Hoe ver kan je gaan om een album en in dit geval: Paradoxal Sleep helemaal uit t melken en het publiek regelmatig lastig te vallen met nummers waarbij er steeds iets op te merken valt in negatieve zin? In dit geval doet deze Brussels/Waalse groep een poging om een Franstalig nummer (welk voor mij al het minst goeie van allemaal was) te vertalen naar het Nederlands. Hoewel ik de frontman al een tijdje ken heb ik hem amper een woord Nederlands horen praten en bij dit nummer moest ik het geluid al vrij luid instellen om überhaupt iets te kunnen verstaan van diens gewauwel. Emoties ontbreken, het nummer sleept zich traag voort in beide landstalen. Aan de muzikanten is niets op aan te merken (brengen slome synthwave): ze doen hun job, net als de producer. Zoals Fleddy Melculy het zo mooi zegt: het is wat het is!
Wie mij niet gelooft kan altijd onderstaande link even testen:
