Bring Me The Horizon stond gisteren in Vorst Nationaal. Ze brachten While She Sleeps & Basement mee als publieksopwarmer en we moeten toegeven dat dat helemaal geen slecht idee was. Maar uiteindelijk waren we toch gekomen voor BMTH en dat is wat telde. Het was voor ons persoonlijk zo’n 7 jaar geleden dat we de band aan het werk zag. Meer bepaald tijdens Groezrock 2009 op de Impericon Stage. Wie toen dacht dat deze band het niet verder ging schoppen zat er deze avond steevast naast.
Een bijna uitverkochte Vorst Nationaal werd uitgedaverd door schreeuwende jeugdige fans en hun aanhangsels op het gelijkvloerse en op de upperfloor waar de ‘seats’ zich bevonden. Terwijl menig jong publiek al van vroeg af aan stond aan te schuiven om aan de front row te geraken met de smartphone in de aanslag zochten wij een rustige plaats uit op de zitjes bovenaan. Hoewel rustig. Blijkbaar heeft de jeugd het niet zo goed voor om te letten op wie er achter hen zit want als er om de haverklap een ‘selfie flash’ je gezicht in stroomt weet je al dat de smartphone generatie opnieuw paraat was vanavond.
BMTH had kosten noch moeite gespaard voor de show want met een heus lichtspektakel werd het concert in gang gezet. Even leek het stil te worden tot de bandleden het podium opjoelden en ze werden opgehitst door tieners met teveel hormonen aan hen lijf of gewoon doorwinterde fans van het eerste uur. Geen booby flashs vanavond maar wel een halve punkbende die moeilijk kon omgaan met het lekkere uiterlijk van de bandleden. Althans, volgens dat wij vernamen. Maar genoeg over het publiek want dit gaat hier nog steeds over muziek.
De band had ervoor gezorgd dat de belangrijkste refreinen of kernwoorden op het scherm achter hen zonder moeite geprojecteerd werden waardoor fans en niet fans moeiteloos konden meegillen en achteraf thuiskomen met het excuus ‘ja deze show was echt vet maar laat me nu maar slapen’. Een gigantische lichtflash herhaalde zich keer op keer en zorgde voor een magisch effect tussen al dat rock en metal geweld van deze avond; Hoewel we ze niet meer kunnen vergelijken met 2009 is deze vernieuwde versie van BMTH zeker geen misvatting. De screams zijn er lichtjes uit gegaan en hoewel Oliver Sykes zijn uiterste best doet blijkt hij er moeilijk aan te geraken. Naar horen zeggen zijn zijn stembanden serieus achteruit gegaan en is dat ook de reden waarom de groep een lichtjes andere, rustigere weg is moeten inslaan.
Wat uiteraard niet negatief bedoeld is want we hebben uitermate goed genoten van deze avond en de rustige nummers waren een leuk intermezzo in het geheel. Het publiek wist hij feiloos mee te krijgen in zijn denkpiste en ook dat zorgde ervoor dat de sfeer wederom goed zat. Te zien aan de nodige circle pits vond het publiek dit ook helemaal ook niet erg. Een keerpuntje? Wanneer de goede man vraagt achter een ‘wall of death’ maar de halve zaal in een rondje gaat turen dan weten wij dat deze generatie nog veel te leren heeft.
Kortom: Bring Me The Horizon heeft op een goede en vlotte manier Vorst weten uit te verkopen en de fanbase groeit met de minuut hebben we het gevoel. Muzikaal zat alles dik in orde, jammer van de screams die er vaak onvoldoende doorkwamen maar we merkten op dat hij zijn best deed. Tijd om het Sportpaleis te proberen?
Opinie: Was dit een smartphone evenement of een muziekevenement? Van op de bovenste rij zitjes zag ik niets anders dan glimmende schermen op mij afgestuurd. Het leek wel alsof iedereen van voor tot achter meer bezig was met Facebook en Instagram dan te genieten van de muziek. Is dit onze toekomst? Is dit de nieuwe ervaring van concerten of had iedereen die avond gewoon nog iets te vertellen aan een snode metgezel?
