde klanken, gecombineerd met meesterlijke vocalen. Bewijzen dat Elefant bestaat uit klasse muzikanten, van eenzaam hoge goudwaarde. Dat bewezen elk van de bandleden al bij andere projecten. Eens die uitzonderlijke talenten elkaar vinden in dit project, ontstaat iets magisch en onaards. Je zou haast denken dat de heren nieuwe muziekstijlen uitvinden, of met een tijdmachine zijn teruggekeerd uit de toekomst. Of zijn de heren van Elefant toch wezens van een andere planeet? We hebben er het raden naar.
We kunnen dan ook besluiten:
Zondermeer is een band als Elefant zijn tijd ver vooruit met deze absurde en doordachte aanpak. Hoe banaal alles ook klinkt, hierover is daadwerkelijk goed nagedacht. Ter vergelijking. Wie ooit een show van Mauro Pawlowski heeft gezien, weet wat we bedoelen. Want ook een band als Elefant doet eigenlijk juist hetzelfde als Mauro op dat podium. De aanhoorder telkens op een verkeerd been zetten, enorm veel geuren en kleuren aanbieden en voornoemde absurditeit tot kunst verheffen. Konark Und Bonark is een pure klasse schijf van een maffe band, die grenzen aftast en diezelfde grenzen verlegt waar geen grenzen meer zijn.
Tracklist:
