Woensdag 10 augustus is de dag waarop Sziget - dé nationale trots van Hongarije - dit jaar eindelijk terug van start ging. Voor de mensen die niet vertrouwd zijn met dit cultureel evenement: Sziget (Hongaars voor 'eiland') is een festival dat elk jaar opnieuw doorgaat op een eiland in de Donau, pal in het midden van Boedapest. Voor muziekliefhebbers van over de hele wereld betekent dit maar één ding: zeven dagen lang genieten. Of wij er zin in hadden? En of! Eerst nog even aanschuiven in de wachtrij om ons festivalbandje in ontvangst te kunnen nemen en het feest kon beginnen. Na een korte verkenningstocht van het terrein trokken we naar de mainstage, waar we later deze dag een afspraak hadden met een aantal ouwe punkers.
De muzikanten van ‘Marky Ramone’s Blitzkrieg’ - een project die bestaat uit artiesten die hun sporen al verdiend hebben in andere groepen - mochten in de namiddag de spits afbijten. Vlak voor de start van de show bracht drummer Marky Ramone eerst nog hulde aan Dan Panaitescu, een belangrijke booking manager naar wie de mainstage sedert dit jaar vernoemd is. Panaitescu is nl. kort voor de start van het festival omgekomen in een auto-ongeluk. De opkomst voor Marky Ramone’s Blitzkrieg was relatief beperkt. Niettemin hadden de heren er zin in. De songs volgden mekaar in sneltempo op. "One, two, three, four!" en daar was het volgende nummer al. In een uur hebben ze er waarschijnlijk 30 doorgejaagd, maar van een punkband verwachten we ook niet anders. Ideaal om het publiek opgewarmd te krijgen want het was nogal frisjes. Geslaagde opener dus!
Tussendoor gingen we nog even kijken naar onze landgenoten van het rapperscollectief ‘Rewind Productions’. Eerder dit jaar hadden ze al zilver behaald op Humo’s Rock Rally. Hun overwinning op SZingET in mei - een wedstrijd ingericht door JEKA - had hen vandaag tot op de ‘Europe Stage’ van Sziget gebracht. Veel publiek was er niet maar dat had vooral te maken met het feit dat de meeste mensen op dat moment nog op zoek waren naar een plek om hun tent neer te ploffen. De MC’s van Rewind Productions hadden hun show goed voorbereid. Doe zo verder zouden we zeggen! Enkel jammer dat het publiek niet in grotere getale was komen opdagen.
De volgende band die geprogrammeerd stond voor de mainstage was ‘Skunk Anansie’, een Britse rockgroep die al actief is sinds de jaren 90. Hun eerste grote hit was ‘Little Baby Swastikka’ om daarna via het album ‘Paranoid & Sunburnt’ definitief door te breken in de mainstream. Van sunburn was alvast geen sprake want na een paar nummers begon het keihard te regenen. Desondanks waren er toch nog voldoende mensen om frontvrouw Skin op handen te dragen, letterlijk, want tijdens de show waagde ze zich aan een rondje stagediven. Spijtig dat het elektrisch gitaarspel voor een stuk overheerst werd door de loeiharde bass. Het was een degelijke show maar we hadden in dit geval toch graag gehad dat er wat meer sunburn aan te pas kwam. Op bepaalde momenten stonden we namelijk te klappertanden van de kou!
’s Avonds was het dan de beurt aan ‘Die Antwoord’, een satirische ravegroep aangevoerd door de Zuid-Afrikanen Ninja en Yolandi. Het weer was ondertussen al wat gebeterd. Gelukkig maar! De klank was opvallend helder. Wellicht is het iets makkelijker om dit soort muziek goed afgestemd te krijgen dan pakweg Marky Ramone’s Blitzkrieg. De show zelf was op z’n minst gezegd interessant te noemen. Die Antwoord moet het vooral hebben van choquerende beelden, denk daarbij aan ejaculerende penissen die vrolijk rondhuppelen op het beeldscherm achter de artiesten. Leuke show met een apart sfeertje!
