In 2012 bracht deze jonge Italiaanse post-rockband een EP uit genaamd Sin4tr4. Een persoonlijk intrigerende naam voor een EP maar zonder meer uitkijkend naar hun debuut album de welke in 2013 het daglicht zag. Deze werd uitgebracht via Immortal Frost Productions.
Op de tracklist komen er mij al meteen 2 nummers heel bekend voor en dat is goed nieuws want dat wil zeggen dat ze voortgebouwd hebben op datgene wat ze ons eerder voorgeschoteld hebben. Een zeer donkere opening probeert de duistere ziel van deze jonge heren te verbergen achter een kunstwerk van magistrale muzieklijnen. Hoewel het lijkt alsof er gespleten persoonlijkheden hebben gewerkt aan dit album wordt het complete tegendeel bewezen naarmate het plaatje vordert.
Hoewel het gehele plaatje voortstuwt op dat post-rock effect brengt de track Volume toch een andere kant van de band aan het licht. Krachtig, ruwer en minder eentonig dan we gewend zijn van Australasia. De krachtige drum laat mij even ontwaken uit die verdraaide groene droomwereld en schudt me wakker met de intentie de luisteraar attent te maken voor onverwachte wendingen. Post-rock in combinatie met een lounge/industrial gebeuren, enfin het kan allemaal bij deze band. Dit wordt algauw duidelijk bij Aura waar een vrouwelijke stem de basis vormt van dit alles. Een kleine onverwachte openbaring.
Conclusie: Australasia heeft mij wederom weten te overtreffen met dit debuutalbum. Hoewel de EP al heel heftig klonk en mij onbezonnen zaken liet doen gaat dit er in alle opzichten zwaar over. Een ideale afsluiter in een donkere kroeg, ééntje om bij weg te dromen en zotte plannen op te maken.
Rustgevend en kalmerend, zo omschrijf ik hen het best.
