The Rott Childs is een vierkoppige band met Europese roots. Naar verluidt moet het enorm verkeerd gelopen zijn tijdens een familiedinertje waardoor ze voor eeuwig en altijd uit de familie verbannen werden. Sindsdien brengen ze ons een hoopje ongeregelde genres door elkaar. Ze noemen zichzelf The Rott Childs, ze spelen wilde muziek, ze heten Wim, Florent, Jethro en Christophe. Graag wensen we nog kort even stil te staan bij Florent die onlangs het leven liet tijdens een verkeersongeval. Life will not be the same without you Florent!
In 2009 brachten ze een debuut album uit getiteld ‘Riches Will Come Thy Way, A Musical’. Dit album werd met success onthaald op de benelux markt waardoor de boekingen binnenliepen. 4 jaar later brengen ze opnieuw een album uit getiteld: ‘Alleluia: A Brit Milah In G Melodic Minor’. Een titel die geen verdere uitleg behoeft vermoed ik. Het enige dat de groep nog vraagt aan de luisteraar is om zonder vragen mee te springen op de trein en dat zullen we doen ook. Een fucked up plaatje voor het geheugen dus. En daar rouwen we op deze winterdag helemala niet om.
Al van bij de opener Prelude kunnen we zeggen dat het geen rustig plaatje zal worden. Rep je als luisteraar dus maar gauw uit die zetel en schenk jezelf een luxe positie midden in de woonkamer. Behoed je ervan dit plaatje in de auto beluisteren als je niet wenst te rijden zoals in Grand Theft Auto. Ook op muzikaal vlak mogen we genieten van onversneden gitaar strofen, openminded drumgeluiden en een hyper kinetische zanger die zelfs bij de cleane vocalen geen steek laat vallen. We kunnen het gehele plaatje wat vergelijken met de Spaanse cowboy wereld waarin de stieren een centrale rol spelen. Haal je rode doek boven en je ziet de stier wild tekeer gaan net zoals één iedere artiest die meewerkte aan dit album.
Fans van muziek die eerder klinkt om af te spelen in een psychiatrie dan in een bruine kroeg zijn bij The Rott Childs aan het juiste adres. Razendsnel draven ze van het ene nummer in het andere. Soms onderbroken met een kerkelijk gelachje of een cleane vocal maar even snel switchen ze weer over naar die snoeiharde en heerlijke gecharmeerde maar tevens dolgedraaide stieren gevechten.
Als ultieme afsluiter van dit magische album koos de band voor ‘Gold Crumbs’. Tijdens dit lied halen ze alles uit de kast om vervolgens zonder instrumenten huiswaarts te vertrekken. Al toch zo ervaren wij het. Alles moet kapot, alles zal kapot en de stier zal verdorie zijn horens door de kop van de matador vlechten op een sierlijke wijze. Want The Rott Childs hebben een ongelofelijke plaat neergezet! Laat ik het bij deze blast van een afsluiter ook nog eens kort hebben over het hoesje. Op het eerste zicht doodnormaal. Zwart, karton en easy to employ. Maar de christelijke figuren en het weelderige goud trokken sterk mijn aandacht. Hoewel de cover niet onmiddellijk laat vermoeden wat er effectief op het plaatje staat een ware aandachtstrekker!
Conclusie: fans van een hoopje ongeregelde genres moeten beslist dit album aanschaffen. Wie fan is van vinyl heeft geen reden om er niet naar te luisteren want het album is ook op vinyl beschikbaar. Radio 2 fans blijven hier beter weg.
