Static Abyss – Labyrinth Of Veins (Peaceville / Suburban)

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
 Koen Asaert    12 november 2022

Static Abyss is de nieuwe spreekbuis van deze rottijd. Bestaande uit het duo Greg Wilkinson (gitaar/bas) en Chris Reifert (drums/zang), beide leden van Autopsy. “Labyrinth of Veins” is een zenuwslopend, griezelig brouwsel van doom en death, inclusief thema's die de echo's van waanzin onderzoeken.

 


Feasting On Eyes begint met feestelijke thrashy death metal. In de tweede helft van het nummer neemt Static Abyss veel gas terug en krijgen we inderdaad de griezelige death doom metal, die de sticker op het album belooft. Op Nothing Left To Rot wordt het procedé herhaalt. De song schiet hevig uit de startblokken, maar kiest daarna voor lekker slepende somberheid. You Are What You Kill haalt stevig uit met hoogkwalitatief doodsmetaal. Op Mandatory Cannibalism komt de band, tot mijn tevredenheid, weer origineel uit de death metal hoek. Titeltrack Labyrinth Of Veins staat bol van imponerende zwaarte en boort zich langzaam maar zeker een weg naar je hersenen.

 

 

Jawbone Ritual kleeft op vakkundige manier snelle deathmetal stukken aan tergend trage doodse doom passages. Op Contort Until Death haalt Static Abyss hetzelfde trucje uit, dat alweer tot een interessant resultaat leidt. Tectonic Graveyard combineert wilde thrash metal met doordringende death doom. Morgue Rat Fever kruidt het magische mengsel met een vleugje punk. Clawing To The Top Of The Dead sluit dit stevig album af met gevarieerd grillig doodsmetaal.

Conclusie:
Wat Static Abyss op “Labyrinth Of Veins” aflevert is geen standaard death metal en is ook ver van eentonig. De band combineert op geniale wijze snelle brutale passages en loodzware introspectieve doomstukken. Ik ben niet zo’n gote death metal fan, maar hier lust ik wel pap van.
 


Of Mice & Men

Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015