Te midden van wat ik gaarne de Waalse Ardennen (een helling onderweg van 14%) noem en omgeven door velden waar koeien ons vreemd bekijken spelen de Waalse metal vrienden van Baraka en de Vlaamse metal/hardcore helden van Fleddy Melculy! Wij keken ernaar uit en kwamen tevreden naar huis!
Van bij de opbouw en intro zie je dat de mannen van Baraka over een flink potje humor beschikken. Om te beginnen kleden ze zich zodanig dat je al van bij het eerste zicht begint te glimlachen: de ene als een boer, de andere als een voetballer, een gitarist die zich vrouwelijk kleed, een Fellaini kopie en de zanger die met een zonnebril opkomt alsof het in de zaal zomert. Ondertussen horen we de muziek van George Michael met Careless Whisper. Vervolgens vliegen ze er keihard in: rammen en beuken terwijl de zanger zijn keel opent en het lijkt alsof iemand een varken aan het martellen is. Tussendoor brengen ze hun versie van de French Cancan en het slaat nog aan ook! Ruig, hard en grappig zo omschrijf je hun set het best. Grand Jojo met Chef un p’tit verre on a soif eventjes coveren en nog meer sollen met Franstalige populaire liedjes: het hoort erbij en ze doen dat met veel brio. Omdat Fleddy Melculy later speelt halen ze ook nog af en toe hun beste Nederlands boven en laten ze niet na om ook hier af en toe de gekkerd uit te halen. Tussendoor nog een moshpit, een Wall of death, een gitarist die het publiek inloopt en in een kring begint te lopen en daarbij het volk aanspoort om hem te volgen: interactie troef! Het was puur plezier en dik de moeite!
Op naar Fleddy Melculy waarbij het duidelijk is dat de zaal zich vult en ja: Halle ligt niet zo ver van hier ook al zitten we hier in het Franssprekend gedeelte van België. Ze laten het ook niet na om even te scanderen: l’union fait la force! Of we nu walen zijn of Vlamingen: we zijn hier samen om plezier te maken en we trekken ons niets aan van de politiekers die ons willen scheiden! Openen doen ze niet met Kerk, maar met Brood. Om vervolgens het kot reeds af te breken met Feestje in Uw Huisje, waarbij het zeer duidelijk is dat iedereen meezing (al of niet met een accent). Ook Foto van Uw Hoofd gaat er vlotjes in. Bij Geen vlees, wel Vis horen we dat Jeroen soms wel eens hoort dat Franstaligen er “Geen vlees, walvis” van maken: dat is dan bij deze even rechtgezet. De microfoon moet er na een zwiersessie sessie even aan geloven, maar dat is snel rechtgezet. Camouflage kennen ze hier ook en 668 is ook hier een topper (waarom staat deze niet in de Stu Bru lijstjes?). Moeidunidotcom is één van mijn lievelingsnummers en dus doet het plezier om het ook live re horen. Het is zaterdag en dus past het nummer Varken maar al te goed in deze set. Pinker doet de boel opnieuw ontploffen terwijl ook Apu van de nightshop hier populair blijkt te zijn. Dit is eens temeer metal/hardcore van de bovenste plank! Jeroen is zijn sleutels kwijt en dat sluit perfect aan bij het vorige nummer. Uiteraard zingt hij daarover Ik ben Kwaad! Twee dagen geleden zijn ze een prima makker verloren en dus dragen dit nummer aan hem op: Voor altijd jong! Dit nieuws heeft hen allen hard geraakt, maar hun makken had graag gehad dat ze verder deden en dus traden ze gisteren op en doen ze vandaag hetzelfde. Eindigen doen ze uiteraard met het nummer waarmee het allemaal begon en daarmee is het feestje ook compleet: T-Shirt van Metallica.
Het was een vette avond, één en al plezier en tevens ook best leuk om Fleddy Melculy eens in een iets kleinere zaal aan het werk te zien, waardoor het ook mogelijk was om iedereen van de band te begroeten. Dank u Zik-Zak, Baraka, Fleddy Melculy en tot volgende week met Kraken Metal Rock Fest 6!
foto's: Herfan & Filip Van Muylem
