De naam Cellar Darling verwijst niet enkel naar hun ideeën die verborgen waren in een soort creatieve kelder en nu klaar waren om het licht te zien, maar visualiseert ook hun muziek. De duisternis in hun muziek is de kelder en ‘darling’ vertegenwoordig het licht en de schoonheid in hun muziek.
“The Spell” vertelt het verhaal van een meisje, dat geboren is in een wereld vol pijn. Ze is beschadigd en verzwakt door haar medemensen. We volgen haar op haar zoektocht naar de zin van het leven en wanneer ze plots de personificatie van de dood ontmoet en op hem/haar verliefd wordt.
“The Spell” is meer dan een gewoon muziekalbum. Om het verhaal van “The Spell” te vervolledigen hebben Cellar Darling ook een audioboek gecreëerd verteld door Anna Murphy. De beperkte digibook uitgave van “The Spell” bevat dan ook het album plus het audioboek. Bovendien deden ze beroep op de Roemeense graphic designer, Costin Chioreanu (Opeth, Ulver,Wardruna,…) om levendige illustraties en animatievideo’s te ontwerpen.
Pain bevat schitterende vocalen waarin de pijn haast tastbaar wordt. Death, waarin dood wordt verwelkomd als een vriend? is een pareltje van een progressive rock song. Love is een dromerig symfonisch liefdeslied. The Spell begint met verleidelijke folky zang. Ook horen we typische folkinstrumenten. Dit is echter geen folkmetal maar op en neergaande progressive rock met sterke vocale prestaties.
Burn blinkt uit door grandioze gitaarpartijen en verleidelijke zang. In Sleep horen we hoe het zandvrouwtje de kinderen met een hypnotiserend slaapliedje in slaap wiegt. Insomnia, de meest hitgevoelige song op het album en daarom niet toevallig als single verschrenen, baadt in onrustige koortsdromen en de kwelling van slapeloosheid.
Freeze begint met hartkloppingen en bezwerende zang. De drums nemen het hartritme over. En een gitaar en een laatmiddeleeuws martelinstrument vallen in en geven het geheel een vette sound. Fall is een hemels maar veel te kort vluggertje. Dit is een vrije val van geringe hoogte. Drown vangt aan met een folkgeluid waar je ofwel voor of radicaal tegen bent, en met het geluid van water, waardoor je zin krijgt om te zwemmen. Het gezapig zwempartijtje verandert echter dramatisch en paniek breekt langzaam los, geaccentueerd door onrustige gitaren en drums. Drown eindigt in aangename aanvaarding. In Love pt.II vertelt Anna met haar mooie stem over een duistere soort liefde. In Death pt.II begeleid door piano, draagt Anna’s stem de structuur van deze song. Het resultaat is memorabel mooi.
