Eventjes voorstellen:
Muckrakers zijn ontstaan medio 2008, en brengen een mengeling van Punk / Hardcore / Rock, in verlengde van bands en artiesten als Suicidal Tendencies, R.K.L., Barcode, Gorilla Biscuits brengen zij deze muziekstijl vanuit het hart. Vooral menig podium hebben deze heren ondertussen al onveilig gemaakt, ook brachten ze enkele demo's uit en een album Seeking Shelter(2010). Wat ons opvalt is dat van die eerlijke soort hardcore/punk brengen, zonder scrupules en zonder daar teveel woorden aan vuil te maken. Kortom Punk/hardcore, zoals Punk/hardcore moet zijn.
Sinners kan je ook onder deze categorie onderverdelen. Hoewel het onderdeel 'punk' bij hen toch iets meer primeert. Vooral het zich afzetten tegen racisme, fascisme en dergelijke dragen ze heel hoog in het vaandel. Hun invloeden? Operation ivy, rancid, nofx, the exploited, leftover crack, dead kennedy's, D.I., the ramones, sex pistols. We volgen ze al een tijdje op de voet. In 2012 schreven we over hun aantreden op fonnefeesten het te lokeren het volgende: Blijkbaar hadden Sinners de meeste fans , of toch bijna, mee want plots stond er zelfs vrij veel volk voor het podium. De zanger, met blauwe hanenkam, sprak alvast tot de verbeelding en heeft een stem als een klok. Neem daarbij de puur onversneden Punk sound en je krijgt een concertje zoals er meer zouden mogen zijn. Een meer dan overtuigende set brachten ze naar voor die niet zou misstaan op eender wel punk/hardcore feestje. Met Dead Concience brachten ze een heel knappe plaat op de markt, maar meer daarover in een ander artikel. Wij namen het split album onder de loep:
Wat ons nog het meest opvalt bij dit split album. Dat beide bands hun muziek als het ware perfect in elkaar lijkt te vloeien, zo perfect dat je haast niet kan horen welke song van Muckrakers is en welke van Sinners. Elk leveren ze vijf songs af, die bovendien omschrijven wat we hierboven al hebben aangegeven.
Fuck'em geeft reeds, in snoeihard tempo, het startsein van de ene mokerslag na de andere die we te verduren krijgen, geen spaander wordt er geheel gelaten en de luisteraar wordt direct een spiegel voorgehouden. Met deze snelle aanpak slaagt Sinners er trouwens in duidelijk aan te geven waar ze voor staan. Dit is het soort punk/hc waarvoor we ooit naar punk concerten gingen, om de eerlijkheid en oprechtheid waarmee de muziek wordt gemaakt. Technisch hoogstaande uitstapjes moeten we niet verwachten. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat deze muzikanten hun instrumenten niet onder controle hebben, integendeel zelfs, maar het draait vooral om de luisteraar met een snelle aanpak tegen de muur te kwakken. En zonder medelijden, als een bulldozer over de hoofden heen te rijden. Polluted Mind, Cleric Prick, Where are the Weirdos. Ze lijken allemaal een verhaal te vertellen of toch de luisteraar aan te zetten zich te verzetten tegen de oneerlijkheid in onze maatschappij. Prompt krijgen we de neiging om tegen heilige huisjes aan te gaan schoppen wat Sinners met hun muziek ook doen.
Nee, hier worden geen rozenblaadjes rondgestrooid, maar worden we met de neus op de feiten gedrukt. De vijf songs die Sinners ons aanbieden liggen dan ook in verlengde van waar de punk attitude ooit voor stond. Het siert deze band dat ze die 'roots' trouw blijven, maar ook dat ze gelukkig niet klinken als een flauw afkooksel daarvan. Integendeel. Punk vanuit het hart! Dat is wat Sinners ons brengt.
We zeiden het al, veel verschil zit er niet tussen Sinners en Muckrakers. Of je zou kunnen stellen, we wikken onze woorden, dat deze laatste iets meer melodieuzer lijkt te klinken. Pig Squad laat ook meer invloeden horen van hardcore binnen de punk strekking. Maar de aanpak is nagenoeg hetzelfde, de bulderende vocalen en snoeiharde gitaar drijven ons tot waanzin door een lekker old school geluid. Maar soms gaat het, en we wikken weer onze woorden de wat meer gestroomlijnde weg op. Out of Control laat horen dat de gitaar riffs vaak de bovenhand nemen, er zitten ondanks de snelle aanpak zelfs wat subtiele solo's tussen.
Echter, en dat is en blijft toch wel opmerkelijk, is de aanpak bij zowel Sinners als Muckrakers nagenoeg hetzelfde. Snoeiharde, snelle punk/hardcore brengen die de luisteraar met een vuistslag 'into the face' tegen de muur plaatst en hem een spiegel voorhoudt. Zonder oponthoud lijken de songs ons door de strot te worden geramd. Tot we, volledig verweesd achterblijvend en murw geslagen, buiten adem deze plaat nog een keer op 'repeat' zetten. Net om de adrenaline die door ons lijf leek te razen nog eens mee te maken. Zonder meer zetten beide bands hun beste beentje voor om van deze split een plaat te maken waar elke punk en hardcore fan, die de eerlijkheid van deze muziek hoog in het vaandel draagt zijn gading zou moeten in vinden
Punk is NOT dead!
Tracklist:
Sinners:
Fuck'em
Polluted Mind
Cleric Prick
Where are the Weirdos
Los Gehen
Muckrakers:
Pig Squad
Out of Control
Lowlife
Facing Down
Break down
