In de loop van het jaar bespraken we recensies van Filippijnse artiesten. Onze lezers herinneren zich wellicht nog de recensie die we schreven over The Insekt Life Cycle en de EP Purple Gaze. We schreven daarover: The Insekt Life Cycle laat een heel andere kant zien van artiesten die , volgens onze bronnen, zelfs paraderen in eerder death metal gebeuren. De zwoele, zachtaardige aanpak brengt de luisteraar tot een heel diepzinnige ingesteldheid. Bovendien worden verschillende muzikale stijlen, van postrock naar ambient over psychedelica, perfect met elkaar gecombineerd. Het enige, en dat gaven we al aan, is dat dit smaakte naar meer. Veel meer. Maar als visitekaartje kan dit brokje geestenverruimende soundscapes zeker en vast tellen. Bassist Joy Legason werkt echter mee ook aan een heel ander project: Barabbas. De muziekstijl van deze, eveneens Filippijnse band, wordt omschreven als: politico/death metal. Ze werden al opgericht in 2001, en lijkt vooral in hun thuisland ondertussen geen onbekende meer te zijn. Barabbas bracht nu een nieuwe EP op de markt, die niet in verlengde ligt van de eerder 'zachtaardige' kant van The Life Cycle zo zou blijken. False Flags is eerder een klap in het gezicht, houdt de luisteraar een spiegel voor en doet je nadenken over bepaalde situaties.
Neural Bend of the Thinking Man duwt je al onmiddellijk met de neus op de feiten. Zonder enige vorm van medelijden, als een bulldozer rijden deze heren over onze hoofden heen, met als hoogtepunt de snoeiharde gitaar riffs die elk beetje leven uit ons dreigen weg te snijden. De bulderende vocalen voelen als mokerslagen net als de heel doorgedreven drum solo's. Maar vooral wordt een verhaal verteld, een aanklacht tegen mistoestanden in de Filipijnse maatschappij. En vooral de politieke onwil er iets aan te doen, daarom gewoon de boel plat slaan, en rebelleren dan maar?
Matapos Ang Dilim zou, volgens we hebben opgezocht iets te moeten maken hebben met het vallen van de duisternis? In elk geval krijg je een heel angstaanjagend gevoel over je heen, zelfs tot het beklemmende toe. Met het gevolg dat je als luisteraar de schrik om je heen krijgt. De wederom bulderende vocalen doen daar weinig goed aan, en laten het angstzweet nog wat meer uitbarsten, maar ook hier is er die boodschap die de luisteraar er zelf moet proberen uithalen. Stap uit die donkere kant, en vecht terug, wederom met die vuist in de lucht, tegen de onwil van de politiek om daadwerkelijk iets te veranderen. Kortom, een aanklacht nummer twee!
In Celebration of Ignorance gaat zoals je kan lezen over het negeren van die problemen door diezelfde politiekers. Je voelt de woede daarom gewoon uit de boxen komen, maar we voelen echter geen haat, wel enorme woede tegenover die oneerlijkheid, en weer eens een wilde oproep er daadwerkelijk iets aan te doen.
Kortom: false flags straalt vooral veel woede uit, het is een aanklacht tegen de arrogante houding van de politieke kaste in de Filippijnen, die niet zien hoe het volk aan het verhongeren en zelfs sterven is. Maar ook straalt het hoop uit, en een boodschap naar dat zelfde volk om voor je rechten op te komen. Tenslotte zijn diezelfde politiekers gekozen door het volk, het volk kan hen ook doen wankelen. Als we allemaal samen een vuist maken en terugvechten, kan er misschien iets veranderen is de boodschap. Geen haat, maar pure woede die je doet opkomen voor je rechten. Dat is wat deze EP van Barabbas vooral uitstraalt. Maar dit kunnen we ook terugbrengen tot volkeren over heel de wereld. Want tenslotte, wij zijn met veel meer!
Om maar een voorbeeld te geven: Matapos Ang Dilim gaat dan ook niet alleen over het 'donker' maar ook durven buiten treden uit die donkere nacht, en op te komen voor je rechten. En dus een is deze EP vooral een keiharde boodschap van hoop op een betere toekomst voor onze kinderen.
Een ander goed voorbeeld is dit stukje tekst uit In Celebration of Ignorance. Waar het dus allemaal echt om draait, de aanklacht, de woede, de hoop....
THE BLAME AS ALWAYS IS AT US
ALWAYS IS AT THE FRONT TO BE FIRED UPON
AS MOVING TARGETS OF SOCIETY'S WRATH
A WORLD ALWAYS IN ABUNDANCE IN CELEBRATION OF IGNORANCE
Meer hebben we daar niet aan toe te voegen. Deze EP houdt ons vooral een spiegel voor, negeer het dus niet!
Tracklist:
Neural Bend of the Thinking Man
Matapos Ang Dilim
In Celebration of Ignorance
