De heren van King Hiss doen met deze nieuwe plaat Mastosaurus wat ze al vijf jaar doen. Grenzen verleggen binnen het aanspreken van verschillende emoties. En vooral, de luisteraar bij het nekvel grijpen tot zelfs een spiegel voorhouden. Tot we snikkende en smekend, zelf onze demonen in de ogen kijken om uiteindelijk die ultieme strijd aan te gaan. Dit is het soort 'rock' muziek, waardoor je niet alleen verschillende adrenalinestoten voelt trillen door je aderen, maar waardoor je ook met een ware krop in de keel, een traan wegpinkt van pure emotie. Emoties, explosies en adrenaline, pure adrenaline. Het is dan ook de rode draad doorheen het geheel. Dit schreven we over Mastosaurus de nieuwste plaat van King Hiss. De fans hebben lang moeten wachten, maar sinds gisteren - 31 oktober - ligt deze parel van een plaat eveneens te blinken in de platenrekken. In een uitverkochte zaal De Kreun (Kortrijk) kwamen de heren hun nieuwste schijf aan het publiek voorstellen, wij waren daar uiteraard ook bij. Ons verslag en foto's vinden jullie hieronder:
Opwarmer van dienst, RHEA worden op hun vi.be pagina als volgt omschreven. We citeren even: Jaha, RHEA rockt ‘m old school en wij zijn gillende groupies op de eerste rij. Met een ongetwijfeld goor repetitiehok in het Gentse, een vette groove en nog vettigere gitaren, maken de titanen van RHEA vuile rock according to the book. Bam!" Bron: StuBru
Met zo een introductie leg je de lat uiteraard vrij hoog. Hoewel het publiek duidelijk was afgekomen om King Hiss aan het werk te zien konden velen deze, inderdaad, groovy klinkende gitaar rock band wel smaken. Binnen het kader van typische 'gitaar bands' zijn er uiteraard nog meerdere die in dezelfde verlengde liggen van RHEA. Een zogenaamd 'dertien in een dozijn gevoel' overviel ons wel een beetje. Echter kan je niet voorbij aan de enorm de aanstekelijke aankleding.
Lekker loos gaande gitaar riffs tot drumsalvo's, en vooral de bijzondere vocale aankleding doen je prompt een dansje plaatsen en de songs gezellig meebrullen. De hoge toegankelijkheid, kan een meerwaarde zijn naar een ruim publiek van 'gitaar rock' fans toe. RHEA bewezen in elk geval dat voornoemde superlatieven, niet gestolen zijn en zetten een heel gedreven set neer, waarop stilstaan onmogelijk bleek te zijn. Als ultieme opwarmer hebben we al slechtere voorprogramma's meegemaakt. Bandje om in het oog te houden deze sympathieke jongeren uit het Gentse.
Om de muziek van King Hiss te begrijpen, moet je niet puur luisteren met het gehoor. Nee, de beste manier is deze muziek laten doordringen tot het diepste van je hart en ziel. Dat is toch de ervaring die wij al hebben sinds medio 2013, toen we die EP Snakeskin onder de neus geschoven kregen. Ook op het podium ontstaat iets 'buitenaards' dat met geen woorden te omschrijven is. Het lijkt wel of elk van de leden van King Hiss gevechten aangaan met virtuele demonen, alleen vragen ze het publiek daarbij te helpen. Zanger en frontman Jan zijn excentrieke 'dansmoves', de duivelse drumsalvo's van Jason - de mokerslagen klinken als donder bij klaarlichte hemel. Vlijmscherpe gitaar riffs, die ons angstzweet op de lippen bezorgen en baslijnen die tot het diepste van onze genen doordringen. Met dank aan Josh: gitaar/ Visioene: bas. Het is dus ook op het podium die samensmelting van verschillende elementen, die ons een warm gevoel vanbinnen geven, maar ook koude rillingen bezorgen.
Gaandeweg stijgt die temperatuur, mede door een energieke set, dan ook tot een waar kookpunt. Zowel bij de gloednieuwe songs, als menig klepper uit het verleden zoals Sadlands of Snakeskin - dat na al die jaren nog steeds ons diep weet te raken. Voelen we diezelfde adrenalinestoot ontstaan, die we ook merken op de platen van King Hiss. Bovendien brengen de heren geen routineuze set, ze spreken het publiek voldoende aan. Ook dit zorgt ervoor dat iedereen compleet overslag gaat, en zich gewillig laat meedrijven in de aangeboden maalstroom van indrukwekkende geluiden. Dat de nieuwe songs van hoogstaande kwaliteit blijken te zijn. Bewijst bijvoorbeeld titelsong Mastosaurus. Waarbij de knetterende drumsalvo de haren op onze armen doen recht komen, van puur innerlijk genot. Waarna aanstekelijke riffs het niveau zowaar naar een ongekende hoogte jagen. Gevolgd door de stem van Jan, die al zijn demonen nog maar eens de vrije loop laat. Waarna de song explosief ons hart verpulvert, tot onze ziel beroert. Om maar te zeggen, de nieuwe songs moeten totaal niet onderdoen voor het oudere werk van King Hiss. Meer nog, heel subtiel merken we inderdaad een evolutie naar een ruimer publiek toe.
Een meerwaarde aan deze band is bovendien dat hun muziek moeilijk in een hokje te plaatsen is, geen gemakkelijke hap vlees dus om te verorberen. Echter, blijkt het publiek dit - waaronder wij - zeker te kunnen smaken. Wij stonden heel bewust bovenaan, en zagen de gehele zaal beneden van begin tot einde meegaan in de maalstroom van eerder genoemde 'emoties, adrenaline en energie'. Kortom: King Hiss is ook anno 2016 nog steeds een unieke parel binnen het Belgische muziekgebeuren, die liefhebbers van pure tot donkere stoner/doom over de streep moeten trekken. De enige voorwaarde is deze muziek, zowel live als op plaat, te beleven met een open hart en geest. Maar vooral, kijk de demonen in de ogen en ga de strijd aan! Hiermee zullen King Hiss, zoals sommige Vlaamse bands, niet negen keer het Sportpaleis uitverkopen. Maar met deze nieuwe plaat onder de arm, en de energieke ingesteldheid op het podium,verdient deze band hun terechte plaats in het globale alternatieve rock gebeuren, in de brede zin van dat woord.
Setlist:
1. Homeland //2. Tourniquet // 3. Black Sea, slow death // 4. Serpentagram // 5. We live in shadows // 6. Mastosaurus // 7. Endorphine // 8. Snakeskin // 9. Egomaniac // 10. Stuck in a Hole // 11. Mountains // 12. Sadlands // 13. King Hiss // 14. Killer Hand
Of Mice & Men
Posted by Snoozecontrol on Wednesday, 25 March 2015
