Met het in eigen beheer uitgebrachte debuutalbum Dreaming In A Dead Language weet het black metal kwartet Mo'ynoq uit North-Carolina te overtuigen. Mo’ynoq is een band met een eigen geluid en biedt black metal die buiten de lijntjes durft te kleuren. Dreaming In A Dead Language is duivels genieten van een fijn schijfje zwarte metalen, dat door melodie en tempowisselingen niet te zwaar verteerbaar is. Kortom: dit is black metal fijnkost van de bovenste plank.

Mo’ynoq is een band wiens invloeden verder gaan dan hun grote voorbeelden: Immortal , Enslaved, Nachtmystium en Wolves in the Throne Room.

Zo horen we in Empyreal Decay post-metal en blackened doom invloeden. In These Once Tranquil Grounds worden we verleid met heavy metal gitaarpartijen. Doomed to Endure is zelfs een rustig piano-intermezzo. Carve My Name begint met een akoestische gitaar. En naast de lekker rollend growls en snel gezellig geknuppel op de drums, biedt dit nummer ook power metal gitaarwerk en een door stoner rock beïnvloedde passage. In Witness to the Abyss horen we naast klassieke black metal ook trash en metalcore. En Buried by Regret heeft een sludge Intro.

 

Black metal puristen hoeven echter niet te panikeren. Ondanks de ‘vreemde’ invloeden is en blijft dit een echt black metal album. Met overigens opmerkelijk artwork door de Franse kunstenaar en tattooeur Perichaud Pierre (Business for Satan).