Christine Plays Viola - Spooky Obsessions

Review:CD-reviews buiten BeNeLux
  Erik Vandamme    30 december 2016

Teruggrijpen naar een verleden, daarmee wegkomen, en iets nieuws toevoegen aan het oorspronkelijke geluid. Dat is hoe je de Italiaanse band Christine Plays Viola hun muzikale activiteiten, nog het best zou kunnen omschrijven. Sinds medio 2010 brengen ze een mengelmoes van darkwave, coldwave, postpunk tot 'gothic'. Echter, telkens binnen een experimentele context. Na het uitbrengen van een over het algemeen heel goed onthaalde EP in 2011. Tekende Christine Plays Viola bij het Duitse label Af Music. Het eigenlijke debuut Innocent Awarenes opende deuren! Langzaam maar zeker groeiden Christine Plays Viola een gewaardeerde band binnen de postpunk/darkwave en aanverwante scene. Menig DJ's in zogenaamde 'darkclubs' draaiende de schijf met de regelmaat van de klok. Ondertussen mochten ze ook het podium delen met gerenommeerde acts binnen diezelfde scene zoals Clan Of Xymox, The Trees, Pink Turns Blue, The Mary onettes, Modern English, Chameleons Vox, She Past Away, 1919, Motorama, Frank The Baptist, NFD, The Exploding Boy, The Beauty Of Gemina, Twisted Nerve, Whispers In The Shadow, Vendemmian ...  Vacua (2014), een concept album, werd eveneens heel goed ontvangen. Christine Plays Viola brachten eerder dit jaar hun derde plaat op de markt. Spooky Obsessions . We namen het kleinood onder de loep, en genoten van deze spookachtige trip, doorheen duistere landschappen.


Ossessione, Midnight Trauma. Ze zijn doordrenkt van kille duisternis,  die als een walm over je hoofd drijft. Door middel van opzwepende drum salvo's, koud aanvoelende klanken en vocalen die de haren op je armen doen recht komen van pure angst. Christine Plays Viola raakt ons al direct heel diep. Binnen een omkadering die schippert tussen postpunk en coldwave, met enorm veel gothic elementen, voelen elk van de songs - zowel instrumentaal als vocaal - aan als grijpende klauwen die je de strot dichtknijpen. Echter is het niet zo dat lukraak wordt teruggrepen naar een sound uit de jaren '80. Deze band voegt enorm veel experimentele soundscapes toe aan het geheel, zodat het lijkt alsof zij de postpunk hebben heruitgevonden.

Behind a Wicked man, Nefarious tot het meesterlijke Murderous Dementia drijven je langzaam maar zeker tot absolute waanzin. Uiteraard hoor je binnen de muziek van deze Italianen bands uit het verleden terug, zonder daar expliciet een naam te willen opkleven. En ook denken we daar dus prompt aan bij elke luisterbeurt. De uiteindelijke omkadering, en vooral bonte variatie binnenin, doen ons echter inzien dat dit niet een zoveelste bandje is die aan een postpunk revival bezig zijn. Dat is Christine Plays Viola tekort doen. Spookachtige songs als N.D.E. (Life Beyond Life) doen je sidderend onder het deken kruipen, van pure angst. Niet door hard knallende salvo's, maar door heel langzaam maar zeker je te bedwelmen en onder hypnose te brengen. Zorgt de band ervoor, dat je uiteindelijk ademloos de demonen recht in de ogen zal kijken. Dat is in grote mate de verdienste van de vocale capaciteiten. Die klinken koud en kil, en passen daardoor perfect binnen het geheel.

Spooky Obsessions is een titel die trouwens perfect past bij de inhoudt van deze plaat. Telkens voelen we inderdaad spoken, demonen en vervaarlijke geesten uit het dodenrijk onze hersens binnendringen. Geen rozengeur en maneschijn dus, maar pure ernst waarbij je als luisteraar de dood in de ogen kijkt, vooraleer de laatste adem uit te blazen. We kunnen dan ook besluiten. Christine Plays Viola brengen vooral een gevarieerde tot veelzijdige plaat naar voor, die spookachtige gedachten naar boven zal brengen, en je uiteindelijk verweesd doen achter blijven. Pure, duistere schoonheid dus binnen een spookachtig griezelige omkadering. Dat is hoe we onze boterham postpunk/darkwave het liefst verorberen.

Tracklist:

Ossessione -  02:10

Midnight Trauma - 03:16

Behind A Wicked Mind - 04:21

Nefarious - 03:34

Poles Apart - 04:11

Murderous Dementia - 04:19

Unneeded Burial - 06:16

N.D.E. (Life beyond Life) - 03:31

Slow Sinking in Gloom - 03:27

The Last Sacrifice - 06:33

Christine Plays Viola treden op vrijdag 3 februari 2017 aan in De Kreun (Kortrijk) Dit in het voorprogramma van DAS ICH. Een, alleen al om het voorprogramma, niet te missen evenement, om het nieuwe jaar goed in te zetten. Meer informatie? https://www.facebook.com/events/225147221229965/