Alle gekheid op een stokje, een speels deuntje op de achtergrond, gestoorde bandleden en compleet absurde lyrics, dat is wat de muziek van Madness zo geniaal maakte in het begin van de jaren 80. Niet omdat de muziek die ze brachten vernieuwend was, integendeel aangezien ze soul en jazz combineerden met invloeden van simplistische punkmuziek. Via de combinatie van voorgenoemde genres maakten ze in hun begindagen furore door muziek te maken die niet al te serieus werd genomen. Het atypische karakter van de band was hun sterkste punt, want toen ze in het midden van de jaren 80 probeerden om het normale pad te bewandelen, gingen de verkoopcijfers algauw achteruit.
Het was al een ruime tijd geleden dat ik nog eens een oude plaat uit mijn kast haalde om op te leggen op mijn reeds bestofte platenspeler, maar ter gelegenheid van Suikerrock in Tienen - Tw Classic in het groot [door het programmeren van zowel The Jacksons, Simple Minds als Madness] - besliste ik om het stof er nog eens af te draaien. Ik had kunnen kiezen voor een album van The Simple Minds of een plaat van de Jacksons, maar mijn voorkeur ging direct uit naar de doorgetrapte muziek van Madness. Dit ten eerste omdat Snoozecontrol zelf aanwezig zal zijn op hun concert in Tienen, ten tweede omdat personen met een crazy attitude mij wel aanstaan en ten slotte omdat Absolutley een beresterke plaat is.
Beresterk is de intro song, die iedereen zeker bekend in de oren zal klinken, zeker en vast. Als je de lyrics van Baggy Trousers zou verfilmen, heb je een ideaal fragment voor een high school movie. De kernboodschap van het nummer: "We hebben ons echt wel geamuseerd op school, maar leerden we er ook iets bij?" Iedereen liep in het gareel en elke student droeg Baggy Trousers, de hipsters en hun volgers als het ware. Tijden veranderen zou je zeggen, maar op dat vlak is het schoolleven nog geen haar verbeterd. Het nummer op zich is naast een levensles over je schoolcarrière ook het leukste deuntje op de hele plaat. Het brengt een combinatie van snedige pianostukken, mondharmonica en zangflarden die neigen naar versneld gepraat. Baggy Trousers, Baggy Trousers, Baggy Trousers ...
... Baggy Trousers dragen zou vandaag eerder een Embarrasment zijn dan een modieuze zet, maar om het een disgrace to the human race te noemen, is misschien een stap te ver. Tijdens Embarrasment begin je direct te swingen met je partner en spontaan mee te schallen op je luchttrompet. Aan dat swingen komt uiteraard snel een einde, want aan danslessen wil je op zen minst ontsnappen. Close Escape zorgt ervoor dat er explosies ontstaan in je brein. Er zitten zoveel lagen in dat nummer waardoor het lijkt alsof je naar drie nummers tegelijk zit te luisteren.
Die drie lagen zijn volledig verdwenen bij het nummer Disappear, waarin de eentonigheid van de song de kracht is. De zang houdt constant dezelfde toon aan en de achtergrondmuziek wordt stelselmatig opgebouwd naar een explosie. Een muzikale ontploffing die jammer genoeg uitblijft, maar een rustig intermezzo op een doorgedraaide plaat moet ook kunnen.
Zoals eerder gezegd, treedt Madness morgen op in Tienen tijdens Suikerrock. Aangezien Snoozecontrol graag deftige foto's zou afleveren, hopen wij uiteraard dat het niet gaat regenen. Als het al even mag regenen dan zal het toch tijdens het nummer In The Rain moeten. Standing here in the rain zou dan wel bijzonder toepasselijk over de weide schallen. Ik zal het echter niet te luid roepen, anders ga ik straks nog zeggen dat ik er genoeg van had. You Said [you had enough] is vergelijkbaar met Disappear waarbij je wacht op een explosie die uitblijft. Het is echter wel een steengoede trage song die je even alle zorgen doet vergeten en je wegvoert in een roes van gedachteloze minuten.
The Return Of Los Palmas is, naast Baggy Trousers, misschien wel het beste van de hele plaat. De song zorgt ervoor dat je vlak na You Said nog even vast kan blijven hangen in je roes, door een akoestische outro aan vast te hangen. Een outro die recht uit een film van Monty Python zou kunnen komen, waardoor de gekheid van Madness nog maar eens onderstreept wordt. Één ding is dus al zeker duidelijk, hun concert op Suikerrock morgen wordt één Madhouse en ik ga genieten van elke minuut. Kan je echter niet naar Tienen morgen, dan is het aan te raden om deze plaat eens op te leggen met een cocktail in de hand in je eigen achtertuin. Het ideale middel om al je zorgen te vergeten zonder zelf door te draaien door de alledaagse sleur.
Tracklist
1) Baggy Trousers
2) Embarrassment
3) E.R.N.I.E
4) Close Escape
5) Not Home Today
6) On The Beat Pete
7) Solide Gone
8) Take It Or Leave It
9) Shadow Of Fear
10) Disappear
11) Overdone
12) In The Rain
13) You Said
14) The Return Of Los Palmas
