Jordan Doverspike, Evan Doverspike, Aaron Doverspike zijn drie broers uit California, ze vormen samen I, Us &We. Om een biografie te geven over deze band verwijzen we jullie graag door naar hun website
"Floating above a sparse and alien landscape the observer can only do that which they are intended to do. Observe. We see a panoramic photo of a beautifully sparse glacial scene. All sense of time and space would be lost in the eternal white if not for the soft streaks of grey that subtly allude to a physical presence, and imply the existence of metaphysical musings." Een introductie die kan tellen, dachten we zo. Ze brachten eerder dit jaar hun debuut EP op de markt: Mono. Gespeend met beklijvende dreampop, en synthpop invloeden, lijkt Mono ons een visitekaartje om 'U' tegen te zeggen. Onze bevindingen.
De dromerige start van Laterns doet ons hart sneller slaan, en brengt een zekere gemoedsrust over ons heen. Opvallend hierin zijn de synthpop klanken, die echter niet koud maar heel warm aanvoelen. De zachtmoedige vocale aankleding versterkt die gemoedelijke sfeer. Hier worden geen geluidsmuren afgebroken, nog hoor je harde gitaren terug. Eveneens gaat alles echter ook niet teveel de zeemzoetige kant op. Eerder een heel warme, zalvende gloed voelen we over ons heen komen.
Sunday lijkt wat diezelfde gang op te gaan. Weer valt de perfecte samensmelting van synthpop en dreampop op. De zonnige kant van het leven, zonder te veel uitbundig te worden. Eerder in een weemoedige, opbeurende sfeer worden we ondergedompeld. Dat is hoe deze song, en de gehele EP is samengesteld. Veel verschil is er niet met de vorige song, dat lijkt dan weer een klein minpunt binnen het geheel. Of het moet zijn dat die lichtjes uptempo kant van de zaak, die zelfs eerder psychedelisch aanvoelt. Ook hier weer die opvallende vocalen, waardoor je als luisteraar in opperste vervoering geraakt.
Die weemoedige weerklank krijgen we ook te horen bij Free. Het is bovendien ook opvallend dat er veel zorg besteed is aan de technische kant van de zaak. De songs zitten perfect in elkaar. Synthesizer klanken vloeien perfect samen met de vocalen. Het is als het golven van de zee, of een ver landschap. De oneindige schoonheid van de natuur, je vindt ze terug op deze EP. Dat is dan weer het grootste pluspunt van Mono. In de gejaagdheid van het bestaan komen we even tot rust, met deze zielsroersels die ons diep raken.
Afsluiter Alive gaat op diezelfde elan door. Daarmee kunnen we uiteindelijk besluiten. I, Us &We heeft een heel mooie, weemoedige EP uitgebracht, die ons tot volstrekte rust brengt. Bovendien vallen de perfecte samensmelting van warme synthesizer klanken , dat laatste is niet altijd zo evident voor dit instrument, en de zeemzoetige vocalen enorm op. Nergens gaat het tempo in die hoogte in, tenminste in de zin van geluidsmuren af te breken. Wat we wel een minpunt vinden is dat alles diezelfde lijn op gaat. Maar daar stellen we meteen tegenover.
De perfecte manier waarop de songs zijn samengesteld doet ons het beste vermoeden voor de toekomst.. I,Us, & We leveren met Mono een visitekaartje af waarmee ze laten aanvoelen van veel markten thuis te zijn. De mogelijkheden lijken oneindig, maar zijn vooral bedoeld om het hart van de luisteraar te raken. Dit doet ons uitzien naar meer, en daardoor lijken deze broers in hun opzet geslaagd. Mono is een hartverwarmend debuut EP geworden die iedere fan van weemoedige dreampop, tot warmhartige synthpop over de streep zou moeten trekken.
Tracklist:
Laterns
Sunday
Free
Alive
