Het vredige Henegouwse Dour wordt 5 dagen omgetoverd in één van de grootste Belgische festivals met dit jaar een bezoekersreord van 251000 festivalgangers. Snoozecontrol zond 3 dagen een reporter naar het nieuwe festivalterrein tussen de windmolens. Bij deze het verslag van zijn zaterdag op Dour Festival.
Voor foto's van het Dour Festival verwijzen we je graag naar de foto's van ©Romain Ballez op Musiczine.
De zaterdag start voor mij met Black Mirrors in La Petite Maison dans la Prairie. Ze geven een fantastisch optreden, mede dankzij een zeer goede zangeres. Hun muziek zou je kunnen omschrijven als Pearl Jam meets Janis Joplin. Als bandje uit klein Belgenland zijn ze er toch maar mooi in geslaagd een album (Look Into The Black Mirror) uit te brengen op het vermaarde Napalm Records.
De zaterdag is ook de Avantgarde Metal Day op Dour. De eerste band Vonnis heb ik gemist door het gelijktijdig optreden van Black Mirrors,maar zal ongetwijfeld een degelijk optreden gegeven hebben. De volgende band is Birds In Row – een bende Fransen maar ze zingen in het Engels. Nou ja ‘zingen’, schreeuwen is een meer toepasselijk woord.Ze spelen aanstekelijke hardcore, screamo en af en toe ook een rustiger rocknummer. Tijdens hun set speelt op de achtergrond een heel mooie bondagevideo met het betere doe-het-zelf knopen- en suspensiewerk. Wiegedood doet allesbehalve ons in slaap wiegen. Ze bouwen een geluidsmuur van blackened metal. Het is geen pure metal meer eerder post-black extreme metal. Bij The Body and Full Of Hell – een samenwerking tussen 2 Amerikaanse bands met gemeenschappelijke raakvlakken – bots ik nogmaals op een geluidsmuur, ditmaal één opgebouwd uit avant-gardistische noise, sludge en harsh grinding death. Het is hard, luid maar ook hypnotiserend en aangenaam.
Electric Wizard heeft dan weer letterlijk een muur van versterkers op het podium gezet. Helaas neemt deze muur een groot deel van het zicht op de interessante videoprojectie weg die bestaat uit filmfragmenten verwijzend naar het satanisme en Anton Lavey maar ook uit stukken uit bikersfilms. Wie de titels van de betreffende films kent mag die ter mijner attentie doorsturen naar de redactie van Snoozecontrol. Muzikaal brengt Electric Wizard een geslaagde mix van hardrock stoner en doom. Gekleed in jaren 70 broeken met wijde pijpen nemen ze me mee op een heavy trip. Neurosis zorgt ook voor een heavy trip. Minder groovy dan bij Electric Wizard en met een nog logger geluid. Ik word meegezogen door de zware muziek als in een donkere draaikolk, waarop ik vervolgens opgeslokt wordt door een enorme walvis en half verteerd weer uitgespuwd wordt. Zo voelt het althans aan.
Na Neurosis moet ik nog even bekomen vooraleer ik nog even ga kijken naar Skee Mask. Skee Mask kun je bestempelen als een drum ‘n’ bass DJ of misschien beter als kortweg bass DJ, gezien zijn voorliefde voor zware bastonen. Naast bass music hoor ik ook industrial invloeden in ‘zijn’ muziek.
