Michael Schenker is een legendarische rockfiguur en een van de meest getalenteerde en invloedrijke gitaristen aller tijden. Zijn werk met Scorpions, UFO en TheMichael Schenker Group maakte hem een held voor miljoenen fans en inspireerde een generatie muzikanten.
Michael Schenker Fest is een ambitieus en onorthodox project met vier zangers met wie Schenker sinds 1979 samenwerkt :
Rock Steady, een hymne aan rock & roll gezongen door de vier zangers, klinkt zeer catchy en herkenbaar. Under A Blood Red Sky, met Doogie White aan de microfoon, schakelt een versnelling hoger en is een ideale headbanger. Silent Again (feat. Robin McAuley) klinkt als kwaliteitshardrock. Sleeping With The Light On, over bang zijn in het donker, is nog zo’n sterk hardrock-nummer waarop alle 4 de zangers te horen zijn en heeft de potentie van een klassieker in wording.
The Beast in the Shadows valt naast het sublieme gitaarspel van Michael Schenker vooral op door de sterke stem van Graham Bonnet en het aanstekelijke drumritme. Het bekoorlijke Behind the Smile (feat. Doogie White) tovert een glimlach op het gezicht en veroorzaak een melancholisch verlangen naar de jaren 80. Crazy Daze kent een intro die wat aan AC/DC denken, de rest van de song ontbreekt echter de kracht en energie die zo typisch is voor deze Australische band en op de stem van Gary Barden lijkt toch wel wat sleet gekomen.
Lead You Astray (feat. Robin McAuley) heeft een sterke classic rock vibe, maar is zeker niet het sterkste nummer op dit album. Op de meeslepende meezinger We Are the Voice wordt een vijfde zanger uitgenodigd. Het is Ronnie Romero, de Chileense zanger die actief is bij Rainbow, The Ferrymen en CoreLeoni, en hij doet dat met verve. Headed for the Sun (feat. Gary Barden)moet het vooral hebben van de virtuoze gitaren van Michael Schenker, voor de rest is het een eerder middelmatige song.
Old Man, waarop de vier zangers actief zijn, lijkt teveel op een oudemannenlied, dat de nodige frisheid en energie mist en op de verkeerde plaats op het album terecht gekomen is. Geef mij maar Still In The Fight. Wat een contrast met de vorige song. Beide gaan ze over oude mannen. Maar waar Old Man over versleten bejaarden lijkt te gaan, blijkt Still In The Fight het over goed geconserveerde viriele ervaren kerels te hebben. Bovendien levert Graham Bonnet een vocale topprestatie. Deze song is hem op het lijf geschreven. Ascension tenslotte is een energiek aanstekelijk instrumentaal stuk waarop Michael Schenker zijn meesterschap met de gitaar bewijst.
