Ook in ons landje zijn er best heel sterke Black Metal bands. Neem nu bijvoorbeeld, Saille. Deze groep werd opgericht in 2009. De naam Saille komt, volgens onze bronnen, uit het oud-Iers alfabet Ogham en betekent treurwilg. De band heeft ondertussen vooral bekendheid verworven door het verwerken van klassieke instrumenten (zoals cello, viool, kornet, eufonium) in de arrangementen en deze ook echt te gebruiken bij de opnamen.
Zij maken tevens gebruik van diverse zangstijlen, zowel black screams en death growls, maar ook gewone zang kan voorkomen. Hun debuutplaat Irreversible Decay (2011) kreeg overal heel goede recensies. Ook opvolger Ritu (2013) kan je zonder enige discussie een black metal klassieker noemen ondertussen. Net door de experimentele manier waarop ze hun muziek brengen is Saille dan ook uitgegroeid tot een grote naam in het Black Metal gebeuren. Ook in 2014 brachten ze een nieuw album uit Eldritch. De verwachtingen waren uiterst hoog gespannen.
Hoe moet echte Black Metal klinken? Het antwoord daarop kan alle kanten uit, en ligt voor iedereen dan weer anders. Voor mij persoonlijk moet Black Metal klinken als één trip, doorheen de diepste roersels van je ziel. Het gevoel dat je bijvoorbeeld hebt als je in een donkere steeg loopt, en je angstig achterom kijkt, één schaduw om de hoek slaat je gade. Angstzweet staat op je voorhoofd, je kunt geen kant meer uit. Dat beklemmende gevoel van onmacht, als ik dat ervaar bij het beluisteren van een black metal plaat, dan pas is het voor mij echt geslaagd.
Nu, dat is bij Eldritch alvast vanaf de eerste tot de laatste minuut geen enkel probleem. Emerald drijft ons al tot waanzin, en we zitten nog maar aan het begin van het traject. Klassieke horror vermengen met verduiveld scherpe soundscapes, het is zowat het paradepaardje van Saille, die daardoor totaal niet moeten onderdoen voor menig klassieke black metal band, in het buitenland. Waarom naar de andere kant van de wereld gaan zien, als we in ons eigen land zo een pareltje van een band hebben? De Gentenaars weten als geen ander dat beklemmend gevoel van angst weer te geven in hun muziek.
Dat is in grote mate uiteraard te danken aan de griezelige, vaak huiveringwekkende vocalen. Die geven je een waar kippenvelmoment, telkens opnieuw. Uiteraard is de instrumentale omkadering heel belangrijk. En daar spring niet echt één instrument boven de andere uit, nee het totaalpakket zorgt voor die extra kers op de black metal taart. Dat alles diezelfde strakke, je angstaanvallen bezorgende, weg op gaat stoort allerminst.
Bovendien hebben we niet echt een favoriete song gevonden, allemaal blijken het pareltjes te zijn. Maar om een voorbeeld te geven hoe deze plaat in elkaar steekt. Het circa zeven minuten durende Aklo - elk van de songs hebben ongeveer die duurtijd btw - start met een heel ingetogen intro, een haast zuchtende en kreunend geluid is echter de voorbode van een snoeiharde, niets ontziende reis. De oorverdovende drums en vlijmscherpe gitaar verpulveren je hersenpan, en alsof het nog niet genoeg is, komt de vocalen met een ijzingwekkende scream je volledig murw slaan. Zeven minuten lang worden we meegesleurd naar de diepste kerker van de Hel. Nergens krijgt de luisteraar rust of kalmte, geen enkel medelijden heeft deze band met ons. Zo hoort het gewoon!
Kortom: Saille zet met Eldritch nog maar eens de puntjes op de i, door ons mee te sleuren naar de donkerste gedachten, de meest duistere uithoeken van ons bestaan. Vanaf de eerste tot de laatste song krijgen we mokerslagen te verwerken, door middel van harde gitaar/drum partijen, en vooral één stem die zo uit de Hel blijkt te komen. Zondermeer bewijst deze band nog steeds te staan als één huis, en ook al heeft het plaatje wel meerdere luisterbeurten nodig, met deze brok energie moeten Saille nog steeds niet onderdoen voor enig andere bekende Black Metal artiest of band in het heden en verleden. Knappe plaat die elke fan van het genre gewoon in huis MOET halen, of zou moeten hebben.
Tracklist:
1. Emerald
2. Walpurgis
3. The Great God Pan
4. Aklo
5. Cold War
6. Eater of Worlds
7. Red Death
8. Dagon
9. Carcosa
