John Wolf (aka Jan De Wulf) bracht vorig jaar met zijn band een ijzersterk debuut: Burning For The Ancient Connection. Het smaakte naar meer en bevestigen is altijd een zware taak. Gelukkig kan ik bevestigen dat ook deze schijf volstaat met stijlvolle en bijzonder boeiende post gothic rock tracks!
Met Your Life On Hold heeft John Wolf duidelijk zijn draai gevonden en ondertussen kan je haast niet meer geloven dat hij oorspronkelijk deel uitmaakte van de electro/techno scene! Dit laatste maakt ook duidelijk dat post gothic rock haast een thuis is geworden.
De bijdragen van Augustijn Vermander en Emeric Debusschere (gitaristen) zijn echt top en zorgen hiermee van dat ietsje meer, want ik geef toe dat ik het ietwat heb gehad met de duizendste kloon van een kloon binnen dit genre, wat dan ook wil zeggen dat deze schijf echt wel bijzonder is! Ik roep de organisatoren op om deze groep te boeken in plaats van de bagger die we altijd krijgen voorgeschoteld!
Het album begin op een vrij mysterieuze wijze: een beetje alsof we in de ruimte zweven en net in de schaduw van de aarde hangen. A dead gray shadow against the sky is in feite niets meer dan een intro, maar toch eentje die weet te beklijven en daardoor ook de toon zet! Bruised is eigenlijke uitloper van de intro en gaat ook vlotjes over tot post Gothic rock met de hiervoor o zo typische zware stem. Het gitaarspel is echt top, net als de drums! Net als het vorige album gaat het hier om persoonlijk leed, al kijkt hij hier iets verder en gaat het ook om iets ruimer. Als je dit nummer doorheen een goede koptelefoon kan beluisteren ervaar je nog beter het geniale studio geluid en geraak je ook helemaal in de ban van elk nummer. Sunflower sutra kennen jullie allicht reeds via de clip en het mag gezegd worden dat ze hierbij een uitstekende keuze hebben gedaan, temeer omdat het nummer ook echt pure klasse uitstraalt en aan je blijft klitten als stuifmeel: zoet en toch een beetje bitter, zacht en terwijl ook een beetje hard! E inspiratie voor dit nummer zou overigens naar het schijnt komen van een gedicht van Allen Ginsberg. De zin Are you still having your fun? blijft alvast plakken!
Harvest moon bevat zelfs een akoestische gitaar en klinkt daardoor ook ietsje anders dan de andere nummers. Hierbij hoor je ook duidelijk dat het om een groep gaat en dat iedereen goed op de ander kan inspelen. De synth (piano) doet er gaandeweg nog een schepje bovenop, waardoor het geheel nog melodieuzer gaat klinken en zelfs een beetje hoop en positivisme in zich draagt. Tension klinkt dan weer steviger en laat alles lekker rollen (waarbij de bas een grote rol krijgt). Dit nummer zie ik ook op een podium aan kracht winnen! Je voelt zo de duisternis toeslaan, de nachtmerries uitbreken, de druk toenemen … Pure klasse! Cold fever is zowat het felste nummer op dit album en spreekt absoluut tot de verbeelding; ruig, rauw en gedreven door de beste muzikanten en een uitstekende zanger! Ook hier is er een uitstekende mix tussen zachtere momenten en ruwere klanken. Dit is een absolute topper! Silent call is een prima mix van synths, een beetje elektronica en post Gothic rock met die typische retro sound! Den John mag bovendien af en toe ook wat brullen en laat ook duidelijk blijken dat hij heel wat variatie kan brengen met zijn stem! System failure klinkt dan weer iets zachter, ook al blijft de bas lekker rammen. Dat deze groep een soort van reboot is voor John krijgen we in dit nummer nog eens lekker uitgelegd: het systeem faalde en daarom was er een reboot nodig. Dit nummer is daarnaast ook nog is een lekker melodisch hebbeding! Naar het einde toe heeft het iets weg van Simple Minds. Dead tree zou kunnen gaan over ouder worden en uiteindelijk doodgaan over iemand die je hebt zien opgroeien om er op het einde afscheid van te moeten nemen. Feit is dat het best een pakkend nummer is. Het meest epische nummer hebben ze voor het einde gehouden: Detached. Een goeie 8 minuten langzaam opbouwen, miserie oprakelen, wanhoop, spijt, pijn en een heleboel emoties … het overvalt je en laat je nooit meer los en dat is nu net hun sterkste kwaliteit! Of het ooit goed komt vraag ik me af, wel ik hoop het! In afwachting krijgen we alvast deze steengoede schijf!
Mocht het goedkomen verwachten we uiteraard een comeback van Heyaeb! Tot dan stellen we ons tevreden met Another Way to Suffer en twee uitmuntende schijven van Your Life On Hold!
Ga ze zeker live bekijken!
