Met het ouder worden vergeet je al eens wat je allemaal hebt gedaan gedurende het afgelopen jaar en een lijstje maken is geen evidentie …
Laten we starten met het feit dat mijn reviews meestal in het Engels waren en dat ik af en toe mijn cameraatje mee sjorde. Als artiest wist John Garcia me in een verzengende hitte te overtuigen (zeer passend bij zijn muziek).
Het meest tot de verbeelding sprekende festival was zonder twijfel het driedaagse en totaal uitverkochte Trolls et Légendes in Mons. Drie dagen fun en fantasy voor jong en oud. Kleine en grotere bands als Cesair, Cuelèbre, Rastaban, Corvus Corax, Feuerschwanz (nog steeds enorm gesmaakt door mijn 7-jarig zoontje), Eluveitie (die ik al eerder samen met de Russische Tornado Arkona en de coole IJslanders van Skàlmöld aan het werk zag en telkens weer een hoogtepunt waren) , Tanzwut, Huldre, Nook Karavan, La Horde … Een ander hoogtepunt was de passage van mijn Este vrienden van Metsatöll (in het gezelschap van Arkona, Svartsot & Aktarum) in de Biebob. Tussendoor ook de tijd genomen om een try-out van de Belgische Flesh & Fell aan mijn voordeur mee te nemen. Ik hoop alvast dat 2016 me evengoed weet in te pakken door me groepen aan te bieden die ik nog nooit heb gezien en die naar meer smaken zoals onze Belgische vrienden van Aktarum (zij wisten me niet alleen op schijf maar ook live te overtuigen als opwarmer van een lange en leuke avond).
Reviews gewijs zit ik al met mijn hoofd bij het volgende groot en bijzonder festival van 2016: Metal Female Voices Fest in Wieze (oktober 2016). Om die reden kleurt mijn lijstje dan ook een beetje als mijn wishlist (op dit moment is enkel één headliner bekend en is het niet duidelijk of het over 3, 2 of 1 dag zal gaan):
Een bijzondere vermelding gaat naar de EP’s van Suicide Commando (zowaar met J-L van Front 242 samenwerken) en XMH (waar is dat feestje en waar zijn die beats). Daarnaast is er ook de heruitgave van Cesair’s juweeltje Dies, Nox et Omnia. Bands als Blutengel, Sirenia, Train to Spain, Draconian, Swarzblut, Serpents, The 69 Eyes, Touching The Void & Essence of Mind wisten me ook te overtuigen, voor hen was er helaas geen plaatsje meer in mijn top 10.
Ik hoop dat 2016 een jaar is dat ons allen zal smaken en dat we opnieuw met een veilig gevoel naar concerten kunnen gaan. Laten we wat in Parijs gebeurde niet vergeten, maar vooral: laten we de artiesten ondersteunen die onze steun verdienen en die ervoor blijven gaan!