Tungsten is de familiezaak gespecialiseerd in krachtmetaal van drummer Anders Johansson (ex Hammerfall, ex Yngwie J. Malmsteen’s Rising Force) en zijn zonen Karl (Bas, Screams & Keyboards) en Nick Johansson (gitaar). Ze vonden een verdienstelijk en trouwe werknemer in zanger Mike Andersson en brengen met “We Will Rise” hun debuutalbum uit.
Op openingstrack en titelsong We Will Rise maak ik voor het eerst kennis met het stemgeluid van zanger Mike Andersson (Cloudscape, ex Planet Alliance, Fullforce). Hij heeft zeker niet de sterkste stem in het power metal genre. Toch brengt hij een aangename vocale performance. Verder valt de catchy keyboardlijn op die als een rode draad doorheen het nummer loopt. Misled is een aanstekelijke oorworm met hoog herkenningsgehalte, alsof men teveel aan een schema vasthoudt van hoe een goede song moet klinken. The Fairies Dance begint met een origineel mechanisch melodietje als van een muziekdoosje en wordt gekenmerkt door een variabel stemgebruik, folky refreinen en elektronische invloeden. Een sterk nummer.
Bij Coming Home ben ik helemaal niet tevreden over de mixing. Het is alsof een kok wel de juiste ingrediënten gebruikt, maar niet in de juiste verhoudingen. It ain’t over is een voorbeeld van hoe het wel moet. Ik ben vooral gesteld op het begin, dat me doet denken aan Deathstars. De song krijgt ook een pluim voor variatie en opgewekt spreekkoren. As I’m falling valt best mee, opvallend zijn wel de Clawfinger-achtige passages die in de traditionele power metal saus vermengd worden.
Sweet Vendetta begint met stevig beukwerk. Gelukkig wurmt de melodie er zich ook tussen. Het resultaat is stevige hardrock. Animals dwaalt eerst even richting avontuurlijke electro-rock af om dan weer op het geëffende pad van de power-metal te belanden. Alleen het orgel op het einde had voor mij niet gemoeten. Remember doet me helaas teveel aan grijsgedraaide zeemzoete kerstliederen denken.
Het mislukte piratenlied To The Bottom staat bol van de clichés, maar zal weinig piraten verleiden tot meezingen en –dansen. De zang mist bovendien de ruwheid van echte zeebonken. Op Impolite bewijst Tungsten nochtans dat ze aanstekelijk hardrock songs met een grove rand kunnen schrijven. Wish Upon A Star begint op originele wijze met Indianengezang, die later in het nummer ook terugkomt. Verder is het een goed maar nogal voorspelbaar nummer.
