De traditie is stevig verankerd. De avond voorafgaand aan de Nederlandse Koningsdag, tot voorheen Koninginnedag, wordt de binnenstad van Den Haag een grote muzikale oase. Op negen podia geven meer dan dertig artiesten acte de présence voor de vijfde editie van het Life I Live Festival.
In 1998 ging het mis. En goed ook. Op de toenmalige Koninginnenach stond een concert van Anouk op de planning, maar de aantrekkingskracht van de wereldberoemde Haagse zangeres werd door de organisatie behoorlijk onderschat. Den Haag liep namelijk massaal uit om de lokale heldin te zien. Het gevolg: mensen kwamen in de verdrukking, vielen zelfs flauw en op last van de burgemeester werd het concert afgelast. Sindsdien is er gestaag een koerswijziging doorgevoerd. Dit resulteerde in een naamswijziging – in 2010 werd Koninginnenach het Life I Live Festival – en minder (inter)nationale sterren en meer talent van eigen bodem werd het credo.
Zo ook op de editie van 2015. Op zondagavond 26 april 2015 maakten vooral lokale, talentvolle artiesten de dienst uit op de negen podia. Bijvoorbeeld The Indien. Het Haagse gezelschap schotelde weliswaar gelikte, maar prima te behapstukken indierock voor. Sprookjesmuziek met pit; het kwam goed uit verf, laat op de avond op een volle Grote Markt. The Indien bewees de potentie te hebben om door te groeien naar de eredivisie van de lokale muziekscene.
The Deaf is daar anno 2015 al een vaste speler. De band van Spike van Zoest, bekend van Di-rect, is onmiskenbaar een van de boegbeelden van ‘Den Haag Beatstad’ en een programmering als afsluiter was dan ook logisch. Het was al diep in de nacht toen de band het festival op het Kerkplein afsloot en het publiek nabij het podium in extase bracht. Al had het gehalte dronken pubers toen al een jammerlijk hoge vlucht genomen en verloor het festival de glans van eerder op de avond. Het blijft een, schier onvermijdelijk, risico bij een gratis festival in het centrum van een grote stad en iets wat helaas ten koste gaat van de charme van het evenement.
Die charme was er eerder op de avond nog zeker wel. Als de Haagse binnenstad nog baadt in het zonlicht en Death By Oxygen met hun krachtige stonerrock laat horen ook deel uit te maken van de rijk gevulde groep talentvolle bands uit Den Haag.
Hoewel de nadruk lag op eigen talent, waren er ook wel diverse buitenlandse acts te aanschouwen op het Life I Live Festival. En hadden we het eerder al over charmes, geen woord lijkt meer van toepassing op het Vlaamse Intergalactic Lovers. De zweverige, prachtige indie-rock kwam prima uit de verf op een in schemer gehuld Kerkplein. De band onder leiding van frontvrouw Lara Chedraoui is welhaast een kind aan huis in Den Haag, zo gaven ze recentelijk nog een concert in het Paard van Troje waar Snoozecontrol al lovend over schreef. En op het Life I Live Festival behoorde Intergalactic Lovers met hun perfectionische set onbetwist tot een van de hoogtepunten.
Een andere, opvallende buitenlandse verschijning was Drivin N’ Cryin’. Over de vraag of de country-achtige hardrock van de band uit Atlanta goed uit de verf kwam op de Plaats valt misschien te twisten, maar voor de liefhebbers van lekker rockende, hoekige riffs, was het zonder meer genieten geblazen. Heel anders dan Intergalactic Lovers, maar ook zeker de moeite van het bezichtigen waard. En om te bewijzen dat de muzikale diversiteit hoogtij vierde: het laatste hoogtepunt voltrok zich rond middernacht toen het Hammondorgel van Sven Hammond de bomvolle Grote Markt in vervoering bracht. De energieke set van Sven Figée cum suis vormde een fraaie apotheose van het Life I Live Festival 2015.
