Laten we deze recensie beginnen met een introductie die we te lezen kregen: We are Snakewine from Germany, a heavy rock band heavily influenced by the good old days of true rock’n’roll music, tattoos, gasoline and cocky attitudes. Met deze inleiding voor ogen, weten we al waar we ons aan mogen verwachten bij het onder de loep nemen van Serpent Kings. Het eigenlijke debuut van de in 2014 opgerichte heavy metal band Snakewine grasduint met lange riffs, knallende drums en typische vocalen, inderdaad doorheen die jaren '70. Is daar iets mis mee? We dachten van niet. Onze bevindingen:
Breathtaker doet ons prompt denken aan bands als Boston, Deep Purple, Foreigner, UFO en aanverwante, in hun topjaren. Diezelfde typisch riffs worden gecombineerd met hoge vocalen, waarbij je niet anders kan dan stevig headbangen, en een potje luchtgitaar spelen. Om maar te zeggen, de jaren '70 zijn plots springlevend bij Snakewine. En dat is meteen het plus en minpunt aan deze plaat geworden. Son of a Gun, Brood of Vipers, Mean Machine. Ze grijpen iets te nadrukkelijk terug naar die gouden tijden, waardoor de muziek van Snakewine niet bijster origineel kan genoemd worden. Echter, kan dat nog anno 2016? We dachten van niet.
Het pluspunt? Serpent Kings doet ons heavy metal hart wel opspringen van innerlijk genot, en bezorgt ons die ene na die andere adrenalinestoot. Waardoor we kunnen stellen dat de band de typische stijl van toen, heruitgevonden heeft binnen dit debuut. Ook dit is al meerdere keren voorgedaan, echter klinkt het niet altijd even overtuigend. Bij Snakewine dan weer wel. Songs als Serpent King, Double Barreled, The Devil You know. Ze geven je kippenvel en laten je uiteindelijk verweesd achter. Waardoor enige kritische kijk op de zaak achterwege kan gelaten worden.
Snakewine zullen met dit debuut wellicht de pure heavy metal fan kunnen overtuigen, maar we vrezen dat het daar zal bij blijven. Uiteraard zijn de gitaar riffs één voor één pareltjes om naar te luisteren, en is het stembereik van frontman Ronny Konietzko ronduit overweldigend. Maar we vrezen dat deze plaat ergens zal blijven hangen binnen het overaanbod van heavy metal, dat ons rond het hoofd worden gegooid dezer dagen. En dat is heel jammer.
Want eerlijk is eerlijk, kwalitatief is niets aan te merken aan deze plaat. Puur instrumentaal zit alles perfect in elkaar, en ja die stem van ronny bezorgt je rillingen van puur genot. Met het verstand op nul, en de versterker op tien. Wijdbeens een potje luchtgitaar spelen, en de muziek gewoon tot het diepste van je genen laten doordringen... dan komt het allemaal wel goed. Onze eindconlusie: Serpent King is voer voor de liefhebbers van typische jaren '70 riffs, de songs zal je al na één luisterbeurt meebrullen van begin tot einde. En daar draait het uiteindelijk toch om dachten we zo.
Tracklist:
1. Breathtaker
2. Son of a Gun
3. Brood of Vipers
4. Mean Machine
5. Serpent King
6. Double Barreled
7. The Devil You Know
8. Shipwrecked
