Twee jaar na de release van ‘Global flatline’, teistert de in 1995 opgerichte Belgische band Aborted opnieuw onze oren met alweer een sterk staaltje pure maar met momenten groovy aandoende Death Metal ‘ uut de Vloanders’.
Hun nieuw wapenfeit, getiteld ‘’
The Necrotic Manifesto’ (releasedatum 29/04/2014) is ondertussen al studioalbum nummer acht, en is wederom geproduced door de Zweedse Jacob Hansen, die ook al Global Flatline (2012) en Goremageddon (2003) op zijn palmares mocht schrijven. De inspiratie over de dood in al zijn vormen en hoe er te komen, lijkt schier eindeloos bij dit vijf-koppig gezelschap. Niet voor niets staan op hun websitehttp://www.goremageddon.be/ de woorden “A Long Long Time Ago In An Abbatoir Far, Far Away”. En volgens mijn bescheiden mening hebben ze daar uit de bloedende, nog stuiptrekkende lichamen en half vergane lijken, de songs eigenhandig uit het lillende vlees gerukt. Dit om u even in de juiste mood te brengen alvorens u overgaat tot het ondergaan van deze brutale aanval op het gehoororgaan en bij uitbreiding de grijze brij in de schedel die onvermijdelijk tot een vormloze vloeibare substantie wordt herleid. Na het schrijven van deze review zal ik dan ook verder door het leven gaan als een kwijlend kasplantje...Oprichter en zanger Sven ‘Svencho’ geeft weer het beste van zichzelf door moeiteloos te switchen tussen screams en imponerende zwaardere grunts. Met het brutale gitaarspel van het duo Danny Tunker en Mendel De Leij, aangevuld met een baslijn om U tegen te zeggen van Jb Van Der Wal, en vervolledigd met het doordringende drumgeweld van Ken Bedene, bewijst Aborted nog maar eens dat de betere Death Metal wel degelijk uit de Vlaamse Klei is ontstaan.Invloeden van Entombed, Carcass, Suffication etc zitten er wel degelijk in verweven, maar worden naar eigen hand gezet. Aborted heeft zich door de jaren heen een eigen stijl weten aan te meten die, getuige dit album, klassieke Death Metal vermengt met de brutaliteit van de modernere versie ervan. De oldschool, bijna 80’s aandoende solopartijen, zijn meer dan enkel maar wat snarenplukkerij, en de lyrics doen de doorsnee mens naar de dichtstbijzijnde pot spurten om daar met volle overgave het laatste nog niet volledig verteerde maal richting afvoer te sturen. Of wat dacht je van track 7 waar je mee in de gedachtengang kruipt van de necrofiel die zich tegoed doet aan een ‘cold mephitic stiff’? Verdere uitleg lijkt me hier dan ook overbodig. Welkom in de wereld van zanger Sven De Caluwé en de zijnen!
Met een creepy intro als ‘Six Feet Of Foreplay’ waarbij Pinhead uit de Hellraiser films opdraaft en met één van de bekendste quotes uit de geschiedenis van de horrormovies (Pain has a face. Allow me to show it to you, gentlemen. I AM PAIN!) de aanzet geeft tot het losbarsten van ‘The Extirpation Agenda’. Snelle gitaren en dito drumwerk hakken dwars door je gehele lichaam en zanger Sven zorgt met zijn zware grunts voor de genadeslag. De toon voor het verdere verloop van de CD is hiermee dan ook gezet. Aborted op zijn best!
Titeltrack ‘Necrotic Manifesto’ begint op dezelfde lijn als voorgaand nummer met een iets ‘rustiger’ moment halverwege dat gevolgd wordt door een ‘classic’ solo, om te eindigen in zuivere Death Metal stijl. Voer voor de 'die hard' fans van dit genre.
‘ Coffin Upon Coffin’ dan. Een nummer waarin Death en Trash elkaar moeiteloos afwisselen, met ook hier weer één van die klassieke maar magnifieke solo’s die als een rode draad doorheen dit album lijken te lopen. Alsof ze stuk voor stuk een eigen verhaal te vertellen hebben.
Het ietwat tragere en naar Doom neigende nummer ‘Die Verzweiflung’, geeft ‘The Necrotic Manifesto’ alleen maar een meerwaarde. Het meeslepend ritme voorzien van de nodige ‘pinch harmonics’ brengt een welgekomen rustpauze voor mijn nekspieren die dikke overuren kloppen. De evenzeer rustigere en minder zware grunts maken dat dit één van mijn persoonlijke favorieten op dit album is geworden.
Afsluiten gebeurt met het dikke vijf minuten durende ‘Cenobites’. Een eigenzinnige verzameling van verschillende stijlen die perfect in elkaar vloeien. Luister maar eens naar dat gitaarwerk dat er vanuit de verte een speciale dimensie aan geeft. Dit nummer eindigt als een uitdovende kaars en brengt nog een boodschap van Candyman met zich mee. I CAME FOR YOU!
De andere tracks trekken de lijn door zonder ook maar één keer afbreuk te doen aan het totaalpakket. Brutaliteit en Gore, met het 'Classic'-element nooit veraf.
Mijn conclusie?
Deze plaat is een hakkende, benenbrekende, openrijtende en met gorigheden overgoten verzameling agressiviteit met daartussen ook cleanere stukken die niet louter een rustpauze zijn tussen al dit geweld, maar die van dit album een ‘must have’ editie maken. Elk nummer heeft zijn eigenheid en dat zorgt ervoor dat je je geen moment verveelt en eigenlijk bijna niet kunt wachten om de volgende track te beluisteren. Aborted is er op een sublieme maar geheel in hun eigen stijl blijvende manier in geslaagd om Death Metal tot op een hoger niveau te tillen. Waarvoor mijn oprechte dank.
Tracklist:
01. Six Feet Of Foreplay
02. The Extirpation Agenda
03. Necrotic Manifesto
04. An Enumeration Of Cadavers
05. Your Entitlement Means Nothing
06. The Davidian Deceit
07. Coffin Upon Coffin
08. Chronicles Of Detruncation
09. Sade & Libertine Lunacy
10. Die Verzweiflung
11. Excremental Veracity
12. Purity Of Perversion
13. Of Dead Skin & Decay
14. Cenobites
