Womit Angel - Holy Goatse

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Sylvie Huybrecht    17 december 2014

In deze periode van het jaar ben je verzekerd van melige kerstsongs overal waar je ze niet wil horen. Op TV krijg je weer die typische films die voor de zoveelste keer herhaald worden. Een mens zou er zowaar emotioneel van worden. Deze kerstperiode leek ons dan ook het uitgelezen moment om nog eens een, hoe gaan we het noemen -Heavy Thrash Metal met Black metal invloeden-plaat onder de loep te nemen. Womit Angel ontstond in 2010 in Finland. In hun muziek zitten zowel invloeden van Black Metal, Punk en Thrash Metal, in het verlengde van bands als Venom of Abigail, om maar twee voorbeelden te geven. Na enkele demo's brachten ze in 2012 hun eerste album op de markt: Sadomatic Rites of I.N.R.I.Deze indrukwekkende introductie, met een heel rauwe aankleding, kreeg erg goede recensies. Wij waren dan ook benieuwd naar de opvolger Holy Goatse, uitgebracht bij het label Inverse Records.


 

Vanaf de eerste noten van Serpens Cauda beseffen we al wat ons te wachten staat. De snoeiharde drums drijven ons tot waanzin, waarna de diepe grunts onze strot dichtknijpen. Het is de start van een reis met een allesbehalve zachte landing. Deze eerste track doet ons huiverend in elkaar krimpen, en dat mogen we zien als veelbelovend naar de rest van deze plaat toe. De ingrediรซnten van zowel Black als Thrash Metal zijn hier al opvallend aanwezig. Skin 'n' Fuck gaat op diezelfde lijn verder, met een misschien wat meer melodieuze aanpak. Ook hier lijken de drumpartijen de hoofdrol te spelen.

 

 

En neen, we krijgen geen rustpunt. Nekrofilian Kutsu en Nailgun Crucified blijven met dezelfde kracht over ons heen razen. Hard, meedogenloos en zonder omkijken worden we telkens opnieuw murw geslagen. De aanpak lijkt dan ook op de volledige plaat diezelfde snelle en rauwe richting uit te gaan. Als een sneltrein denderen de songs over je hoofd heen, verpletteren je hersenen en verdrijven elke zeemzoetige gedachte in je onderbewustzijn. Geen mistletoe en witte kersttoestanden met deze Holy Goatse. O neen 'mijn god', hier zwaait Satan de plak.

 

Het extra leuke aan deze plaat is dat telkens de Thrash, Punk en Black Metal fijn in elkaar zijn verweven tot een knap geheel. Daardoor moet Womit Angel fans van voornoemde genres zeker aanspreken. Niets vernieuwends, alles is voorgedaan, maar daar malen we toch niet om? Als het werkt, dan werkt het!

Vaak hebben de songs een gesproken intro, waarna de oorverdovende drums je wakker schudden en die rauwe, angstaanjagende stem je koude rillingen bezorgt. Soms, zoals we aangaven, een klein beetje meer melodieus. Dat is ook te horen op bijvoorbeeld The Witchhammer. Maar over het algemeen ligt alles dus op diezelfde strakke, niets ontziende lijn. De hoofdrol, naast de knappe vocalen, ligt wel telkens bij de verduiveld strakke drumpartijen. Titelsong Holy Goatse is daar nog maar eens een mooi voorbeeld van.

 

 

We kunnen besluiten dat Womit Angel een album neerzet dat in het verlengde ligt van de vele andere Thrash Metal bands die Black Metal invloeden verwerken in hun sound. Maar ze drukken wel hun stempel op het gebeuren. Snelle, angstaanjagende, korte songs die je als mokerslagen plat hameren. Meer hadden we niet nodig om overtuigd te geraken van de klasse van deze Finse Metalband. We wish you a marry X-mass.

 

 

Tracklist:

1. Serpens Cauda
2. Skinโ€™nโ€™Fuck
3. Nekrofilian kutsu
4. Nailgun Crucified
5. Summoning the Spirits of Agony (Through Self-fatality)
6. I Come with a Murder
7. The Witchhammer
8. Holy Goatse
9. Tornion kevat & Pissa ja paskaa