Het Brusselse SLOW, dat staat voor Silence Lives Out/Over Whirlpool, werd in 2007 opgericht door Déhà (We All Die (Laughing), Imber Luminis, Clouds, Cult of Erinyes, Merda Mundi, Vaer, ...) en speelt dark atmospheric funeral doom. In 2017 bundelde Déha zijn krachten met Lore B (Ter Ziele) en kwam zo onder de aandacht van het Italiaanse cult label code666 (Negura Bunget,Ne Obliviscaris, Fen, Void Of Silence, etc…) met wie ze een multi-album deal sloten. In januari 2018 werd het concept album “V – Oceans” uitgegeven, dat lovende kritieken opleverde.
Eén jaar later besliste de band hun voorgaande album “IV – Mythologiae” te re-releasen. Ten gevolge van dataverlies werden alle stemmen en drums heropgenomen. Een volledige nieuwe song genaamd “At the Break of Dawn” werd speciaal geschreven en opgenomen voor deze opgeknapte versie, Bovendien kent deze re-release nieuw artwork door Ohrwurm en een nieuwe mix en mastering
SLOW opent met The Standing Giant, een nummer van bijna 11 minuten. Het nummer begint als een sobere, donkere soundscape. Halverwege komt dan ook een gitaar te voorschijn en wanneer een doodse stem vanonder een grafsteen kruipt krijgen we treurige, trage doom. The Drowning Angel, goed voor bijna 14 minuten verdriet, is een betoverend duister muzieklandschap balancerend op een langgesponnen dikke zwarte draad die door een leeg universum gespannen is.
In The Suffering Rebel bouwt het duo een donkere, hoge geluidsmuur rond een gitzwarte bodemloze oceaan. Het goddelijke wezen dat in de diepte huist zingt een lied van lijden, pijn,rebellie en verdriet. The Dying God, vertelt over het afsterven van een entiteit die onsterfelijk werd geacht. Slow serveert ons een broeierige brij op een bedje van viskeuze duisternis.
Sorrow’s Shadow gaat over de schaduw van het verdriet, het zware zwarte gordijn van kommer en somberheid gedrapeerd voor een vuil venster van duistere droefenis. In The Break of Dawn,heeftde ochtendstond smart in de mond en zingt het uit in sombere vocalen, ondersteund door post-metalen gitaren en dromerige droevige rituele drumpartijen.
Conclusie:
Dit album kan u geestelijke gezondheid serieus schaden. Wie echter sterk van geest is en een hoog tolerantieniveau heeft voor machtige atmospherische funeral doom vindt in SLOW een krachtig medicijn. Dit is een trage trip door de duisternis van een leeg heelal. Dit is een wondermooie maar sombere soundtrack. Dit is lekkere maar zware winterkost. Dit is een zware brok doomy post-metal.
