Wat is de definitie van kunst? Op deze vraag zijn verschillende uiteenlopende antwoorden mogelijk. De ene houdt van beeldhouwwerken, de andere van schilderkunst, maar ook daarbinnen bestaat een verscheidenheid aan strekkingen en smaken. Ook muziek kan je onder deze noemer rekenen. Hierbij focussen we vooral op de instrumenten die gebruikt worden. Soundscapes die diep raken, vioolpartijen die indrukwekkend magisch klinken, we kennen het allemaal. Maar het mooiste instrument op aarde blijft nog steeds...de stem. Katya Sanna is een Italiaanse artieste die met haar album La Via Delle Stelle niet alleen instrumentaal, maar vooral met haar vocale capaciteiten de grenzen van onaards mooie muziek weet te betreden. Kunst herleiden tot de meest pure zin van het woord noemen we dat.
De intimiteit waarmee La Via Delle Stelle is opgebouwd, brengt je niet gewoon tot rust, ze heeft een relaxende uitwerking op je gemoed, hart en lichaam. Bij de omschrijving van Sannas muziek lezen we : Experimentele Neofolk en ambient. Inderdaad worden deze stijlen haast perfect met elkaar vermengd. De vaak vreemd aanvoelende drones klinken nergens overdonderend hard, maar blijven binnen de lijnen van het verdraagzame. En ja, we werden er even stil van. Want dit soort muziek moet je vooral beluisteren op een heel ingetogen moment. Net als ik zal de luisteraar zich daarna weer als herboren voelen.
En dan hebben we het enkel nog maar over de instrumentale troeven gehad. Nu, men mag een stem nog zo veel vervormen als men wil , -die mogelijkheden zijn er in deze moderne tijden- , elke mens heeft een heel andere natuurlijke stem die niet zomaar is weg te werken met samples op een computer. Ook zal de één ervan gruwen, terwijl de ander versteld staat van wat hij/zij te horen krijgt.
De stem van Katya Sanna vergelijk ik echter met de legendarische Sirenen. Ze waren erg knap en zongen mooie liederen. De reizigers die hun eiland passeerden konden de verlokking niet weerstaan. Vervolgens liep hun schip dan ook tegen de rotsen en werden zij gedood, doordat de Sirenen alle levenskracht uit hun slachtoffers wegzogen. Uiteraard zien we Katya dat laatste niet doen, maar haar uitzonderlijke mooie, intrigerende stem brengt je in diezelfde hogere sferen als die legendarische Sirenen dat deden.
Elk van die songs is trouwens op dezelfde manier opgebouwd: heel rustig beginnend, drones die je meevoeren op de golven van de zee. Dan die betoverend mooie stem die je in diepste en opperste vervoering lijkt te brengen, tot je inderdaad op de klippen beland. Je hart breekt als je na deze trip wakker wordt, terug in de harde realiteit.
Je zou haast denken, alles ligt op dezelfde lijn wordt het dan niet wat saai? Maar nee, net door die bijzondere opbouw van haar songs zorgt Katya Sanna ervoor dat je aandachtig blijft luisteren en vooral voelen. Want La Via Delle Stelle is in alle opzichten een gevoelsplaat. We gaven het reeds aan, kunst tot zijn meest pure vorm herleiden, we zien het niet iedereen doen en beleven het niet vaak. Katya slaagt hier zonder enig probleem in.
La Via Delle Stelle is daarom niet alleen een aanrader voor fans van Ambient of typische Neofolk, maar voor iedere muziekliefhebber die luistert met zijn/haar hart. Wees alleen voorzichtig dat je bootje niet zinkt als je op de klippen terecht komt.
Deze verpulverende mooie parel van een plaat vindt u ook : http://katyasanna.bandcamp.com/album/la-via-delle-stelle
Tracklist :
1. La Mandria Luminosa #1 01:08
2. La Linio De La Konstelacioj 05:31
3. Graptolite 02:12
4. La Rotta Di Panspermia 03:01
5. Braccio Del Cigno 04:51
6. Achernar 05:15
7. Diorite 05:17
8. Anomalocaride 05:32
9. Amasia 04:46
10. Lyman-Alfa 05:25
11. Mandria Luminosa #2 01:02
12. Freccia Del Tempo 04:47
