Toen Nathan Gray (ook bekend van Boysetfire) zijn activiteiten on hold had gezet bij zijn andere band The Casting Out, kreeg hij het idee om met zijn zoon Simon Gray te gaan samenwerken. Het resultaat: I Am Heresy. Het album I Am Heresy (2012) kreeg opvallend goede recensies. Daarop moest en zou gewoon een opvolger komen. Via Century Media Records bracht de band nu Thy Will op de markt. De muziek van I Am Heresy zou je kunnen omschrijven als een bonte mix tussen hardcore, punk en de wat meer melodische vormen van die genres.
Rahabh start met een typische hardcore grunt waardoor je in eerste instantie het idee krijgt te maken te hebben met een zoveelste hardcore band in een lange rij. Niets is minder waar, integendeel zelfs. De nummers zitten gevarieerd in elkaar en er zijn tempowisselingen binnen elke song. Van scherpe uithalen over diepe grunts en verpulverende drums gaat I Am Hersey zonder enige moeite over naar een eerder melodische aankleding. Hoewel de bulderende vocalen primeren, zit er dus duidelijk een addertje onder het gras bij Thy Will, waardoor we eerder genoemde stelling volledig ontkrachten.
Bovendien voel en hoor je ook de combinatie tussen jong geweld en oude rotten in het vak. Een samenwerking tussen vader en zoon resulteert soms in generatieconflicten; we weten dat ook maar zien onze vaders of zoons daarom niet minder graag, en zij ons ook niet. Dit terzijde, dit zal vermoedelijk bij papa en zoon Gray ook zo zijn, maar in hun muziek zorgt die kloof voor een samensmelting van elementen verleden en toekomst, waardoor I Am Heresy gerust mag bestempeld worden als een heel interessante band om te leren kennen. Deze vermenging hoor je bijvoorbeeld bij As we Break. De vurigheid van jonge wolven, die klauwend hun prooi bespringen en uiteen scheuren en daartussen die dreigende, iets gematigde, maar daarom niet minder sterke, uithalen van levenservaring.
Seven wolves and the Daughters of Apocalypse krijgt zelfs een heel duistere en integrerende aankleding mee. Meeslepend, je strot dicht knijpend, is dit een waar hoogtepunt op Thy Will. Hier hoor je ook weer dat gevecht tussen verleden en toekomst duidelijk terug, wat resulteert in hard to the bones en schoonheid tegelijk. Het daarop volgende DevourThrow Wide the Gates is dan weer een typische hardcore song.
Het eindresultaat is een album dat bol staat van variaties, tempowisselingen en vooral melodische hardcore die recht uit het hart komt. De daarbij genoemde pluspunten, -jong en oud samenvoegen tot een geweldig sterke climax-, is mooi meegenomen. Neem daarbij de eerder duistere aankleding, en we kunnen stellen dat I Am Hersey , zoals we aangaven, veel meer is dan zomaar een zoveelste hardcore bandje. We zijn er zelfs zeker van dat Thy Will niet enkel zal gesmaakt worden door de globale hardcore luisteraars, maar dat fans van eerder donkere metalgenres in dit album zeker en vast ook hun gading zullen vinden. Pareltje van een plaat!
Tracklist:
1. Rahabh
2. Our Father
3. March of Black Earth
4. Year Zero in the Temple of Fire
5. Destruction Anthems
6. Thy Will I (Black Sun Alpha)
7. Thy Will II (Black Sun Omega)
8. Blasphemy Incarnate
9. As We Break
10. Alarm
11. Seven Wolves and the Daughters of Apocalypse
12. DevourThrow Wide the Gates
13. Hinnom I (Altar of Fire & Earth)
14. Hinnom II ( This is the Second Death)
